In het menselijk lichaam speelt bloed een vitale rol omdat het een vloeibaar bindweefsel is. De primaire functies die het vervult, zijn transport, pH-regeling en regulering van de lichaamstemperatuur. Bloed bestaat voornamelijk uit vier primaire componenten, namelijk plasma, rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen.
In termen van menselijk lichaamsbloed bestaat ongeveer 55% uit plasma. In dit artikel ligt de nadruk op het onderscheiden van witte bloedcellen en rode bloedcellen. Afgezien van hun functies en structuren, zijn er nog veel andere verschillen die moeten worden verdoezeld.
Witte bloedcellen versus rode bloedcellen
Het belangrijkste verschil tussen witte en rode bloedcellen is hun functie. Witte bloedcellen zijn betrokken bij het afweermechanisme. Aan de andere kant zijn rode bloedcellen betrokken bij het transport van gassen, minutieus koolstofdioxide en voornamelijk zuurstof.
Leukocyten zijn gewoon een andere naam voor witte bloedcellen. In het menselijk lichaam, tegen eventuele infecties, fungeren ze als een afweersysteem. Antilichamen zijn de specifieke soorten eiwitten die door deze cel worden geproduceerd, het bestrijdt en identificeert pathogenen die het menselijk lichaam binnendringen.
Erytrocyten zijn gewoon een andere naam voor rode bloedcellen. Het slaat hemoglobine op, een pigment van de luchtwegen dat zich bindt aan koolstofdioxide- of zuurstofmoleculen. Dit helpt zuurstof voor transport naar de verschillende organen en weefsels van het menselijk lichaam. Koolstofdioxide wordt ook uit verschillende weefsels en organen gehaald om in de longen te worden aangevuld.
Vergelijkingstabel tussen witte bloedcellen en rode bloedcellen
| Parameters van vergelijking: | Witte bloedcellen | Rode bloedcellen |
|---|---|---|
| Kleur | Kleurloos | rood |
| Vorm geven aan | Rond van vorm. Soms zijn ze amoeboid of onregelmatig gevormd. | Rond en biconcaaf schijfvormig. |
| Levensduur | 5-21 dagen | 120 dagen |
| Systemen | In zowel lymfatische als cardiovasculaire systemen | In het cardiovasculaire systeem |
| beweeglijkheid | soms beweeglijk | niet beweeglijk |
Wat zijn witte bloedcellen?
Witte bloedcellen in het bloed zijn een soort bloedcellen die betrokken zijn bij het verdedigingsmechanisme van het dierlijk lichaam door ziekteverwekkers te vernietigen. Qua maat en vorm verschillen ze van elkaar. Er zijn meerdere lobben in sommige van de witte bloedcellen.
Sommige kernen zijn rond en groot. Deze cellen kunnen verder worden geclassificeerd als agranulocyten en granulocyten. In het cytoplasma bevinden zich korrels in sommige witte bloedcellen. Daarom staan ze bekend als granulocyten. Aan de andere kant hebben deze korrelachtige structuren geen agranulocyten.
Er zijn hoofdzakelijk drie soorten granulocyten, namelijk eosinofielen, neutrofielen en basofielen. Monocyten en lymfocyten zijn de andere twee soorten agranulocyten. Van het totale bloedvolume bestaan witte bloedcellen voor 1% uit.
Na hun einde van hun levensduur worden ze vernietigd in het lymfestelsel. Met de leeftijd verandert hun levensduur. Er is bijvoorbeeld een hoog aantal witte bloedcellen bij de pasgeboren baby in vergelijking met een volwassene. Met de zwangerschap verandert ook het aantal van deze cellen.
Wat zijn rode bloedcellen?
Rode bloedcellen zijn het soort cellen dat in het bloed van dieren wordt gevonden, voordat ze Ng aten in het transport van de SS, ongeveer 6 m is de diameter van deze cel die het mogelijk maakt om door kleine bloedcapillairen in het lichaam te knijpen. Volgens per kubieke millimeter bloed zijn er ongeveer 4 tot 6 miljoen rode bloedcellen.
Microfagen in de lever en milt zijn betrokken bij de reiniging van de oude bloedcellen van het systeem. Door de aanwezigheid van pigmenten zoals hemocyanine, hemovanadine, chlorocruorin, hemerythrin en hemoglobine waardoor hun kleur anders is.
Bij gewervelde dieren wordt hemoglobine gevonden dat de rode bloedcellen de kleur geeft die helderrood is, evenals het bloed van de gewervelde. Hemocyanine zit in weekdieren, wat hun bloed een blauwe kleur geeft. In manteldieren en ascidians wordt hemovanadine gevonden met de mosterdgele kleur.
Erytropoëse is het proces dat helpt bij de aanmaak van rode bloedcellen. Met behulp van dit proces worden 2 tot 3 miljoen rode bloedcellen geproduceerd en door het beenmerg in de bloedsomloop afgegeven. De volwassen rode bloedcellen van zoogdieren missen een kern als differentiatie voor het transport van zuurstof.
Belangrijkste verschillen tussen witte bloedcellen en rode bloedcellen
Gevolgtrekking
Geconcludeerd kan worden dat bloed hoofdzakelijk uit vier hoofdbestanddelen bestaat, waarvan witte bloedcellen en rode bloedcellen in dit artikel worden uitgelicht. Omdat ze geen hemoglobine bevatten, zijn witte bloedcellen kleurloos, terwijl rode bloedcellen rood zijn vanwege de aanwezigheid van hemoglobine. Witte bloedcellen bevinden zich in zowel het lymfatische als het cardiovasculaire systeem. Daarentegen bevinden rode bloedcellen zich in het cardiovasculaire systeem.
Witte bloedcellen zijn afgerond van vorm. Soms zijn ze amoeboid of onregelmatig gevormd. Ondertussen zijn rode bloedcellen cirkelvormig en biconcaaf schijfvormig. Witte bloedcellen zijn betrokken bij het afweermechanisme. Omgekeerd zijn rode bloedcellen betrokken bij het transport van gassen, minutieus koolstofdioxide en voornamelijk zuurstof.
