De meeste van de verschillende covalente bindingen worden bepaald door elektronegativiteit. Wanneer een atoom elektronegativiteit vertoont, is de kans groter dat het een paar gedeelde elektronen aantrekt in plaats van een ander paar elektronen. Omdat het een tendens is, heeft het geen eenheden. Het is mogelijk om te bepalen of een bepaalde binding ionisch of covalent van aard is door het verschil in elektronegativiteit te berekenen tussen de twee atomen die deelnemen aan de binding.
Polaire versus niet-polaire covalente obligaties
Het verschil tussen polaire en niet-polaire covalente bindingen is dat er positieve en negatieve elektroden zijn in polaire covalente bindingen, terwijl niet-polaire covalente bindingen geen polen hebben. Als het gaat om covalente bindingen, wisselen polaire covalente bindingen elektronen ongelijk uit, terwijl niet-polaire covalente bindingen elektronen gelijkmatig delen.
Een polaire covalente binding wordt gedefinieerd als een binding waarbij het verschil in elektronegativiteit tussen de atomen tussen 0,4 en 1,7 ligt. Het wordt gedefinieerd als een covalente binding waarin de aantrekkingskracht van atomen op elektronen niet uniform is, dus het delen van elektronen tussen hen is ongelijk. In tegenstelling tot symmetrische covalente bindingen, hebben polaire covalente bindingen (ook wel polaire bindingen genoemd) een asymmetrische elektronenverdeling door het molecuul.
Een niet-polaire covalente binding is een type covalente binding waarbij de bindingselektronen gelijkmatig worden verdeeld tussen twee atomen. De verdeling van de elektrische lading tussen de twee atomen is gebalanceerd in een niet-polaire covalente verbinding. Het Cl2-molecuul heeft een symmetrische elektronendichtheid omdat de elektronen die door de twee chlooratomen in een enkele covalente verbinding worden gedeeld, gelijkmatig tussen de twee chlooratomen zijn verdeeld.
Vergelijkingstabel tussen polaire en niet-polaire covalente bindingen
| Parameters van vergelijking: | Polaire covalente bindingen | Niet-polaire covalente bindingen |
| fysieke staat: | vaste stoffen. | Voornamelijk in gassen, minder bestaansvloeistof |
| oplosbaarheid | Onoplosbaar of minder oplosbaar. | Sterk oplosbaar. |
| geleidbaarheid | Ze geleiden elektriciteit. | Ze bevatten geen geladen deeltjes |
| Kook- en smeltpunten | Hoog | laag |
| gevormd | De binding wordt gevormd tussen atomen met verschillende elektronegativiteiten. Bijvoorbeeld H2O, HCl en NH3. | Het is opgebouwd uit identieke atomen. Bijvoorbeeld Cl2, O2, N2 enzovoort. |
Wat zijn polaire covalente bindingen?
Polaire covalente binding is een soort verbinding die ongelijkmatig delen mogelijk maakt. Polaire covalente binding is een soort chemische verbinding waarbij twee atomen een elektronenpaar ongelijk delen. De elektronen zijn niet gelijk verdeeld in een polaire covalente verbinding omdat het ene atoom meer tijd met de elektronen doorbrengt dan het andere.
Het ene atoom heeft een grotere aantrekkingskracht dan het andere en trekt elektronen aan in polaire covalente verbindingen. Wanneer elektronen meer tijd doorbrengen met een enkel atoom, wordt het atoom enigszins negatief geladen. Een gedeeltelijke positieve lading wordt gedragen door een atoom dat minder tijd met elektronen doorbrengt. Gebruik in plaats van 'polair covalent' 'puller covalent', wat betekent dat het ene atoom een grotere 'trekkracht' op elektronen heeft dan het andere.
Het ene atoom brengt meer tijd door met de elektronen dan het andere in een polaire covalente verbinding. Polaire covalente binding is een chemische verbinding waarbij twee atomen een elektronenpaar ongelijkmatig uitwisselen vanwege verschillen in hun elektronegativiteiten.
Wat zijn niet-polaire covalente bindingen?
Niet-polaire covalente bindingen zijn chemische bindingen die ontstaan wanneer elektronen gelijkelijk tussen twee atomen worden verdeeld. Het aantal elektronen gedeeld door naburige atomen zal dan hetzelfde zijn in een atoom. Omdat het verschil in elektronegativiteit zo klein is, wordt de covalente binding ook wel een apolaire binding genoemd. I
t houdt ook in dat er geen ladingsafstand is tussen de twee atomen of dat de elektronegativiteit van beide atomen vergelijkbaar is. Het is ook mogelijk dat atomen die een polaire binding delen, zichzelf zo organiseren dat hun elektrische ladingen de neiging hebben elkaar op te heffen, wat een asymmetrische binding wordt genoemd.
Een niet-polaire covalente binding kan zich vormen tussen twee niet-metaalatomen die identiek zijn aan elkaar of tussen atomen die niet op elkaar lijken. Een niet-polaire covalente binding is er een waarin het elektronegativiteitsverschil tussen de gekoppelde atomen kleiner is dan 0,5.
Belangrijkste verschillen tussen polaire en niet-polaire covalente bindingen
Gevolgtrekking
De elektronegativiteit van de atomen in een covalente verbinding bepaalt welke een sterkere aantrekkingskracht zal hebben op de elektronen die ze delen. Omdat alle atomen verschillende elektronegativiteiten hebben, kan een niet-polaire covalente binding zich alleen vormen wanneer twee van dezelfde atomen aan elkaar zijn gebonden. Een symmetrisch en elektrisch neutraal apolair covalent molecuul. In zijn moleculen is er geen scheiding van ladingen. Een polair covalent molecuul is niet elektrisch neutraal en is symmetrisch. Er vindt scheiding van ladingen plaats.
Atomen trekken elektronen met gelijke kracht aan wanneer ze niet-polair en covalent zijn, omdat het delen van elektronen gelijk is. Omdat het delen van elektronen in een polaire covalente verbinding ongelijk is, wordt het elektron naar het meer elektronegatieve atoom getrokken. Het atoom dat het meeste elektronen aantrekt, wordt licht negatief geladen, terwijl het andere atoom licht positief geladen wordt. De elektronegativiteit van een atoom is de kracht waarmee het elektronen naar zich toe trekt. De elektronegativiteitswaarden van de twee atomen die een binding aangaan, beïnvloeden de polariteit van die verbinding.
