Arseen of As Het 33e element van het chemisch periodiek systeem is een element dat behoort tot de VA-groep van het periodiek systeem. Het is gecategoriseerd als een metalloïde omdat de fysieke en chemische eigenschappen het midden houden tussen niet-metalen en metalen. De relatieve atoommassa van dit element is 74,92. Arseen kan in verschillende oxidatietoestanden worden aangetroffen, waaronder –3, 0, +3 en +5. Het komt in drie allotrope varianten: geel, zwart en grijs.
En dit artikel vermeldt de chemische en fysieke verschillen tussen organisch en anorganisch arseen, samen met hun industriële gebruik en chemische voorkomen.
Organisch arseen versus anorganisch arseen
Het verschil tussen organisch arseen en anorganisch arseen is dat een enkel atoom is gekoppeld aan koolstof in een "organisch" arseencomplex, dat mogelijk deel uitmaakt van een suikermolecuul zoals ribose. Dit "organische" type heeft een complexere structuur, maar is volkomen veilig. Daarentegen bevatten "anorganische" arseenverbindingen, zoals arseentrioxide, geen koolstof en zijn het meestal eenvoudige moleculen. Deze chemicaliën zijn extreem gevaarlijk en niet voor persoonlijk gebruik vanwege industriële toxiciteit.
Organisch arseen is het arseen dat van nature voorkomt in planten en dieren of in grondbronnen als een opgeloste component als onderdeel van organische verbindingen. Enkele voorbeelden van organisch arseen dat van nature in planten voorkomt, zijn arsenobetaine, cacodylzuur, arsanilzuur, enz. Zeevruchten zijn de meest voorkomende bron van arseen in de voeding van mensen. Het is bekend dat organische arseengehaltes hoog zijn in schaaldieren, krabben en zeewier. Organisch arseen heeft een lage toxiciteit in vergelijking met de anorganische vorm van arseen.
Wanneer anorganisch arseen wordt overwogen, is het veel giftiger en komt het ook van nature voor. Water, bodems en sommige aardse voedingsmiddelen, zoals rijst, bevatten anorganisch arseen. Anorganisch arseen vormt tussen de 25 en 100 procent van het arseen in voedsel op het land in verschillende delen van de wereld. Anorganisch arseen heeft een aanzienlijke toxiciteit. Anorganisch arseen wordt al millennia economisch geproduceerd en gebruikt. Farmaceutische producten, agrarische verbindingen, halfgeleiders en glasfabricage, evenals andere mijnbouwdoeleinden.
Vergelijkingstabel tussen organisch arseen en anorganisch arseen
| Parameters van vergelijking: | Biologisch arseen | anorganisch arseen |
| Gevonden in | Organisch arseen is arseen dat van nature in planten en dieren voorkomt als onderdeel van organische verbindingen. Het atoom is bevestigd aan een koolstof- of op koolstof gebaseerde functionele groep. | Arseen, dat in de natuur voorkomt in anorganische stoffen, staat bekend als anorganisch arseen. Het heeft een eenvoudiger vorm dan de organische. |
| Toepassingen | Organisch arseen is niet zo rauw en nuttig als het anorganische. Het komt van nature voor in planten en speelt ook een belangrijke rol bij de zout- en koolstofbalans in het hele ecosysteem. | Pesticiden en verfpigmenten omvatten anorganische vormen van arseen. Ze werden ook gebruikt om een reeks ziekten te genezen en als houtconserveringsmiddelen. |
| Toxiciteit | Organisch arseen heeft een lage toxiciteitsconcentratie. Organisch arseen wordt bij de mens na een paar dagen inname geëlimineerd en veroorzaakt geen schade aan het lichaam of chemische processen in het lichaam. | De toxiciteit van anorganisch arseen is hoog en kan dodelijke ziekten of bijwerkingen veroorzaken als het direct wordt geconsumeerd. |
| Voorbeelden | methylarsonzuur, arsenobetaïne, methylarsonzuur, enz. | arseentrioxide, arseenpentoxide, loodarsenaat, natriumarseniet, enz. |
| Effecten op de mens | Heeft geen nadelige of verergerende effecten op het menselijk lichaam. | Kan kanker van de longen, huid, blaas of huid veroorzaken. Kan levensbedreigend zijn als het wordt geconsumeerd of buiten de limieten wordt gebruikt. |
Wat is organisch arseen?
Arseen (atoomnummer 33; relatieve atoommassa 74,92) is een metalloïde of halfmetaal met chemische en fysische eigenschappen die ergens tussen een metaal en een niet-metaal vallen. Arsanilzuur, methylarsonzuur, dimethylarsinezuur (cacodylzuur) en arsenobetaïne zijn enkele van de meest voorkomende organische arseenverbindingen.
Hoewel het geen direct gebruik heeft, in tegenstelling tot anorganisch arseen dat giftig is, maar toch als een remedie voor veel ziekten dient als het correct en op een voorgeschreven manier wordt gebruikt. Organisch arseen werkt op grondniveau als de skeletverbinding bij het handhaven van de chemische balansen en levensprocessen in levende wezens. Een kleine daling in hun hoeveelheid in de natuur kan worden weerspiegeld door een onbalans in het ecosysteem en kan uiteindelijk een pandora's box of events veroorzaken, zo belangrijk is het elementaire maar niet-dodelijke organische arseen belangrijk. Het komt voor in verschillende chemische vormen zoals methylarsonzuur, arsenobetaïne, methylarsonzuur, enz.
In organisch arseen is een belangrijke factor dat het een koolstof- of koolstofverbinding aan zijn structuur heeft en een geketende suikerverbinding kan zijn, zoals sucrose en ribosesuiker. De structuur van organisch arseen is vrij complex in vergelijking met anorganisch arseen. Hoewel de structuur complex en soms spiraalvormig is, is het volkomen onschadelijk voor de mens. De basisconcentratie van organisch arseen wordt het meest aangetroffen in zeevissen en schaaldieren.
Wat is anorganisch arseen?
Water, bodems en sommige voedingsmiddelen op het land, zoals rijst, bevatten anorganisch arseen. Anorganisch arseen vormt 25 en 100 procent van het arseen in graslandvoedsel in verschillende uithoeken van de wereld. Het is ook een belangrijk onderdeel vanwege de industriële toepassingen en beschikbaarheid. Het anorganische arseen wordt meestal in opgeloste vorm aangetroffen en moet chemisch worden geëxtraheerd om het multifunctioneel te kunnen gebruiken.
Pesticiden en verfpigmenten omvatten anorganische vormen van arseen. Ze werden ook gebruikt om een reeks ziekten te genezen en als houtconserveringsmiddelen. Twee afzonderlijke lijnen van bevolkingsonderzoek, gedefinieerd door het medium blootstelling aan arseen, bieden epidemiologische informatie over het risico op arseen en kanker. Het inademen van anorganisch arseen is in onderzoeken in verband gebracht met kanker. Deze studies hebben voornamelijk betrekking op de beroepsbevolking die arseen en andere stoffen verontreinigde lucht inademde.
Anorganisch arseen is zeer giftig voor de mens en mag niet worden geconsumeerd. Het kan long-, huid-, blaas-, lever-, nier- en andere orgaankankers veroorzaken, evenals schade aan de maag, darmen, zenuwen, huid en andere weefsels. Direct huidcontact kan irritatie, oedeem en roodheid veroorzaken. Lage hoeveelheden blootstelling kunnen abnormale hartritmes, schade aan bloedvaten en een afname van de productie van rode en witte bloedcellen veroorzaken.
Belangrijkste verschillen tussen organisch arseen en anorganisch arseen
Gevolgtrekking
Arseen is een essentieel element in het milieu. Of het nu organisch of anorganisch is, beide vormen hebben hun eigen doel. Hoewel anorganisch arseen zeer giftig is en niet direct kan worden gebruikt voor consumptie of gebruik, kan het nuttig zijn als het wordt gebruikt door chemische ingenieurs.
Zeevruchten zijn de meest voorkomende bron van arseen in de voeding van mensen. Het is bekend dat organische arseengehaltes hoog zijn in schaaldieren, krabben en zeewier. Water, bodems en sommige aardse voedingsmiddelen bevatten anorganisch arseen.
Arseen is een giftig element, maar de toxiciteit ervan varieert afhankelijk van de moleculaire vorm en oxidatietoestand, waarbij organisch arseen minder giftig is dan anorganisch arseen.
Referenties
