Een cel is de structurele en functionele eenheid van het leven. Een cel is verdeeld in drie hoofddelen, het celmembraan, de kern en het cytoplasma. De functie van een celmembraan is om de chemische reacties van een cel bij elkaar te houden. De celvloeistof, waarin de chemische processen van leven/cel plaatsvinden, is het cytoplasma. In principe zijn er twee soorten cellen: eukaryote en prokaryotische cellen. Zowel het celtype verschilt op basis van mitochondriën en plastiden.
Mitochondriën versus plastiden
Het verschil tussen mitochondriën en plastiden is dat mitochondriën worden gevonden in eukaryote cellen, terwijl plastiden alleen worden aangetroffen in prokaryotische of plantencellen. Mitochondriën zijn relatief kleiner dan plastiden.
Mitochondriën zijn ook algemeen bekend als de krachtpatser van de cel, omdat het celenergie produceert, d.w.z. ATP (adenosinetrifosfaat). Mitochondria worden gevonden in het cytoplasmatische gebied van de cel en zijn membraangebonden. Van mitochondriën wordt gezegd dat ze afkomstig zijn van de prokaryotische cellen, maar het wordt alleen gevonden in eukaryote cellen.
Terwijl plastiden celorganellen zijn die membraangebonden zijn en die over het algemeen worden aangetroffen in planten, schimmels, algen, enz. Plastiden zijn zowel de productie als de opslageenheid van de cellen van de planten die hun voedsel zelf produceren met behulp van zonlicht dat wil zeggen, autotroof. Plastiden bestaan ook uit verschillende plantenpigmenten of kleuren.
Vergelijkingstabel tussen mitochondriën en plastiden
| Parameters van vergelijking: | mitochondriën | plastiden |
| Voorval | Het wordt alleen gevonden in eukaryote cellen. | Het wordt gevonden in prokaryotische en plantencellen. |
| Functie | De basisfunctie is cellulaire ademhaling in planten. | De basisfunctie is voor de fotosynthese in het organel van de hoofdcel of in planten |
| Maat | Het is klein van formaat | Het is groter in omvang in vergelijking met mitochondriën. |
| Producten | Het product is energie in de vorm van ATP. | Het product is glucose in de vorm van zetmeel. |
| Aanwezigheid van pigmenten | Het heeft de aanwezigheid van geen pigmenten. | Het heeft verschillende soorten meerdere pigmenten aanwezig. |
Wat is mitochondriën?
Carl Benda bedacht de term 'Mitochondria' in het jaar 1898. Een mitochondrion is een celorganel dat dubbel membraangebonden is. Het wordt gevonden in het cytoplasmatische gebied van de eukaryote cellen. Het is het centrum van energieopwekking en assimileert de voedingsstoffen en maakt chemische energie vrij in de cel in de vorm van ATP (Adenosine Trifosfaat). De mitochondriën reguleren ook de groei en dood van de cellen, het geeft ook de cellen aan en genereert warmte. Mitochondriën spelen een belangrijke rol bij de cellulaire ademhaling.
Het proces waarbij ATP in het lichaam wordt aangemaakt, wordt anaërobe fermentatie genoemd, een uitzondering is dat een anaërobe fermentatie niet plaatsvindt in de mitochondriën van de cel. De fundamentele behoefte van mitochondriën om ATP te genereren is glucose en zuurstof. De energie die wordt gegenereerd door mitochondriën is meer dan de energie die wordt gecreëerd door anaërobe fermentatie. Bij dieren zijn mitochondriën ovaal of rond van vorm. Mitochondriën hebben een dubbele membraan en zijn samengesteld uit eiwitten en een fosfolipide dubbellaag.
Mitochondria heeft vijf verschillende delen: buitenmembraan, binnenmembraan, binnenmembraanruimte, cristae, matrix. Buitenmembraan houdt de organellen van de binnenste cel strak/intact op hun plaats. Binnenmembraan heeft essentiële enzymen die het productieproces van ATP katalyseren. Binnenmembraanruimte is de ruimte tussen het binnenmembraan en het buitenmembraan van de mitochondriën. Cristae is het binnenmembraan van de mitochondriën en heeft veel plooien; die plooien staan bekend als Cristae.
Matrix is de ruimte apart van de cristae in het binnenmembraan staat bekend als de Matrix. De functie van mitochondriën is het omzetten van voedsel in ATP/energie en het elimineren of verwijderen van afvalstoffen uit de mitochondriale cel. Mitochondriën en bacteriën hebben veel gemeenschappelijke kenmerken. RBC's hebben geen mitochondriën.
Wat is plastide?
Plastiden werden voor het eerst ontdekt door Ernest Haeckel; hun basisdefinitie werd voor het eerst voorgesteld door A.F.W Schimper. Plastiden zijn zowel de productie- als de opslageenheid van de cellen van de planten die hun voedsel zelf produceren met behulp van zonlicht, d.w.z. autotroof van aard. Plastiden hebben veel pigmenten die te zien zijn in planten en algen.
Er is een enorm aantal pigmenten, maar de basispigmenten van plastiden zijn chloroplast, chromoplast, leukoplasten, proplastiden. Chloroplasten zijn plastiden die chlorofyl hebben, d.w.z. een groen pigment, dat helpt bij het proces van fotosynthese, wordt Chloroplast genoemd.
Chromoplasten heeft meer kleurpigmenten dan het groene pigment. Rhodoplasten of phycoerythrin is een rood pigment. Feoplasten of carotenoïden en Xanthoplasten of xanthofyl zijn de gele pigmenten. Leukoplasten zijn de kleurloze plastiden die aanwezig zijn in het parenchym van de cellen van de plant of bladeren. Het kan worden veranderd in gepigmenteerde of gekleurde plastiden wanneer het wordt blootgesteld aan zonlicht. Proplastiden heeft geen kleur en is niet volwassen.
De meristeemcellen met de kleine vesiculaire structuur staan bekend als Proplastiden. Chloroplast is gevuld met een vloeistof die bekend staat als het stroma. In het stroma zijn sterk georganiseerde membraanstructuren aanwezig en deze staan bekend als grana. Behalve grana bevat de stromatische vloeistof een groot aantal plastide-DNA, RNA's, enzymen en ribosomen uit de jaren 70.
Belangrijkste verschillen tussen mitochondriën en plastiden
Gevolgtrekking
Mitochondriën en plastiden maken beide deel uit van een cel. Het enige grote verschil is dat mitochondriën niet worden gevonden in prokaryotische en plantencellen, en plastiden zijn niet aanwezig in eukaryote cellen. Mitochondriën zijn een van de belangrijke onderdelen van een eukaryote cel omdat het energie genereert.
Plastiden zijn een van de belangrijke onderdelen van een prokaryotische cel vanwege de rol die het speelt bij het verzorgen van pigment aan de planten of bladeren. Beide zijn daarom belangrijk en uniek op hun eigen plaats en essentiële componenten in het functioneren van de cel.
