Morfologie houdt zich bezig met de manier waarop woorden zijn gestructureerd en gevormd, terwijl syntaxis is gewijd aan een gerichte studie van de structuur van zinnen binnen een bepaald taalsysteem.
Morfologie versus syntaxis
Het verschil tussen morfologie en syntaxis is de functionaliteit die door elk van deze termen in het taalsysteem wordt gediend. Terwijl morfologie zich bezighoudt met het raamwerk van regels om betekenissen te bestuderen die zijn gecreëerd door woorden in een taalkundig systeem, verwijst syntaxis naar de regels die de vorming van grammaticaal correcte zinnen bepalen.
Syntaxis heeft betrekking op de regels die de vorming van zinnen in een bepaalde taalkundige volgorde leiden. Morfologie heeft uitsluitend betrekking op de studie van de structuur van woorden en de bijbehorende normen van woordvorming in een bepaalde taal.
Vergelijkingstabel tussen morfologie en syntaxis
Parameters van vergelijking: | Morfologie | Syntaxis |
Definitie | Morfologie verwijst naar de regels voor het bestuderen van de vorming van woorden in een taalkundig systeem. | Syntaxis verwijst naar de uitgebreide set regels voor het bestuderen van zinsvorming in een taalsysteem. |
Gebied van analyse | Morfologie bestudeert woordvormen. | Syntaxis bestudeert de vorming van zinnen door de samenstellende woorden te analyseren. |
Basis onderwijseenheden | Morfemen zijn de basiseenheden van studie. | Woorden zijn de basiseenheid van de studie. |
Focus van analyse | Voor- en achtervoegsels die de betekenis veranderen, evenals de algemene structuur van woorden. | De volgorde van woorden in een zin die betekenissen veranderen. |
Vereiste | Nodig om de betekenis van woorden in een taalsysteem effectief te begrijpen. | Nodig om de taal goed te begrijpen. |
Wat is morfologie?
Morfologie is een essentieel onderdeel van taalkundige studies. Morfologie wordt gedefinieerd als de studie van woorden in een bepaalde taalkundige volgorde. Het omvat de gerichte analyse van morfemen als de kleinste eenheden van betekeniscreatie in een bepaalde zin. Ze zijn verantwoordelijk voor de wijziging van de betekenis van woorden en moeten daarom worden geanalyseerd.
Gewoonlijk zijn morfemen van twee typen: vrije en gebonden morfemen. De laatste bevatten voor- en achtervoegsels, terwijl de eerste gewoon woorden zijn die onafhankelijk in een zin kunnen staan. Morfologie richt zich op hoe mensen woorden gebruiken en betekenissen creëren in een taalkundig systeem. Het onderzoekt de algemene structuur van woorden om dit begrip te krijgen.
Gebonden morfemen kunnen verder worden onderverdeeld in derivationele en inflectionele morfemen. De eerste verandert de klasse of de betekenis van het woord bij toevoeging, terwijl de laatste niets doet aan het bestaande woord, maar de lezer waardevolle grammaticale informatie over het woord geeft.
De jager doodde de tijger.
De tijger doodde de jager.
In de bovenstaande zinnen wordt de subject-objectrelatie duidelijk weergegeven. Hoewel beide zinnen dezelfde woorden gebruiken, is de betekenis van beide significant verschillend. Dit komt door syntaxisregels.
Belangrijkste verschillen tussen morfologie en syntaxis
- Het belangrijkste verschil tussen morfologie en syntaxis is de betekenis van elk van deze termen en hun daaruit voortvloeiende functionaliteiten in een taalsysteem. Morfologie is de studie van de vorming van woorden in een taalsysteem, terwijl syntaxis verwijst naar het uitgebreide systeem van regels die de vorming van zinnen in een taal regelen.
- De onderwijseenheid onder morfologie is een morfeem, terwijl bij syntaxis de kleinste analyseeenheid een woord is. Morfemen zijn de kleinste eenheden die een definitieve betekenis hebben. Daarom worden ze de basis van analyse. Omdat morfemen de betekenis van woorden veranderen, hebben ze zelf een essentiële betekenis.
- Morfologie richt zich op het begrijpen van de vormen van woorden. Syntaxis is gebaseerd op het begrip van de relatie tussen samenstellende woorden die in de zin worden gebruikt.
- Morfologie analyseert de betekenis en vorming van woorden door zich te concentreren op hun voor- of achtervoegsels. Syntaxis richt zich op de betekenis van woorden in de zinnen waarin ze worden gebruikt. Het legt de nadruk op de volgorde en het gebruik van woorden in zinnen.
- De regels van de syntaxis moeten worden geleerd om een taal op de juiste manier te begrijpen. Morfologie is nodig om de betekenis van woorden in zinnen van een bepaalde taal te begrijpen.
Gevolgtrekking
Morfologie en syntaxis zijn onmisbare onderdelen van de grammaticale structuur van taalordes. Beide moeten goed worden begrepen om de taal op de juiste manier te kennen.
Mensen verwarren de twee termen vaak en gebruiken ze door elkaar. Morfologie en syntaxis verschillen echter behoorlijk van elkaar. De betekenis, functie en focus van analyse voor beide termen zijn verschillend.
Morfologie wordt gedefinieerd als de studie van de structuur van woorden, terwijl syntaxis de studie van de structuur van zinnen is. De eerste richt zich op de betekenissen die worden geproduceerd door woorden in verschillende taalsystemen, terwijl de tweede zich richt op de betekenis van zinnen door de plaatsing en volgorde van woorden erin te analyseren.
De basisanalyse-eenheden van elk verschillen ook. Terwijl onder morfologie morfemen de kleinste eenheden zijn die bijdragen aan het creëren van betekenis in een taal, concentreert de syntaxis zich op de samenstellende woorden van een zin om de betekenis van zinnen en hun mogelijke wijzigingen te begrijpen.
Zodra we deze verschillen echter hebben onderkend, moeten we ook begrijpen dat in een taalkundig systeem beide op een onderling verbonden manier werken om semantiek te creëren. Het een kan niet zonder het ander worden gebruikt. Beide zijn even onmisbaar om een taal grammaticaal correct te leren.
Referenties
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/9781405166348.ch8
- https://dspace.mit.edu/bitstream/handle/1721.1/16064/07491988-MIT.pdf?sequence=2