De cel is de meest fundamentele bron van overleving in elk wezen, en de 'kern' wordt in vrijwel alle cellen gevonden. In alle meercellige wezens kan de kern worden gedetecteerd. De kern is verantwoordelijk voor de belangrijkste activiteiten van de cel om de levensduur van een individu te ondersteunen.
Cellen bevatten ook een nucleolus, een ander essentieel element. Het zou voor een wezen onmogelijk zijn om effectief te werken zonder de nucleolus. De kern en de nucleolus hebben een paar verschillen.
Nucleus versus Nucleolus
Het verschil tussen de kern en nucleolus is dat de kern uit DNA bestaat en de chromosomen vasthoudt, terwijl de nucleolus rijk is aan RNA en de chromosomen niet bevat. De kern heeft een duidelijke vorm omdat deze is gebonden door een membraan dat bekend staat als 'nucleaire envelop', terwijl de nucleolus een diffuse structuur heeft zonder een begrenzend membraan eromheen.
Als je naar een foto van een cel kijkt, is de kern een van de meest zichtbare componenten. De kernen bevinden zich in het midden van de cel en omvatten alle gestrande DNA-moleculen en chromosomen, die coderen voor genetisch materiaal. Als gevolg hiervan is de bescherming van dit deel van de cel uiterst cruciaal.
Het middengedeelte waar de kern zich bevindt; is omgeven door een membraan dat alle chromosomen binnen houdt en onderscheid maakt tussen het chromosomale materiaal en de verschillende compartimenten en bestanddelen van de cel die buiten blijven.
De nucleolus is een bijzonder gespecialiseerd onderdeel van de kern van de cel. De chromosomale materialen zijn niet opgenomen in een nucleolus. Dit omvat de machinerie die nodig is om de ribosomale RNA's van de cel te genereren. Ribosomale RNA's worden vervolgens via het kernmembraan en zijn poriën naar het cytoplasma overgebracht, waar ze zich aansluiten bij het ribosomale bestanddeel, dat het eiwitmechanisme is.
Vergelijkingstabel tussen Nucleus en Nucleolus
| Parameters van vergelijking: | Kern | Nucleolus |
| Structuur | De kern is groot en bolvormig gestructureerd. | De nucleolus is diffuus en er is een kleine structuur aanwezig in de kern. |
| Functies | Het staat bekend als het brein van de cel, omdat het alle functies van de cel aanstuurt. | Het is verantwoordelijk voor de ribosoomsynthese en eiwitsynthese. |
| Bestanddelen | Kernmembraan, nucleoplasma of kernsap nucleair netwerk, chromatine en nucleolus zijn enkele van de kenmerken waaruit de kern bestaat. | Het fibrillaire centrum (FC), het dicht fibrillaire element (DFC) en de korrelige component zijn de drie primaire componenten van de nucleolus (GC). |
| Positionering | Meestal aanwezig in het centrum van het cytoplasma van de cel. | Is aanwezig in de kern. |
| Genetische materialen | Het bestaat uit DNA. | Het bestaat uit RNA. |
Wat is een kern?
De kern is het belangrijkste onderdeel van de cel en de nucleoïde, evenals nucleolus, maakt er deel van uit. Bij meercellige wezens of eukaryote en tweecellige organismen is de kern een membraangebonden organel dat essentieel is voor het in stand houden van het gehele functioneren van die cel.
Bij meercellige wezens of eukaryote en tweecellige organismen is de kern een dubbellaags organel dat essentieel is voor het in stand houden van het volledige functioneren van die cel. De mediale en laterale membraaneiwitten zijn vliezige componenten.
Het doel van de celmembranen is om de genetische informatie in de kern te onderscheiden van de cytoplasmatische component eromheen. Bovendien verhindert de cellulaire barrière dat moleculen gemakkelijk tussen het cytoplasma en het cytoplasmatische membraan stromen.
De kern is belangrijk voor capaciteiten en het ontwikkelen van gegevens en voor het opslaan van de genetische componenten uit het DNA van de cel. Bovendien garandeert de kern dat het genetische materiaal in het DNA in perfecte staat verkeert, waardoor normale celreproductie mogelijk is. Bovendien is de kern verantwoordelijk voor het produceren van genetische expressie om het correct functioneren van de cel bij te houden.
Het kernmembraan is een dubbelmembraanlaag die de kern omringt. De buitenste laag van de kern is verbonden met het RER of ruw endoplasmatisch reticulum. Kernopeningen zijn waterige leidingen in het kernmembraan.
Wat is een nucleolus?
De nucleolus is een structuur in de kern die verantwoordelijk is voor de productie en assemblage van ribosoom. Ribosomen worden geassembleerd en overgebracht naar het cytoplasma van de cel, waar ze fungeren als eiwitproductieplaatsen.
De nucleolus van eukaryoten is een goed georganiseerde organisatie met vier belangrijke anatomische componenten. De onderdelen kunnen ook als volgt worden ingedeeld:
Een andere vitale rol van de nucleolus is het beschermen van het DNA van de cel. De nucleolus is verantwoordelijk voor het verzamelen en transcriberen van RNA, met name ribosomaal nucleïnezuur of rRNA. Bovendien is de nucleolus verantwoordelijk voor de ribosomale eiwitsynthese, die nodig is om de functies van de cel uit te voeren.
In eukaryoten is de nucleolus belangrijk bij de productie van translationeel RNA en de synthese van ribosoom. Het speelt ook een rol bij de assemblage van signaalverwerkende deeltjes en de schadelijke stimuli van de cel.
Belangrijkste verschillen tussen Nucleus en Nucleolus
Gevolgtrekking
Tijdens het leven van een cel breekt het mechanisme van nucleaire deling een deel van de celkern af. Cellulair DNA wordt gedupliceerd vóór nucleaire deling. De bouwelementen van de kern, inclusief de nucleaire envelop en lamina, worden vervolgens geleidelijk vernietigd en de nucleolus verdwijnt uiteindelijk. Homologe chromosomen worden dan verdeeld in twee polen.
Alle kerncomponenten, inclusief de nucleolus, worden geregenereerd zodra de celdeling is voltooid. Als gevolg hiervan is het belangrijkste onderscheid tussen nucleolus en kern hoe ze in de cel zijn georganiseerd. De nucleolus is de geest van de kern, die bijna 25% van zijn volume inneemt, en de kern is de hersenen van de hele cel.
