Zuren spelen een belangrijke rol in de chemie. Er is goed en schadelijk zuur beschikbaar in de industrie. Sommigen van hen worden ook gebruikt om voedsel in te bewaren. Afhankelijk van het voedsel dat wordt gebruikt, worden de zuren gebruikt. Organisch zuur en anorganisch zuur zijn beide belangrijke zuren die met chemie te maken hebben. Deze worden onderwezen aan leerlingen uit de lagere klassen, zodat ze er een duidelijk begrip van kunnen krijgen.
Organisch zuur versus anorganisch zuur
Het verschil tussen organisch zuur en anorganisch zuur is dat in organisch zuur alle zuren zwak zijn en dat ze het menselijk lichaam niet veel schaden. Maar anorganische zuren zijn sterke zuren en veroorzaken veel schade aan het menselijk lichaam. Organische zuren kunnen gemakkelijk in water worden opgelost. Anorganische zuren kunnen niet gemakkelijk in water worden opgelost.
Organische zuren zijn zuren die in voedingsmiddelen worden gebruikt, en deze zuren worden als zwakkere en niet als krachtige beschouwd, omdat ze bijna overal in het menselijk leven worden gebruikt. Maar er is ook een sterk organisch zuur beschikbaar, namelijk fluorantimoonzuur. Dit wordt als zeer sterk beschouwd dan zwavelzuur, dat in de chemische industrie als het gevaarlijke zuur wordt beschouwd.
Anorganisch zuur is een krachtig zuur in de zuursoorten. Ze zijn meestal wanneer ze aan iets worden toegevoegd. Het heeft een andere naam genaamd sterke zuren. Ze zijn niet afkomstig van of afgeleid van andere zuren. Ze bevatten koolstofatomen in hun zure eigenschappen. Ze worden voornamelijk genoemd met de naam van minerale zuren.
Vergelijkingstabel tussen organisch zuur en anorganisch zuur
| Parameters van vergelijking: | Organisch zuur | anorganisch zuur |
| zure eigenschappen | Bevat organische zure eigenschappen | Bevat anorganische zure eigenschappen |
| Voorbeeld | Melkzuur, azijnzuur en mierenzuur | Zwavelzuur, zoutzuur en salpeterzuur |
| Zuurtype: | Zwak | Krachtig |
| oplosbaarheid | Organische oplosmiddelen | Anorganische oplosmiddelen |
| Koolstofatomen | Ja | Nee |
Wat is organisch zuur?
Het organische zuur is een zure eigenschap die onder de chemie valt. Het wordt geleverd met een organische verbinding. Dit specifieke type zuur bevat zwakke eigenschappen. Wanneer we dit soort zuur in het water mengen, lost het niet volledig op in het water. De zuren die vallen onder Organische zuren zijn melkzuur, azijnzuur en mierenzuur. Voedingsmiddelen die deze zuren bevatten, vallen onder organisch zuur.
Een eenvoudig voorbeeld om dit uit te leggen is met behulp van melk. Als je melk in water mengt, lost het niet op; in plaats daarvan wordt het water opgelost in de melk. In dit proces bevat de melk melkzuur, het is dus een van de organische zuren. Water bevat in dit proces geen zuur, waardoor het vermengd is geraakt met melk. Sommige organische zuren worden zelfs als conserveermiddel in voedingsmiddelen gebruikt. Dit komt omdat ze zullen helpen om het voedsel voor een lange tijd vast te houden.
Een van de beste voorbeelden van voedselconservering in zuur is een augurk. Augurken worden geconserveerd met een goede hoeveelheid zuur, zodat ze lang vers blijven. Deze zuren vallen onder chemie. Om met zuren om te gaan en deze te bestuderen, moet men de wetenschapsstroom in klas 11 nemen. Het meest gebruikte organische zuur in voedselproducten is azijn. Het wordt gebruikt om voedsel in te bewaren en het geeft ook smaak aan het voedsel.
Wat is anorganisch zuur?
Anorganisch zuur is een zuur dat onder chemicaliën valt. Deze zuren worden zelfs minerale zuren genoemd. Deze zuren hebben geen ingebouwde koolstof en zullen worden opgenomen uit anorganische zuren. Deze zuren zijn soms opgenomen uit meer dan 2 anorganische verbindingen. Ze kunnen zuurstof in hun verbinding bevatten, maar dit hangt af van het type anorganische verbinding dat is afgeleid.
Enkele van de algemeen bekende anorganische zuren zijn zwavelzuur, zoutzuur en salpeterzuur. Deze anorganische zuren zijn soms zeer krachtig en soms ook zwak. Maar het meeste anorganische zuur dat onder de chemie valt, wordt als sterk beschouwd. Ze worden meestal gebruikt als katalysatoren die worden uitgevoerd onder chemische reacties. Omdat ze erg sterk zijn, kunnen ze niet worden gebruikt bij normale dagelijkse activiteiten.
Meestal worden anorganische zuren altijd opgelost in water. Wanneer ze zijn opgelost, produceren ze, werden ze erg corrosief. Ze hebben sterke zure eigenschappen. Een van de beste voorbeelden en de gemakkelijkere manier om anorganisch zuur uit te leggen, is water. Omdat wanneer we water aan een van de verbindingen toevoegen, het gemakkelijk zal oplossen. Deze zure eigenschap valt onder chemie. In de hogere studies zal meer praktijk worden behandeld.
Belangrijkste verschillen tussen organisch zuur en anorganisch zuur
Gevolgtrekking
Zowel organisch zuur als anorganisch zuur zijn zuren die onder chemicaliën vallen. Het zijn zwakke en krachtige zuren. Afhankelijk van het soort werk en gebruik worden de zuren gebruikt. Organische zuren zijn zwak, dus ze worden zelfs gebruikt in voedingsmiddelen, maar dat is niet het geval met anorganische zuren. Ze zijn sterk en mogen niet normaal worden gebruikt zoals anorganische zuren.
Organische zuren zijn te vinden in normale voedingsmiddelen. De zuren kunnen gemakkelijk worden geïdentificeerd met behulp van het oplossen van de natuur. Er kan worden gevonden met welk item ze oplossen en waarin niet.
