Engels wordt gezien als een ingewikkelde taal. Hoewel het zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld, ontstaan er nog steeds verwarring tussen synonieme woorden. Aan de andere kant hebben homofonen en homoniemen hun eigen inherente belang. Wat communicatie betreft, worden spreken en praten algemeen als vergelijkbaar beschouwd. Ze verschillen enigszins op basis van functionaliteit en gedrag.
Praten versus spreken
Het belangrijkste verschil tussen praten en spreken is dat de eerste wordt gebruikt in een informele opstelling, terwijl de laatste meestal in een formele opstelling wordt gebruikt. Beide zijn belangrijke manieren om communicatie tot stand te brengen. De aanwezigheid van spreker en luisteraar is even belangrijk. Het is essentieel om de hoognodige verstandhouding te behouden, zodat de spreker en spreker niet worden afgeleid.
Praten wordt gebruikt om te verwijzen naar de informele scherts die plaatsvindt tussen twee vrienden of kennissen. Praten helpt bij het aangaan van vriendschappen en het uitwisselen van kennismakingsinformatie tijdens de eerste ontmoeting. Over de hele wereld zijn spraakzame mensen te vinden. Het is een algemene overtuiging dat gesprekken over belangrijke zaken tot een conclusie leiden. Praten en babbelen zijn de termen die worden gebruikt om de scherts van spraakzame mensen te beschrijven.
Spreken wordt gebruikt om aan te geven hoe een persoon een specifieke spraak uitspreekt, meestal voor een grote groep mensen. Menselijke spraak wordt beschouwd als een essentieel en uniek aspect van de soort. Zodra de toespraak begint, wordt van alle anderen verwacht dat ze opletten. Spreken is alleen mogelijk door de goede werking van de stembanden. In de meeste gevallen moeten toespraken een bepaald onderwerp of titel hebben.
Vergelijkingstabel tussen praten en spreken
| Parameters van vergelijking: | Praten | Spreken |
| Definitie | Het is een informele manier van communiceren waarin alle partijen evenveel belang krijgen. | Het is een formele manier van communiceren waarbij de nadruk slechts op één spreker per keer wordt gelegd. |
| Oorsprong | Het heeft een Oost-Friese oorsprong. | Het heeft een oorsprong in het Oud-Engels. |
| Algemeen grammaticagebruik | Het is een zelfstandig naamwoord en een onregelmatig werkwoord (meervoudig gebruik). | Het is een werkwoord, meestal aangeduid als een regelmatig werkwoord. |
| Minimum aantal partijen | Er is meer dan één persoon nodig om een gesprek te beginnen. | Een enkele persoon kan spreken. |
| Voorbeeld | Mensen praten met elkaar. | Een jongen praat tegen zichzelf voor een spiegel. |
Wat is praten?
Er kunnen gesprekken worden gevoerd over algemene onderwerpen of over enkele specifieke onderwerpen. Praten heeft geen doel. Als een gesprek eenmaal begint, kunnen de standpunten ook tot ruzie leiden. Een gesprek kan ook een gesprek worden genoemd. Er zijn talloze toepassingen van de werktalk, zoals in talkshows en andere programma's uit de entertainmentindustrie.
De manier om het woord "praten" in letterlijke zin uit te drukken, wordt meestal gedaan in de continue vorm, of het nu in het verleden, het heden of de toekomst is. Dit impliceert indirect dat 'praten' de meest voorkomende afgeleide is van de basiswerktaal. Twee of meer dan twee mensen praten om hun gedachten te delen of gewoon om de tijd te doden. Op de werkvloer praten ambtenaren met elkaar om de nodige informatie door te geven.
Het initiëren van een lezing is misschien relatief gemakkelijker voor extraverte mensen dan voor introverte mensen. De kunst van het praten wordt geleerd met de leeftijd en vordert door blootstelling. Het is een biologische waarheid dat pasgeborenen niet kunnen praten.
Wat is Spreken?
Spreken duidt op unitaire conversatie, die soms ook als een monoloog wordt beschouwd. Als iemand veel spreekt, kunnen mensen die persoon vergelijken met een professionele spreker die standpunten blijft prediken. Het is ook een algemeen aanvaarde opvatting dat een persoon die zich moet overgeven aan formeel spreken, uitzonderlijke oratorische vaardigheden moet hebben, zodat mensen tijdens de toespraak aandacht kunnen schenken.
Een moedertaalspreker kan gebruik maken van de gemeenschappelijke taal of ook wat jargon gebruiken. Verwacht wordt dat tijdens het spreken in het openbaar de woordenschat moet worden opgepoetst en dat het rommelen zo verwaarloosbaar mogelijk moet zijn. Soms hebben autoriteiten in het Engels het woord 'spreken' ook beschouwd als de formele versie van het woord 'praten'
Spreken is een vaardigheid die vanaf de geboorte ontbreekt, zoals bij stomme mensen, of verdwijnt als gevolg van een levensgebeurtenis. Iedereen die vloeiend kan spreken, probeert meer informatie te geven in minder woorden.
Belangrijkste verschillen tussen praten en spreken
Gevolgtrekking
Mensen staan bekend als de beste communicators over de hele planeet. Als de verstandhouding eenmaal effectief tot stand is gebracht, vindt de uitwisseling van ideeën continu plaats. Omdat de woordenstroom afhankelijk is van het lexicon, is het moeilijk om alleen uit de uitdrukkingen te onderscheiden. Veel antropologen hebben bijgedragen aan dit onderzoeksgebied. Praten en spreken zijn duidelijk gescheiden op basis van alleen het gebruik.
Het concept van uiten in audiomodus wordt geleid door veel woorden zoals uiten, spreken, interactie, en de lijst is niet-limitatief. Welke referentiemethode ook wordt gebruikt, de basisbedoeling is het bevorderen van de uitwisseling van ideeën. Talen kunnen worden beschouwd als barrières in alle vormen van communicatie. Soms speelt de tegenwoordigheid van geest een belangrijke rol bij zowel spreken als praten.
