Verschillende soorten geheugenopslag worden voor verschillende toepassingen gebruikt op basis van hun gemakkelijke beschikbaarheid, snelheid, gebruiksgemak, enz. Flash-geheugen wordt bijvoorbeeld gebruikt wanneer het om een grote hoeveelheid gegevens gaat en het kan gemakkelijk worden herschreven. Maar EEPROM is populairder wanneer een sneller geheugentype vereist is waar gegevens bytesgewijs kunnen worden benaderd. Deze verscheidenheid aan geheugens wordt dus op basis van hun doel in apparaten geïntegreerd.
EEPROM versus Flash
Het verschil tussen EEPROM en flash-geheugen is dat EEPROM een soort flits is die NOR-type logische poorten gebruikt om gegevens op te slaan. Het is dus sneller maar ook duurder. Aan de andere kant gebruikt flash logische poorten van het NAND-type om gegevens op te slaan, maar het is relatief minder duur en wordt veel gebruikt in opslagapparaten zoals flashdrives, SD-kaarten, digitale camera's, enz.
EEPROM is de afkorting voor Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory. Het wordt gebruikt wanneer een kleine hoeveelheid gegevens moet worden opgeslagen, met name in microcontrollers van elektronische apparaten. EEPROM kan gegevens bytegewijs openen en verwijderen en wordt voornamelijk gebruikt in systemen waar het herschrijven van de code niet vaak plaatsvindt.
Flash-geheugen, ook wel flash-opslag genoemd, definieert een technologie voor het schrijven en opslaan van gegevens waarbij flash-geheugenchips worden gebruikt. De toepassingen van flash zijn divers omdat ze kunnen worden gebruikt in kleine opslagapparaten zoals flashdrives tot systemen op bedrijfsniveau. Flash-geheugen is superieur aan elk ander soort harde schijf met bewegende componenten omdat het een zeer lage latentie heeft en de gegevens niet verloren gaan wanneer het systeem wordt uitgeschakeld.
Vergelijkingstabel tussen EEPROM en Flash
| Parameters van vergelijking: | EEPROM | Flash |
| Geheugentype | EEPROM gebruikt NOR-geheugen (een combinatie van Not en OR) om gegevens op te slaan. | Flash gebruikt NAND-geheugen (een combinatie van Not en AND) om gegevens op te slaan. |
| Volgorde | EEPROM wordt gedefinieerd als een nakomeling van Flash. | Flash-geheugen is de ouder van EEPROM. |
| Toepassingen | EEPROM wordt meestal gebruikt in computers, microcontrollers voor smartcards, enz. om een kleinere hoeveelheid gegevens op te slaan. | Flash-geheugen wordt veel gebruikt in opslagapparaten zoals USB-flashstations, SD-kaarten, tablets, enz., en ook in opslag- en netwerktechnologie. |
| Gegevens wissen | In het geval van EEPROM is toegang tot en verwijdering van bytegewijze gegevens mogelijk. | Met Flash-geheugen kunnen gegevens bloksgewijs worden geopend en verwijderd, waardoor het iets langzamer gaat. |
| herschrijven | In EEPROM worden de gegevens zelden herschreven. | In Flash worden de gegevens heel vaak herschreven. |
| betaalbaarheid | EEPROM is erg duur in vergelijking met Flash vanwege het NOR-geheugen. | Flash gebruikt geheugen van het NAND-type, dat goedkoper is dan het NOR-type. |
Wat is EEPROM?
EEPROM is een type niet-vluchtig flashgeheugen dat een NOR-opslagsysteem gebruikte voor het lezen, schrijven en opslaan van gegevens. EEPROM staat bekend om zijn uitstekende prestaties en zeer snelle respons, maar is tegelijkertijd veel duurder dan andere typen flashgeheugen.
Men hoeft de EEPROM niet uit het computersysteem te halen wanneer er gegevens moeten worden herschreven of verwijderd. Het grootste voordeel van EEPROM is dat het gegevens bytegewijs kan benaderen en verwijderen, waardoor de extractietijd een stuk korter is. Een van de meest gebruikte EEPROM-chips is de 24CXX-serie met daaronder verschillende modellen.
De gemeenschappelijke kenmerken van EEPROM zijn de laagspanningswerking (1,8V, 2,7V, 5V), het uitfilteren van ingangen voor ruisonderdrukking, het gebruik van twee draden voor het lezen en schrijven van gegevens, bidirectioneel gegevensoverdrachtprotocol, enz. EEPROM heeft verschillende toepassingen in de telecom- en automobielsector.
Wat is Flash?
Flash-geheugen of flash-opslag maakt gebruik van flash-geheugenchips voor het opslaan van gegevens. Dit type opslag maakt het herschrijven en verwijderen van gegevens mogelijk, maar op een blokgewijze manier die het proces van gegevensextractie vertraagt. Flash-geheugen maakt gebruik van een opslagsysteem van het NAND-type en is goedkoper dan EEPROM. Het heeft een niet-vluchtig geheugen en het betekent dat zelfs nadat het systeem is uitgeschakeld, het de gegevens behoudt.
Er zijn verschillende soorten flash-opslag. Sommigen van hen zijn opslagarray, SSD-flashdrive, all-flash-array, NVMe-opslag, hybride flash-opslag, enz. Al deze soorten flash-opslag hebben een voordeel ten opzichte van de harde schijf (HDD) omdat de eerste geen latentie heeft en dus is de reactietijd erg snel.
De introductie van flashgeheugen in de IT-sector heeft de opslag van gegevens zuiniger gemaakt. Dit komt omdat flashgeheugen een grote hoeveelheid gegevens kan opslaan en wanneer het is geïnstalleerd, verbetert het ook de prestaties van het systeem.
Belangrijkste verschillen tussen EEPROM en Flash:
Gevolgtrekking
EEPROM en flash-geheugen zijn beide zeer geavanceerde gegevensopslagsystemen. Flash-geheugen heeft een zeer hoge responstijd en kan een grote hoeveelheid data opslaan (gebruikt in datacenters). EEPROM is een type flashgeheugen, daarom is het ook snel en heeft het het voordeel dat elke code bytegewijs kan worden geopend en gewijzigd. Tijdens het herschrijven of verwijderen van gegevens, heeft EEPROM toegang tot de gegevens bytegewijs, terwijl flash er alleen bloksgewijs toegang toe heeft.
EEPROM wordt veel gebruikt in computersystemen en microcontrollers waar een kleine hoeveelheid gegevens wordt opgeslagen. Het wordt ook gebruikt in het geval dat de code zelden wordt gewijzigd, in tegenstelling tot flash-geheugen, dat bewonderenswaardig is voor systemen met zeer vaak wijzigingen in de code. De kosten van flash-geheugen zijn veel lager dan die van EEPROM.
