De stengels van sommige planten zijn aangepast om te dienen voor opslag. De meest voorkomende wijziging is in de vorm van een lamp. Het is gecondenseerd als een eindbol en axiale vlezige bladeren. Dergelijke gemodificeerde stengels van planten worden veel gebruikt en dagelijks gegeten. De twee meest voorkomende vormen van bollen zijn uien en lente-uitjes.
Ui versus lente-ui
Het belangrijkste verschil tussen ui en lente-uitjes is dat de ui een grotere bol heeft, terwijl de lente-ui een kleinere bol heeft. De smaak van ui is scherp en sterk, terwijl de smaak van lente-ui milder is. Ze behoren tot hetzelfde geslacht Allium, maar zijn verschillende soorten.
Uien hebben een langere groeiperiode. De wetenschappelijke naam van ui is Allium cepa. Het produceert een irriterend middel genaamd syn-Propanethial-S-oxide en stimuleert de traanklieren. Het zet het sulfoxide-aminozuur om in sulfeenzuur en veroorzaakt tranen tijdens het hakken van uien. Ui heeft verschillende gezondheidsvoordelen, zoals het verlagen van het risico op kanker, hartaandoeningen, beroertes, diabetes en de ziekte van Alzheimer. Het is een goede bron van vitamines en mineralen.
Aan de andere kant hebben lente-uitjes een kortere groeiperiode. De wetenschappelijke naam van de lente-ui is Allium fistulosum. Het produceert geen chemisch irriterend middel tijdens het hakken. Het is rijk aan vezels, antioxidanten en verschillende vitamines en mineralen. Het is een uitstekende bron van energie en stofwisselingsproductie.
Vergelijkingstabel tussen ui en lente-ui
| Parameters van vergelijking: | Ui | lente-ui |
| Bolmaat: | Grote en volledig ontwikkelde bol | Kleine en onderontwikkelde bol |
| Gezondheidsvoordelen | Het bevat ontstekingsremmende stoffen die cholesterol en triglyceriden verlagen en is rijk aan antioxidanten en zwavel | Het is een goede bron van vitamine C en andere vitamines van het B-complex, zoals vitamine B1, B2 en B3, gewoonlijk respectievelijk thiamine, riboflavine en niacine genoemd, en bevat verschillende mineralen zoals calcium, kalium. |
| pH | Rond 5,5 | 6.0 – 7. 0 |
| Groeicondities | Groeit goed in leemachtige, alluviale grond en is bestand tegen temperatuurschommelingen, behalve extreem heet, koud of regenachtig | Organische en vochtige grond en groeit goed in de volle zon tot halfschaduw |
| groei periode | Langer dan lente-uitjes | Korter dan uien (60 – 120 dagen) |
Wat is ui?
Ui is een groentesoort van het geslacht Allium. Het wordt ook wel een gewone ui of bolui genoemd. De wetenschappelijke naam van ui is Allium cepa. Het werd voor het eerst beschreven door Carl Linnaeus. Ui komt uit het koninkrijk van Plantae, de orde van aspergaten, een familie van Amaryllidaceae, onderfamilie van allioideae en geslacht van allum.
Ui is een tweejarige of meerjarige plant en wordt jaarlijks gekweekt. Het wordt al meer dan 7000 jaar verbouwd. De oogsttijd van ui is het eerste seizoen van zijn groei. Na de oogst wordt het gewas gedroogd en opgeslagen. De plant bestaat uit een bol aan de basis, vezelige wortels die zich in de grond uitstrekken en bladeren aan de bovenkant. De bol is gecondenseerde en samengedrukte stengels omgeven door gemodificeerde schubben die vlezig zijn.
De ph van de ui is 5,5. Men denkt dat de eerste uienteelt in Centraal-Azië wordt gedaan. En er zijn aanwijzingen dat uien werden gebruikt in de nederzettingen uit de bronstijd. De eerste persoon die schrijft over het gebruik van ui en kool is Plinius de Oudere, in zijn werk genaamd Pompeii.
Het gewas is vatbaar voor ongedierte en wormen zoals uienaaltjes, uienvliegen en een andere schimmel. Sommige soorten uien produceren ook meerdere bollen. Dergelijke soorten zijn aardappeluien en sjalotten. Uien kunnen rauw worden gegeten in salades, chutneys en augurken of samen met andere hartige gerechten worden gekookt.
Wat is Scallion?
Scallions zijn meerjarige groenten van het geslacht Allium. Sjalot en sjalot zijn verwant en de woorden zijn afgeleid van het Oudgrieks. Het lente-uitje heeft geen volledig ontwikkelde bol en heeft dikke, buisvormige en holle bladeren die over de grond groeien. De kiemtijd van de lente-uitjes is één tot twee weken.
Zowel de bladeren als de lente-ui kunnen rauw worden gegeten in salades, salsa's, soep, visgerechten, noedels en andere dressings of worden gekookt en gebruikt in andere hartige gerechten. Regio's zoals het zuidwesten van de Verenigde Staten eten lente-uitjes met zout, kaas en limoensap. Het wordt ook gebruikt als topping van verschillende keukens.
Sjalotten hebben meer dan een centimeter water nodig gedurende meer dan een week tijdens de teelt. Het ideale grondtype voor lente-uitjes is vochtig, maar niet drassig. Scallion is een goede bron van vitamine C en andere vitamines van het B-complex, zoals vitamine B1, B2 en B3, gewoonlijk respectievelijk thiamine, riboflavine en niacine genoemd. Het bevat ook verschillende mineralen zoals calcium, carotenoïden, kalium en is rijk aan antioxidanten.
Scallions hebben verschillende regionale namen zoals groene ui, lente-ui, salade-ui, lange ui, tafelui, uienstok, wilde ui, kostbare ui, tuinui, baby-ui, gibbon en vele andere dergelijke namen. Scallion is aanpasbaar aan flitsbevriezing. Oliën van lente-uitjes worden veel gebruikt. Scallions zijn actieve ingrediënten in de Aziatische keuken.
Belangrijkste verschillen tussen ui en lente-ui
Gevolgtrekking
Beide hebben hetzelfde geslacht Allium, maar zijn van verschillende soorten. Ui behoort tot de soort cepa, terwijl lente-ui behoort tot de soort fistulosum. Ze hebben naaste verwanten, namelijk bieslook, knoflook, prei en sjalot. Het zijn vormen van gemodificeerde stengels.
Ui en lente-uitjes lijken op elkaar en zijn verwarrend. Het duidelijke verschil tussen beide groenten zit hem in de grootte van de bol. Beide groenten worden veel gebruikt in verschillende keukens en kunnen zowel rauw als gekookt gegeten worden.
Ze bevatten verschillende vitamines en mineralen en hebben tal van gezondheidsvoordelen. Het is bewezen dat ze het risico op veel ziekten verminderen. Beide groenten moeten regelmatig worden geconsumeerd met een uitgebalanceerd dieet.
