De meest voorkomende oorzaken van plotselinge hartdood (SCD) zijn ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie, vooral bij mensen met structurele hartziekte en verminderde linkerventrikelfunctie. Het is van cruciaal belang om onderscheid te maken tussen ventriculaire en supraventriculaire tachycardie. Ventriculaire aritmieën variëren van die waarbij het hart fysiek normaal is tot die waarbij het hart structureel abnormaal is. Elke aandoening heeft zijn etiologie, behandelingsstrategie en prognose.
Ventriculaire tachycardie versus ventriculaire fibrillatie
Het verschil tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie is dat hartspieren met regelmatige tussenpozen samentrekken bij ventriculaire tachycardie. Toch vertonen hartspieren bij ventriculaire fibrillatie geen contractie-activiteit.
Ventriculaire tachycardie treedt op wanneer de ventrikels samentrekken met een snelheid van meer dan 100 keer per minuut. Pulseless VT is een noodsituatie die optreedt wanneer een ventriculaire samentrekking zo snel is dat het hart niet veel tijd heeft om opnieuw te vullen, wat resulteert in een niet-gedetecteerde puls. Mensen met hartklepaandoeningen hebben meer kans om deze aandoening te ontwikkelen.
Ventriculaire fibrillatie (VF) is een gevaarlijk hartritme dat inefficiënte ventriculaire contracties veroorzaakt. Ventriculaire fibrillatie is een aandoening waarbij de ventrikelwanden snel trillen en stoppen met pompen. De ventriculaire beweging van VF is niet gerelateerd aan atriale contracties. Een hartaanval veroorzaakt ventrikelfibrilleren, wat een levensbedreigende aandoening is.
Vergelijkingstabel tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie
| Parameters van vergelijking: | Ventriculaire tachycardie | Ventriculaire fibrillatie |
| Hartslagcontractie | De hartspier trekt met regelmatige tussenpozen samen bij ventriculaire tachycardie. | Hartspieren vertonen bij ventriculaire fibrillatie geen enkele samentrekkingsactiviteit met regelmatige tijdsintervallen. |
| QRS-complexen | In het ECG heeft ventriculaire tachycardie regelmatige QRS-complexen. | Ventriculaire fibrillatie vertoont geen QRS-complexen in ECG. |
| Ingewikkeldheid | Ventriculaire tachycardie kan eenvoudig of gecompliceerd zijn. | Ventriculaire fibrillatie kan niet worden onderverdeeld. |
| Aandacht vereist | Decennia lang blijft ventriculaire tachycardie onopgemerkt. | Ventriculaire fibrillatie vereist dringende aandacht. |
| Hartslag | Ventriculaire tachycardie zorgt ervoor dat de hartslag toeneemt tot 200 slagen per minuut. | De hartslag loopt op tot 350-500 slagen per minuut bij ventriculaire fibrillatie. |
Wat is ventriculaire tachycardie?
Elektrische impulsen regelen je hartslag. Deze signalen hebben een patroon. De sinusknoop (SA) is waar ze beginnen. Het bevindt zich in een van uw atria en staat bekend als de natuurlijke pacemaker van uw hart.
Je atria trekken samen als gevolg van het signaal, waardoor er bloed in je kamers stroomt. Het reist vervolgens naar het atrioventriculaire (AV) knooppunt, dat een onderdeel van uw hart is. Dit zorgt ervoor dat uw kamers samentrekken en het bloed vrijer kan stromen.
Als u ouder bent of als iemand in uw familie een hartritmeprobleem heeft, is de kans groter dat u ventriculaire tachycardie ontwikkelt. Andere factoren die uw risico op het ontwikkelen van VT kunnen veroorzaken of verhogen, zijn onder meer:
Idiopathische ventriculaire tachycardie treedt op wanneer artsen geen oorzaak kunnen identificeren.
Diagnose van ventriculaire tachycardie: een ECG is hoogstwaarschijnlijk de eerste die u krijgt. Het bewaakt de elektrische activiteit van uw hart. Elektrofysiologische tests, die probleemgebieden in het hart opsporen, kunnen ook door uw arts worden aanbevolen.
Wat is ventriculaire fibrillatie?
Ventriculaire fibrillatie (V-fib) is een vorm van aritmie of onregelmatige hartslag die gevaarlijk is. Het beïnvloedt de ventrikels van je hart. De ventrikels zijn de twee onderste kamers van je hart, een spierstelsel met vier secties. Uw bloed stroomt gelijkmatig in en uit deze kamers in een gezond hart. Hierdoor kan het bloed vrij door uw lichaam circuleren.
Ventriculaire fibrillatie is een aritmie die ontstaat in uw ventrikel. Wanneer de elektrische signalen die uw hartspier vertellen om te pompen, worden onderbroken, trillen uw kamers (fibrilleren). Je hart trilt omdat het geen bloed naar je lichaam pompt. V-fib kan bij bepaalde mensen meerdere keren per dag voorkomen.
Ventriculaire fibrillatie heeft geen erkende oorsprong; het kan echter optreden als gevolg van een aantal medische problemen. V-fib wordt meestal gezien tijdens of direct na een hartaanval. Wanneer de hartspier onvoldoende bloedtoevoer krijgt, kan deze elektrisch instabiel worden, wat resulteert in gevaarlijke hartritmes. V-fib kan zich ontwikkelen in een hart dat gewond is geraakt door een hartaanval of ander hartspierletsel.
Elektrolytproblemen, zoals een laag kaliumgehalte, sommige medicijnen en genetische aandoeningen die de ionkanalen van het hart of elektrische geleiding veranderen, zijn andere redenen.
Belangrijkste verschillen tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie
Gevolgtrekking
Belangrijke aritmieën zijn onder meer ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie. Beide ontstaan onder de atrioventriculaire knoop in de ventrikels (de secundaire natuurlijke pacemaker van het hart). Ventriculaire tachycardie en fibrillatie kunnen worden veroorzaakt door een myocardinfarct, myocardontsteking, cardiomyopathieën, verstoorde elektrolytenbalans en andere stofwisselingsstoornissen. Hartkloppingen, ongemak op de borst en moeite met ademhalen zijn allemaal tekenen van ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie. Ze zijn uiterst gevaarlijk, aangezien ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie beide symptomen zijn van een hartstilstand bij sommige mensen. Beide ziekten zijn levensbedreigend en moeten meteen op de spoedeisende hulp worden behandeld.
