Bij het uitvoeren van onze dagelijkse activiteiten produceren we verschillende stoffen die meestal als afval worden gedumpt. Sommigen van hen worden ingewerkt door de micro-organismen zoals bacteriën of saprofyten voor energie; sommige niet.
Dat komt omdat niet alle stoffen door enzymen kunnen worden afgebroken om energie op te wekken. Micro-organismen zoals saprofyten of bacteriën kunnen bijvoorbeeld door mensen gemaakte materialen zoals plastic niet afbreken. Dergelijke materialen kunnen worden afgebroken door langdurige hitte en druk. Maar dit zijn allemaal fysieke processen en geen biologische processen.
Materialen of stoffen die niet door biologische processen kunnen worden aangetast, worden niet-biologisch afbreekbare stoffen genoemd. Deze stoffen zijn meestal inactief en kunnen duizenden jaren in het milieu blijven bestaan. Sommigen van hen kunnen zelfs de andere elementen en componenten van een ecosysteem schaden.
Voorbeelden van niet-biologisch afbreekbare stoffen
De meeste niet-biologisch afbreekbare stoffen worden door mensen in een laboratorium gegenereerd door middel van experimenten. Dientengevolge is de inspanning om dergelijke materialen resistent te maken tegen fysische en biologische processen vaak ingrijpend. Het doel is om duurzame stoffen te maken, zodat de producten die van die stoffen zijn vervaardigd, lang na gebruik ongeschonden blijven.
Enkele van de belangrijke voorbeelden van niet-biologisch afbreekbare stoffen zijn:
Hoe kunnen niet-biologisch afbreekbare stoffen worden behandeld?
In tegenstelling tot biologisch afbreekbare stoffen worden niet-biologisch afbreekbare stoffen niet afgebroken door de werking van micro-organismen. Door hitte en druk kunnen ze op den duur smelten. De tijd die dergelijke fysieke processen in beslag nemen, is echter te lang voor de gezondheid van de planeet.
Daarom is enige vorm van externe interventie vereist om het afbraakproces van dergelijke hardnekkige stoffen te versnellen. Een van die interventies is de toepassing van de afvalbeheer hiërarchie.
Het is bedoeld om niet-biologisch afbreekbare stoffen te beheren door er zoveel mogelijk praktische voordelen uit te halen en tegelijkertijd hun algehele impact op het milieu te verminderen. Het concept van 3Rs, d.w.z. Verminder-Hergebruik-Recycle is een essentieel instrument van de afvalbeheerhiërarchie.
Tussen deze 3R's, verminderen is de meest efficiënte manier om niet-biologisch afbreekbare stoffen te beheren en wordt gevolgd door Hergebruik. Recycling wordt gebruikt als laatste redmiddel voor het beheer van niet-biologisch afbreekbare stoffen, aangezien dit vaak erg kostbaar is.
Voordelen van niet-biologisch afbreekbare stoffen
Enkele van de belangrijke voordelen van niet-biologisch afbreekbare stoffen zijn:
- Niet-biologisch afbreekbare stoffen zijn meestal flexibel en kunnen in elke gewenste vorm of vorm worden gegoten.
- Niet-biologisch afbreekbare stoffen hebben een hoog smeltpunt. Als gevolg hiervan hebben ze de neiging om zelfs bij te hoge temperaturen te overleven.
- Omdat ze doorgaans bestand zijn tegen temperatuur en druk, zijn producten die zijn vervaardigd met niet-biologisch afbreekbare stoffen relatief duurzaam.
- Producten gemaakt van niet-biologisch afbreekbare materialen zijn meestal licht van gewicht. Deze functie verbetert de draagbaarheid.
Nadelen van niet-biologisch afbreekbare stoffen
De nadelen van niet-biologisch afbreekbare stoffen zijn talrijk, met name in termen van milieugezondheid. Enkele van de opmerkelijke nadelen van niet-biologisch afbreekbare stoffen zijn onder meer:
- Niet-biologisch afbreekbare stoffen hebben duizenden jaren nodig om af te breken. Bijgevolg hopen ze zich op in de omgeving, wat op zijn beurt leidt tot biomagnificatie.
- Naarmate ze zich ophopen, begint het milieu onrein te worden door water- en landvervuiling.
- Het niet-biologisch afbreekbare afval dat door menselijke activiteiten wordt gegenereerd, komt bij hen terug als voedsel dat wordt verbouwd op vervuild land.
- Dieren consumeren vaak niet-biologisch afbreekbaar afval. Deze afvalstoffen blijven in hun lichaam achter en drijven ze geleidelijk naar de dood.
- Verbranding van niet-biologisch afbreekbare stoffen leidt tot luchtverontreiniging.
