Het proces van afbraak van gesteenten door de werking van regenwater, aanzienlijke temperatuurschommelingen en veranderingen in het milieu staat bekend als verwering. Verwering kan om verschillende redenen plaatsvinden. Twee van deze redenen zijn mechanische verwering en chemische verwering. Het verschil tussen deze twee is vrij eenvoudig maar vrij groot.
Mechanische verwering versus chemische verwering
Het verschil tussen mechanische verwering en chemische verwering is dat mechanische verwering plaatsvindt zonder de chemische samenstelling van het gesteente te veranderen. Aan de andere kant vindt chemische verwering plaats door de chemische samenstelling van de rotsen helemaal te veranderen. De middelen die deze veranderingen in de afbraak van de rotsen veroorzaken, verschillen van elkaar, net als de geografische locaties van mechanische verwering en chemische verwering.
Mechanische verwering is het mechanisme waarmee het uiteenvallen van gesteenten plaatsvindt zonder de chemische samenstelling van het gesteente te veranderen. De meest voorkomende vorm van mechanische verwering vindt plaats door middel van vries-ontdooiverwering.
Het beïnvloedt de kusten het meest wanneer rotsen poreus zijn. Water baant zich een weg in de rotsen en de porositeit van deze rotsen bevriest het water binnenin. Het ijs zorgt ervoor dat de rots uitzet en barst.
De manier waarop het uiteenvallen van gesteenten plaatsvindt als gevolg van het veranderen van hun chemische samenstelling, is chemische verwering. Wanneer regenwater de rots bereikt, begint dit proces, en het wordt afgebroken, of de rots wordt weggevreten.
Dit proces wordt carbonatatie genoemd. Dit gebeurt alleen als een beetje zure of koolzuurhoudende regen of water uit de zee in aanraking komt met sedimentgesteente, bijvoorbeeld kalksteen of krijt, waardoor het verdampt.
Er vindt een chemische reactie plaats tussen het zure water en het calciumcarbonaat, waardoor het wordt omgezet in calciumbicarbonaat. Dit maakt het oplosbaar en wordt in oplossing weggenomen. Dit type verwering vindt plaats in verwarmde, natte omstandigheden.
Vergelijkingstabel tussen mechanische verwering en chemische verwering
| Parameters van vergelijking | Mechanische verwering | Chemische verwering |
| Definitie | Bij mechanische verwering verandert de chemische samenstelling niet. | Bij chemische verwering verandert de chemische samenstelling. |
| Geografische locaties | Het vindt plaats in warme en droge omstandigheden, omdat de temperatuur de hele dag door verandert. | Chemische verwering vindt plaats in gebieden met een warm en vochtig klimaat. |
| agenten | De belangrijkste veroorzakers van mechanische verwering zijn stromend water, temperatuur, wind en vocht. | De belangrijkste middelen van chemische verwering zijn hydratatie, carbonatatie, oxidatie en oplossing. |
| Beïnvloeden | Dit type verwering tast de rotsen in zeer grote mate diep aan. | Dit type verwering vindt alleen plaats op het aardoppervlak. |
| Resultaat | Mechanische verwering breekt rotsen in kleinere delen zonder de samenstelling van de rotsen te veranderen. | Chemische verwering vindt plaats door rotsen af te breken door nieuwe mineralen aan de bovenkant van het aardoppervlak te creëren. |
Wat is mechanische verwering?
Mechanische verwering, ook bekend als fysieke verwering en desaggregatie, zorgt ervoor dat gesteente in kleinere stukken uiteenvalt. De belangrijkste reden waarom mechanische verwering optreedt in gesteenten is water, dat in vloeibare of vaste vorm kan zijn.
Om verder uit te werken, kan vloeibaar water in scheuren van de rotsen sijpelen en zijn weg naar binnen vinden. Later, als de temperatuur in het gebied daalt, wordt het water in de rotsen bevroren, waardoor de rots uitzet en barst.
Het ijs speelt dan de rol van katalysator. Het strekt zich geleidelijk uit over de scheuren van de stenen en verdeelt de rots. Wanneer ijs ontdooit, voltooit vloeibaar water het proces van verwering door de kleine steenresten weg te halen die in de spleet verloren zijn gegaan. Dit specifieke proces (de vries-dooicyclus) staat bekend als koude verwering.
Temperatuurveranderingen kunnen ook bijdragen aan mechanische verwering op een manier die bekend staat als thermische stress: variaties in warmte zorgen ervoor dat gesteente uitzet (met warmte) en krimpt (met kou). De vorming van de rots brokkelt na een bepaalde tijd af. Na een bepaalde tijdsperiode beginnen de rotsen in kleinere stukjes af te brokkelen.
Wat is chemische verwering?
Chemische verwering is het principe waardoor de afbraak van gesteenten plaatsvindt vanwege chemische reacties die plaatsvinden rond de mineralen die aanwezig zijn in stenen en de atmosfeer. De belangrijkste veroorzakers van chemische verwering zijn water.
In water worden veel synthetische verbindingen aangetroffen. Water heeft veel zwakke zuren, zoals koolzuur, die in de rotsen lekken om het afbraakproces te starten.
Dit kwetsbare zuur is voldoende om te worden gevormd wanneer kooldioxidegas uit de omgeving zich vermengt met regenwater. Zwaveldioxide en stikstofgassen vormen andere soorten zure regen die fungeren als chemische verweringskatalysatoren.
Weinig bronnen van zwaveldioxide zijn energiecentrales die steenkool verbranden, en sommige zijn ook afkomstig van vulkanen en kustmoerassen. Deze zwavelgassen komen uiteindelijk in contact met zuurstof en regenwater om zwavelzuur te creëren.
Het zuur heeft overvloedige effecten en langdurige effecten die nogal wat schade aanrichten aan vegetatie en rotsen, ook al is het erg zwak. Oxidatie is een onconventioneel type chemische verwering die optreedt wanneer zuurstof wordt gecombineerd met een andere stof en verbindingen creëert die oxiden worden genoemd.
Belangrijkste verschillen tussen mechanische verwering en chemische verwering
Gevolgtrekking
Mechanische verwering en chemische verwering zijn beide verbluffende manieren waarop de aarde het oppervlak decomprimeert en erodeert. Moeder natuur laat ons ongelooflijk zien hoe ze kan oplossen, stenen kan afbreken en er nieuwe mineralen uit kan vormen. Dit magische proces van verwering wordt later gevolgd door erosie die deze mineralen en rotsen naar een andere plaats wegvoert, wat de natuur en iedereen op zijn beurt beïnvloedt. De verschillen tussen deze twee soorten verwering of erosies zijn eenvoudig op te letten als de primaire agentia in gedachten worden gehouden.
