Misschien had je tijdens je natuurkundeles hersenpijn met moleculaire en structurele formules. Inderdaad, zelfs ik had een soortgelijk probleem meegemaakt. Allereerst zijn moleculaire en structurele formules vrij moeilijk te zien, vooral als je er niet bepaald door geïnspireerd bent.
Moleculaire en structurele formules beheren deeltjes en deeltjes. We realiseren ons als geheel dat deeltjes worden ingekaderd wanneer moleculen in grote lijnen worden samengevoegd. Deeltjes consolideren via ionische of covalente bindingen. Iota's doen echter mee. Het betekent niet dat deeltjes uit soortgelijke moleculen bestaan. Om te communiceren wat een specifiek deeltje inhoudt, gebruiken we moleculaire en structurele formules.
Moleculaire versus structurele formule
Het verschil tussen molecuul- en structuurformules is dat de molecuulformule alleen de componenten van de deeltjes zijn met het aantal componenten, terwijl de structuurformule de constructie van het deeltje tekent.
De molecuulformule of stofformule van een verbinding is de weergave van de soorten deeltjes en hun verhoudingen die in die verbinding aanwezig zijn. Het subatomaire recept wordt gegeven door afbeeldingen van stofcomponenten en de getallen die de verhouding daartussen aangeven. Deze verhouding is het volledige werkelijke aantal moleculen.
De structuurformule van een verbinding is de weergave van het actieplan van moleculen in de verbinding. Deze primaire vergelijking geeft tal van inzichten met betrekking tot het atoom, en de kenmerken van de verbinding kunnen bovendien worden verwacht met behulp van deze subtiliteiten.
Vergelijkingstabel tussen moleculaire en structurele formule
| Parameters van vergelijking: | Moleculaire formule | Structurele Formule |
| Definitie | De molecuulformule van een molecuul, ook wel de stofformule genoemd, geeft de verschillende soorten jota's en hun hoeveelheden weer. | De structuurformule wordt gebruikt om niet alleen aan te geven hoeveel atomen aanwezig zijn, maar ook hoe ze ruimtelijk zijn gerangschikt. |
| Proportie | Het aantal moleculen in de chemische stof wordt uitgedrukt als een percentage. | De structuurformule specificeert de activiteit van iotas evenals de algemene locaties van de nuttige groeperingen van de verbinding. |
| Toepassingen | Het wordt veel gebruikt om basisatomen te categoriseren, te identificeren of een verbinding een binair, ternair, quaternair of meercomponentencomplex is, enzovoort. | De structuurformule kan worden gebruikt om gecompliceerde atomen te definiëren en om eigenschappen van gemengde substanties (zoals extreem) en feitelijke eigenschappen (zoals de rand van overkoken) te voorspellen. |
| Regeling | Een molecuulformule specificeert het aantal atomen en hun ruimtelijke ordening. | Het aantal moleculen en hun volgorde van activiteit in de ruimte worden weergegeven door een structuurformule. |
| Spoor | De molecuulformule is op moleculair niveau te traceren. | De structuurformule is op structuurniveau te traceren. |
Wat is moleculaire formule?
Een molecuulformule is een van de minst moeilijke benaderingen om de samenstelling van complexe deeltjes te communiceren. Met een molecuulformule kan het het werkelijke aantal deeltjes van elke component in een deeltje bepalen. In een specifiek onderdeel bevat het ten minste één letterafbeelding, wat buitengewoon nuttig is bij het ontdekken van dat specifieke onderdeel.
Bij het samenstellen van de molecuulformule moet u de afbeeldingen samenstellen voor elk van de componenten die zich in een deeltje bevinden. Ook ziet u aan één kant van elk onderdeel het aantal deeltjes van elk onderdeel dat beschikbaar is.
Een waterdeeltje heeft 2 waterstofjota's en het heeft 1 zuurstofmolecuul. Dat zou H2O zijn. Wanneer er slechts een enkel deeltje van een specifieke component is, mag het getal "1" niet in de molecuulformule worden geschreven.
Het bouwen van de molecuulformule lijkt heel eenvoudig. Hoe lang je het beeld van elk onderdeel ook kent en hoeveel iota's er in een bepaald atoom zitten, het zal nooit slecht aflopen. We kennen echter zeker het aantal deeltjes van elke component in een specifiek deeltje. De molecuulformule is niet voldoende om te karakteriseren hoe de jota's in een atoom zijn georganiseerd.
Wat is structuurformule?
Om ons heen hebben we chemische mengsels - ze zitten in onze verfrissingen, voedsel en in dingen die we dagelijks gebruiken. We kunnen deze synthetische mengsels herkennen aan hun subatomaire vergelijkingen. De subatomaire vergelijking toont echter het aantal jota's dat er is voor elke component die in de verbinding bestaat. Het maakt ons niet duidelijk wat impliceert dat de componenten met elkaar verbonden zijn.
We hebben geen idee welk molecuul van een component waaraan verbonden is. Dit is waar de molecuulformule naar voren komt. Het laat zien hoe de iota's worden gecoördineerd en samengevoegd in een atoomvergelijking van een stofverbinding. Als de primaire vergelijking wordt ontzegd, zou men niet zien dat zuur bijtend een koolstofjota heeft dat tweevoudig is versterkt samen met zuurstof. Men kan het ruimtelijke plan van de deeltjes in de verbinding zien door het recept te onderzoeken.
De afbeelding van de primaire vergelijking met elektronendab maakt gebruik van vlekken om de elektronen aan te duiden die betrokken zijn bij het vasthouden in het midden van verschillende moleculen. Het primaire recept voor lijnbinding is een regelmatig gebruikte weergave van de molecuulformule. Naarmate de term vordert, gebruikt de primaire vergelijking van de lijn-binding lijnen en bindingen om de covalente verbindingen tussen moleculen te tonen.
De geconsolideerde vergelijking gebruikt in feite lijnen tussen versterkte iota's, maar is een rustige en meer bescheiden techniek om het primaire recept van de grensbinding te definiëren, omdat het de koolstof- en waterstofbindingen weggooit.
Belangrijkste verschillen tussen moleculaire en structurele formule
Gevolgtrekking
Dienovereenkomstig maakt het duidelijk hoe zowel de moleculaire als de structurele formule met elkaar verbonden zijn, en toch hebben de twee verschillende eigenschappen en attributen die afhankelijk zijn van hun componenten en de iotas. De massa van elk deeltje is uniek, wat afhankelijk is van elk molecuul waaruit is gemaakt, en dienovereenkomstig is de massa van elke verbinding buitengewoon.
Naast massa, verschillende eigenschappen zoals hardheid, schaduw, toestand, enzovoort, zijn deze afhankelijk van de deeltjes, aangezien de jota de fundamentele eenheid is waardoor zowel de moleculaire als de structurele formule afhankelijk zijn. Voorbeelden van deeltjes die aanvullende verbindingen zijn, zijn water, methaan en ozonafbrekende stoffen, enzovoort.
