'SO' en 'Too' zijn twee afzonderlijke termen die in de Engelse taal worden gebruikt om naar een grote hoeveelheid te verwijzen. Er zijn echter vaak verwarringen over het gebruik ervan, vooral wanneer ze worden gevolgd door het woord 'veel', b.v. ‘zo veel’ of ‘te veel’ en ‘veel’ b.v. ‘zo veel’ of ‘te veel’.
Dus vs Too
Het verschil tussen So en Too is dat de eerste wordt gebruikt om te verwijzen naar een hoeveelheid die van 'grote mate' is, maar binnen de mogelijke of voorgeschreven limiet. Terwijl de laatste wordt gebruikt om te verwijzen naar een hoeveelheid die groter of hoger is dan de voorgeschreven of mogelijke limiet.
In het Engels wordt het woord 'So' voornamelijk gebruikt als een bijwoord, een voegwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. Als een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid, impliceert het een 'graad die groot is', b.v. Ze is zo intelligent.
Het wordt ook gebruikt in vergelijkingen om 'hetzelfde niveau' te impliceren, b.v. Ze is niet zo intelligent als je dacht dat ze was.
'Too' daarentegen wordt gebruikt als een bijwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. Als een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid, impliceert het 'een graad die hoger is dan mogelijk of toegestaan is, b.v. Hij eet te veel.
Vergelijkingstabel tussen So en Too (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter: | Dus | Te |
|---|---|---|
| Gebruik in grammatica | Als een bijwoord, een voegwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. | Een bijwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. |
| Als een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid | Het betekent 'in hoge mate' of 'van hetzelfde niveau' wanneer het in vergelijking wordt gebruikt. | Het betekent 'van hogere graad dan mogelijk of toegestaan'. |
| andere betekenissen | 1. Daarom, vandaar.2. Om dat, Met het doel of de bedoeling van. | Ook of daarnaast |
| homofonen | Zeug | Aan en twee |
| alternatieve woorden | Heel, Opmerkelijk | Overmatig, overdreven |
Wanneer zo gebruiken?
In een zin kan 'So' worden gebruikt als een voegwoord of een bijwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. Het woord is van Germaanse oorsprong en verwant aan het woord ‘Zo’ in het Nederlands.
Als bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid kan het op twee manieren worden gebruikt:
- Om iets aan te geven dat van grote omvang is (gebruikt om de nadruk te leggen). Bijvoorbeeld:
- Om iets te impliceren dat van dezelfde graad is (toegepast in vergelijkingen). Bijvoorbeeld:
Als conjunctie wordt het op verschillende manieren gebruikt:
- Om een reden te rechtvaardigen of een gevolg te introduceren. Bijvoorbeeld:
- Met de bedoeling of het doel van. hij eet bijvoorbeeld altijd gezond, zodat hij niet ziek wordt.
- Om een vraag te lanceren. bijv. Dus wat is het volgende?
- Om een slotverklaring te beginnen. bijv. zo, dat is dat.
Het kan ook als bijwoord worden gebruikt om iets te impliceren dat al is genoemd. Bijvoorbeeld:
- Evenzo, b.v. zij is veel veranderd en ik ook.
- Om overeenstemming te tonen met een gevoel of een mening (gebruikt met een uitroepteken) b.v. X: Ik heb leren zingen. Y: Dat heb je dus!
- Als vervanging voor ‘dat is het geval’ b.v. Als dat zo is, moeten we je werk morgen af hebben.
Bij het gebruik van 'So' in een zin moeten twee dingen in gedachten worden gehouden:
- 'Dus' kan niet worden gebruikt vóór een bijvoeglijk naamwoord + attributief bijvoeglijk naamwoord. In plaats daarvan moet 'Such' worden gebruikt. Bijvoorbeeld: ze stuurde me zulke mooie cadeaus voor mijn verjaardag. En niet. Ze stuurde me zulke mooie cadeaus voor mijn verjaardag.
- Het is 'Such' dat moet worden gebruikt om zelfstandige naamwoorden te wijzigen en niet 'So'. Bijvoorbeeld:
Ze is zo'n lieve dame. En niet. Ze is zo'n lieve dame.
Wanneer ook gebruiken?
In zinsconstructie kan 'Too' worden gebruikt als een bijwoord of een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid. De term is van Engelse oorsprong en is de beklemtoonde versie van het woord 'To'. In zijn huidige vorm wordt het sinds de zestiende eeuw gebruikt.
Als een bijvoeglijk naamwoord van hoeveelheid, impliceert het: een graad die hoger is dan de toegestane of mogelijke grens. Met andere woorden, het geeft een hoeveelheid aan die 'meer dan genoeg' is. Bijvoorbeeld:
- Ze is te goed.
- Hij is te roekeloos.
Als bijwoord kan het op twee manieren worden gebruikt:
- Aan het einde van een zin, om iets te impliceren dat bovendien is. Bijvoorbeeld:
- Naar iets zeker aangeven. Meestal gebruikt om een positief antwoord op een negatieve verklaring te benadrukken, b.v. Ik ga niet naar het feest. Jij ook!
Bij het gebruik van 'Too' in een zin is het belangrijk om te onthouden dat hoewel het vóór een bijvoeglijk naamwoord of een bijwoord kan worden gebruikt, b.v. Ik kan de koffie niet drinken. Het is te warm. Het kan echter niet worden gebruikt om de nadruk te leggen op een bijvoeglijk naamwoord of een bijwoord. Bijvoorbeeld:
Hij is te knap. – Dit gebruik is verkeerd.
Het zou moeten zijn. Hij is erg knap. (Hier moet 'heel' worden gebruikt om de nadruk te leggen op 'knap'.)
Belangrijkste verschillen tussen zo en ook
Gevolgtrekking
'So' en 'too' zijn enkele veelvoorkomende bijvoeglijke naamwoorden in het Engels die worden gebruikt om naar een hoeveelheid te verwijzen. Maar ze worden vaak ten onrechte door elkaar gebruikt, omdat er verwarring bestaat over hun werkelijke betekenis wanneer ze worden gebruikt om een hoeveelheid te beschrijven.
Daarom is het belangrijk om te onthouden dat 'So' wordt gebruikt om te verwijzen naar een hoeveelheid die groot is, maar niet hoger dan een voorgeschreven of mogelijke limiet. Terwijl 'Too' wordt gebruikt om een hoeveelheid aan te duiden die meer of groter of hoger is dan een voorgeschreven of mogelijke limiet.
