Co-enzymen zijn erg belangrijk voor het uitvoeren van verschillende reacties die in ons lichaam plaatsvinden. Co-enzymen kunnen worden beschouwd als hulpmoleculen die helpen bij chemische reacties. Het werkt als een katalysator om de reactie te versnellen. Co-enzymen zijn complexe organische verbindingen die zijn afgeleid van vitamines en andere essentiële voedingsstoffen die ons lichaam in kleine hoeveelheden nodig heeft. Twee co-enzymen zijn cruciaal voor verschillende reacties, namelijk NAD en FAD.
NAD versus FAD
Het verschil tussen NAD en FAD is dat NAD slechts één waterstofatoom kan accepteren, terwijl FAD twee waterstofatomen kan accepteren. NAD betekent Nicotinamide-adenine-dinucleotide en FAD betekent Flavine-adenine-dinucleotide. Beide hebben verschillende rollen, zoals NAD een co-enzym is dat in alle levende wezens wordt aangetroffen, terwijl FAD een cofactor is die helpt bij veel metabole en complexe reacties.
NAD is Nicotinamide-adenine-dinucleotide, een co-enzym dat zeer cruciaal is voor ons metabolisme. Het wordt gevonden in alle levende cellen. Zoals de naam dinucleotide suggereert, heeft het twee nucleotiden die met elkaar zijn verbonden door fosfaatgroepen. NAD kan in twee vormen worden gevonden, d.w.z. geoxideerde en gereduceerde vorm of toestand. Het is ook betrokken bij andere reacties, zoals redoxreacties die elektronen van het ene uiteinde naar het andere dragen.
FAD is Flavine. Adenine dinucleotide is een cofactor die het type co-enzym is, en het is betrokken bij verschillende enzymatische reacties die nodig zijn voor het metabolisme. Het behoort tot de Flavine-groep, die, als het uit eiwit bestaat, flavoproteïne wordt en als flavine in een andere vorm bestaat, dan flavinemononucleotide wordt. Het heeft vier redoxtoestanden. Het kan een elektron accepteren of doneren om stabiel te worden.
Vergelijkingstabel tussen NAD en FAD
| Parameters van vergelijking: | NAD | DIK |
| Volledige vorm | NAD is Nicotinamide-adenine-dinucleotide. | FAD is Flavine-adenine-dinucleotide. |
| Definitie | NAD is een co-enzym dat in levende cellen voorkomt. | FAD is een redox-cofactor die betrokken is bij veel metabole en complexe reacties. |
| Productie | Het wordt geproduceerd tijdens glycolyse en de Krebs-cyclus. | Het wordt alleen geproduceerd tijdens de Krebs-cyclus. |
| Waterstof | Het accepteert slechts één waterstofatoom. | Het kan twee waterstofatomen accepteren. |
| Elektronenoverdracht | Het brengt zijn elektron over naar Cytochroom Complex 1 en geeft 3 ATP. | Het brengt zijn elektron over naar Cytochroom Complex 2 en geeft 2 ATP. |
Wat is NAD?
Nicotinamide adenine dinucleotide is ook bekend onder de naam NAD bestaat uit twee nucleotiden die met elkaar verbonden zijn door een fosfaatgroep. Het kan voorkomen in een geoxideerde staat, d.w.z. NAD+, of in een gereduceerde staat, d.w.z. NADH. Omdat de cofactor in twee celvormen wordt aangetroffen, werkt het zowel als oxidatie- als reductiemiddel. Deze overdracht van elektronen van de ene plaats naar de andere is de hoofdfunctie van NAD.
Twee nucleotiden zijn adenine nucleobase en nicotinamide. Afgezien van elektronenoverdracht, helpt het ook bij het cellulaire proces, zoals het werken als een katalysator of reagens van enzymen of het toevoegen en aftrekken van chemische groepen aan het eiwit zelf. NAD en zijn enzymen zijn zo belangrijk dat het zeer belangrijk wordt bij het ontdekken van geneesmiddelen. De chemische formule is C21H27N7O14P2.
Het heeft een molaire massa van 663,43 g/molecuul. Het smeltpunt is 60 ° C (320 ° F; 433 K). Het ziet eruit als een wit poeder, ongeacht of het zich in welke staat dan ook bevindt en is hygroscopisch en (zeer) in water oplosbaar. Het kan ultraviolet licht absorberen vanwege de aanwezigheid van adenine erin. Het is niet gevaarlijk. Het werkt als een donor, boodschappermolecuul voor ADP-ribose. Het fungeert ook als een substraat van DNA en andere extracellulaire activiteiten.
Wat is FAD?
Flavine-adenine-dinucleotide, ook bekend onder de naam FAD, is zeer belangrijk op het gebied van biochemie. Het is een redox-actief co-enzym dat wordt geassocieerd met verschillende soorten eiwitten. Het heeft vier toestanden waarin het kan bestaan: chinon, semichinon, flavine-N(5)-oxide en hydrochinon. In zijn oxidatietoestand accepteert FAD twee protonen en twee elektronen om FADH2 te worden.
Net als NAD heeft FAD ook twee delen die adenine-nucleotide zijn en het flavine-mononucleotide (FMN) aan elkaar gebonden door fosfaatgroepen. FAD kan worden gereduceerd tot FADH2 door twee waterstofatomen en twee elektronen te accepteren. Vervolgens kan FADH2 worden geoxideerd om FADH te vormen door één waterstof- en één-elektronatomen te doneren. De vorming van FAD kan op verschillende manieren worden gedaan, zoals reductie, oxidatie en uitdroging.
In verschillende staten heeft FAD verschillende kleuren. Net als in een super geoxideerde staat, wordt het geeloranje. In de volledig geoxideerde staat is het geel. In de halfverlaagde vorm is het ofwel rood of blauwachtige pH, en als het volledig wordt verlaagd, wordt het kleurloos. Het heeft een chemische formule C27H33N9O15P2. Het heeft een molaire massa van 785.557 g/mol.
Belangrijkste verschillen tussen NAD en FAD
Gevolgtrekking
Zowel NAD als FAD zijn actief betrokken bij het proces van cellulaire ademhaling. Beide zijn afgeleid van eiwitten en accepteren hoogenergetische elektronen en dragen ze naar de elektronentransportketen. Zowel NAD als FAD worden gebruikt om ATP-moleculen te synthetiseren. NAD is afgeleid van een verbinding genaamd niacine, ook bekend als vitamine B3. FAD is afgeleid van een verbinding genaamd riboflavine, algemeen bekend als vitamine B2.
Beide zijn co-enzymen. NAD is erg belangrijk voor het transporteren en leveren van waterstof en elektronen in het biochemische proces, terwijl FAD elektronen en waterstof gebruikt om ATP te maken. Beide zijn betrokken bij de katabole en anabole processen door oxidatie en reductie.
