Engels heeft woorden die mensen in verwarring brengen over welke ze op welk moment moeten gebruiken. Twee van dergelijke uitdrukkingen zijn 'spreken' en 'praten'. Het verschil tussen hen is dat spraak wordt gebruikt wanneer mensen praten met een persoon met wie ze een formele relatie hebben. Terwijl praten wordt gebruikt om met mensen te praten, die mensen enigszins bekend zijn. Er zijn ook verschillende andere parameters om ze te onderscheiden, voornamelijk verschillende omstandigheden en hoe ze hun gebruik beïnvloeden.
Spreken versus praten
Het belangrijkste verschil tussen spreken en praten is dat de term 'spreken' verwijst naar de situatie waarin we praten met een persoon met wie we een formele relatie hebben. Terwijl het woord 'praten' verwijst naar een gesprek met een persoon die we kennen. Ook kunnen we over het algemeen woorden of zinnen spreken zonder dat er iemand naar ons luistert. Maar we hebben iemand nodig om mee te praten. Er zijn twee of meer mensen nodig om te praten.
We kunnen het doen. Spreek met mensen zoals hogere autoriteiten, bazen, collega's en mensen die we al lang niet meer kennen. Het kan ook zijn met mensen met wie we geen vriendschapsband hebben. Terwijl het geven van een 'speech' betekent dat je het publiek aanspreekt. In een andere situatie betekent spreken alleen maar dingen zeggen, hoewel er niemand in de buurt is. Terwijl we naar vreemde talen verwijzen naar onze taal, noemen we het ook spreken in die taal.
Aan de andere kant wordt er gepraat met onze goede vrienden, kennissen, familieleden en mensen met wie we een meer openhartige en eerder vriendelijke relatie hebben. Ook praten is tussen twee of meer mensen. We hebben iemand nodig om mee te praten; het kan niet alleen. Ook wordt tijdens het praten in een vreemde taal het woord 'praten' in die taal niet gebruikt.
Vergelijkingstabel tussen spreken en praten
| Parameters van vergelijking | Spreken | Praten |
| Formaliteit | Dit woord wordt voornamelijk gebruikt bij het verwijzen naar formele gesprekken | Dit woord wordt gebruikt terwijl het verwijst naar een informeel gesprek |
| Mensen nodig | Spreken heeft niet altijd een tweede persoon nodig om naar te luisteren | Praten doe je over het algemeen met twee of meer mensen |
| Gebruikte voorzetsels | 'Met' is het voorzetsel dat meestal volgt op het woord 'spreken' tijdens een gesprek met een persoon | 'To' wordt vaker gebruikt na het woord praten. Tijdens een gesprek met iemand |
| Oorsprong | Dit woord heeft een Oud-Engelse oorsprong | Dit woord heeft een Duitse oorsprong |
| Gebruikt op | Dit wordt gebruikt tijdens gesprekken met bazen, collega's en hogere autoriteiten. | Ik gebruikte het tijdens het praten met familie, vrienden en goede kennissen. |
Wat is Spreken?
Spreken is een woord dat verwijst naar een handeling om iets te zeggen tegen hogere autoriteiten, zoals leraren, bazen, collega's, mensen die we tijdens het bedrijf ontmoeten en ten slotte mensen die we al lang niet meer kennen. Het kan ook zijn met mensen met wie we geen vriendschapsband hebben. Het is een meer traditionele vorm van praten in vergelijking met praten. Hier is de discussie primair beperkt en niet persoonlijk. Een voorbeeld hiervan is: ‘Mag ik de geschiedenisleraar spreken? ‘
Terwijl het geven van een 'speech' betekent dat je het publiek aanspreekt. In een andere situatie betekent spreken alleen maar dingen zeggen, hoewel er niemand in de buurt is. Terwijl we naar vreemde talen verwijzen naar onze taal, noemen we het ook spreken in die taal. Als we bijvoorbeeld Spaans kennen, een vreemde taal, wordt het 'Spaans spreken' genoemd. Dit woord wordt ook meestal gevolgd door het voorzetsel 'met'. Dit maakt het anders dan praten.
Spreken, als een woord, heeft ook de kracht om de toon van het gesprek te veranderen. Het heeft zijn oorsprong van het Oud-Engelse woord, dat 'sprecan' was, wat 'iets zeggen' betekende. Uiteindelijk evolueerde dit woord en tijdens het nieuwe tijdperk van het Engels werd het bekend als 'spreken'. zijn gearticuleerd en verwoorden. Het antoniem is stilte.
Wat is praten?
Praten is het woord dat verwijst naar het hebben van een gesprek met een persoon. Ook wordt praten in relatief informele zin gebruikt. Het wordt gedaan met onze goede vrienden, kennissen, familieleden en mensen met wie we een meer openhartige en eerder vriendelijke relatie hebben. We ‘praten’ bijvoorbeeld met onze ouders. We hebben een ‘gesprek’ met onze vrienden. De toon van het gesprek is in dit geval ook persoonlijker en vriendelijker. We hadden het ook over de noodzaak om een partner te hebben. We kunnen niet alleen praten, want de uitwisseling van ideeën vindt plaats in praten.
Bij het geven van een 'lezing' spreken mensen informeel een groep toehoorders aan. Ook nemen ze hun vragen op en bieden ze een oplossing. Als we in een bekende taal praten, zeggen we dat we in die taal praten. Een indiaan kan bijvoorbeeld in het Hindi praten. De propositie die volgt op het gesprek is 'naar'. Maar 'met' kan ook worden gebruikt. Hoewel veel mensen liever 'naar' gebruiken.
In het Engels verandert dit woord onmiddellijk dezelfde toon van een gesprek in een lichte en informele toon. Dit woord is afkomstig van de Duitse wortels waar het woord 'tale and tell' werd gebruikt. Uiteindelijk, tijdens de Midden-Engelse periode, werd dit woord 'praten'. De synoniemen zijn chatten, babbelen en brabbelen. Het antoniem is zwijgen of, strikter, 'zijn mond houden'.
Belangrijkste verschillen tussen spreken en praten
- Het woord spreken wordt gebruikt terwijl wordt verwezen naar het formele gesprek. Tegelijkertijd wordt praten gebruikt als een informele vorm van gesprek.
- Spreken kan alleen; er is niet per se een publiek voor nodig. Terwijl praten twee of meer mensen nodig heeft.
- Spreken wordt voornamelijk gevolgd door het voorzetsel met. Tegelijkertijd wordt praten voornamelijk waargenomen door het voorzetsel tot.
- Speak heeft een oude Engelse oorsprong. ‘Praten’ heeft echter een Duitse basis.
- Spreken wordt gebruikt tijdens gesprekken met bazen, collega's en hogere autoriteiten. Tegelijkertijd wordt praten gebruikt tijdens het chatten met familie, vrienden en goede kennissen.
Gevolgtrekking
Met de evolutie van de taal komen er elke dag nieuwere woorden. Oude Engelse woorden worden vervangen door eenvoudigere woorden. Twee van zulke essentiële woorden worden gesproken en gepraat. Ze worden heel vaak gebruikt tijdens onze gesprekken met anderen en tijdens het schrijven. De meeste mensen eindigen deze twee vaak met elkaar. Hun verschil is echter merkbaar.
De plaats van gebruik, de gebruiksfrequentie en de wortels maken deze twee heel verschillend. Het zijn echter beide even essentiële woorden. Ze worden soms door elkaar gebruikt en er wordt zelfs gezegd dat ze synoniemen van elkaar zijn. Maar in werkelijkheid zijn ze anders.
