De regels van de Engelse grammatica zijn niet voor iedereen een makkie. En het leren van structurele grammatica is ook niet ieders ding. Bepaalde nuances van de Engelse grammatica zijn niet bij iedereen bekend, en uiteindelijk heeft men de neiging om de verkeerde versie te accepteren. Een eenvoudig voorbeeld hiervan is het gebruik van zullen hebben en zouden hebben.
Zou hebben versus zal hebben
Het verschil tussen zou hebben en zal hebben is dat zou hebben wordt gebruikt als de vroegere vorm van zal hebben. Will have daarentegen wordt gebruikt wanneer men vanuit een bepaald punt in de tijd naar de toekomst kijkt.
Zou hebben is de verleden vorm van willen hebben en wordt gebruikt om iets aan te geven dat in het verleden is gebeurd, maar om welke reden dan ook niet is gebeurd. Het wordt gevolgd door de derde vorm van het werkwoord of voltooid deelwoord.
Will have wordt gebruikt voor eenvoudige toekomstige voltooide tijd. Het geeft iets aan dat al voltooid zal zijn tegen de tijd dat er iets anders gebeurt in de toekomst. Het wordt gebruikt wanneer men terugkijkt van een bepaalde periode naar de toekomst. Het wordt ook gevolgd door de derde vorm van het werkwoord.
Vergelijkingstabel tussen zou hebben en zal hebben
| Parameters van vergelijking: | Zou hebben | Zal hebben |
| Betekenis | Het wordt gebruikt wanneer men praat over denkbeeldige situaties in een zin. | Het wordt gebruikt wanneer men verwacht dat iets voor een bepaalde tijd in de toekomst voltooid zal zijn. |
| Gespannen | Verleden tijd van 'zal hebben'. | Toekomstige perfecte tijd |
| Indicaties | Het geeft aan dat u verzoeken doet of toestemming vraagt. | Het wordt gebruikt om acties aan te geven die in de toekomst zullen worden voltooid. |
| Situatie | Een mogelijke situatie | Zekerheid van situatie |
| Voorbeeld | We waren gaan winkelen als het vandaag niet had geregend. | Tegen het einde van het jaar zijn we getrouwd. |
Wat is zou hebben?
Zou hebben is verleden modaal werkwoord en wordt gebruikt om situaties uit te drukken die niet echt zijn gebeurd. Het kan in twee structuren worden gebruikt. De ene wordt gebruikt met maar om te laten zien dat iets moest gebeuren, maar niet is gebeurd.
Het wordt gebruikt als een hulpwerkwoord in de verleden tijd en wordt ondersteund door de derde vorm van het werkwoord. Het wordt ook gebruikt in de voorwaardelijke tijd. Met andere woorden, het duidt op iets dat niet is gebeurd. Hij zou bijvoorbeeld verdrietig zijn geweest als hij je niet had gezien.
Zou hebben wordt ook gebruikt als de verleden tijd van zal hebben. Hierin blijft ‘hebben’ ongewijzigd. En hierdoor blijft de derde vorm van het werkwoord constant. Ik zou bijvoorbeeld de paraplu hebben meegenomen als ik van het weer had geweten.
Het wordt ook gebruikt om het resultaat van de verleden onwerkelijke conditionals in een zin te vormen. Dat wil zeggen, als een clausule van de zin de onwerkelijke conditionals uitdrukt, dan zou het zijn gebruikt om het resultaat van die clausule te tonen. Als ik bijvoorbeeld had geweten dat het niet-vegetariërs waren, had ik biefstuk voor ze gemaakt.
Dergelijke voorwaardelijke zinnen kunnen ook worden omgekeerd. Zou hebben kan zowel in het begin als in het latere deel van de zin worden gebruikt.
Wat is Will hebben?
Will have geeft de implicatie van toekomst in een zin aan. De actie die betrokken is bij de zin zal worden voltooid wanneer we in de toekomst bereiken. En die actie zal in de toekomst ook worden voltooid / voltooid. Er is hier een gevoel van zekerheid.
Will have wordt gebruikt om de voltooid verleden tijd te maken. Het werkwoord wordt gebruikt in het voltooid deelwoord, ongeacht de enkelvoud of meervoud van het onderwerp. Ze hebben dan bijvoorbeeld gevoetbald; Dan heb ik de vandaag geschreven. Deze voorbeelden laten zien dat de actie op een bepaald tijdstip in de toekomst zal worden voltooid.
Will have kan in vier verschillende soorten zinnen worden gebruikt: bevestigend, vragend, negatief en negatief vragend. In ontkennende zinnen wordt 'niet' toegevoegd na zullen en vóór hebben. En bij weeën wordt het gebruikt als 'zal niet'.
De toekomstige voltooid tijd maakt de verwijzing naar de actie ten opzichte van de absolute toekomst. Het toevoegen van de referentie van tijd in dergelijke zinnen is belangrijk. Anders klinkt de zin misschien vaag en onvolledig.
Will have kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar een gebeurtenis die in het verleden had kunnen gebeuren. Let op dit voorbeeld - ik zal het de vorige woensdag hebben ingediend. Hier wordt ingegaan op de mogelijkheid van een gebeurtenis in het verleden. De mogelijkheid van de zekerheid ervan wordt echter aangepakt.
Belangrijkste verschillen tussen zou hebben en zal hebben
Gevolgtrekking
Zal hebben en zou hebben zijn essentieel in regelmatig gebruik van het Engels. Beide zijn hulpwerkwoorden en daarom moet men het gebruik ervan effectief begrijpen. Zou hebben wordt ook gebruikt als een verleden modaal werkwoord, en daarom wordt het veel breder gebruikt.
Mensen hebben de neiging om door elkaar te hebben en zouden hebben, maar er zijn verschillende verschillen tussen deze twee. Beide behoren tot de toekomstige voltooide tijd, maar hun gebruik bakent het verschil tussen hen af.
In de eerste plaats wordt zal hebben gebruikt om met een gevoel van zekerheid naar de toekomst te verwijzen. Maar zou hebben wordt gebruikt als de vroegere vorm van zal hebben. Het wordt ook gebruikt om te verwijzen naar de denkbeeldige actie die mogelijk is gebeurd, maar om welke reden dan ook niet heeft plaatsgevonden.
Referenties
- https://echolarship.org/uc/item/5wd0w3sz
- https://echolarship.org/uc/item/5wd0w3sz
- https://search.proquest.com/openview/4f757adceaa1acc0e36e168f6a83f233/1?pq-origsite=gcholar&cbl=18750&diss=y
