In abstracto is Chloor een element met atoomnummer zeventien en het op één na lichtste halogeen in het periodiek systeem. Het belangrijkste is dat chloor bekend staat om zijn desinfecterende eigenschappen en vooral om het reinigen van zwembaden door bacteriën efficiënt te doden. Zowel Shock als Chloor zijn echter actieve chemische componenten die worden gebruikt om het zwembad te ontsmetten.
Schok versus chloor
Het verschil tussen Shock en Chloor is dat de shock een hoge dosis chloor is, waarvan de enige functie is om te shockeren door het chloorgehalte in het zwembad te verhogen. Aan de andere kant is chloor een algemeen ontsmettingsmiddel dat wordt gebruikt om een kristalhelder en helder zwembad te behouden om te zwemmen.
Shock staat ook bekend als shockchlorering, een proces waarbij de bacteriën en algenresten in zwembaden, waterputten, bronnen en andere waterbronnen worden verminderd. Een schok verwijst naar de hoeveelheid chloor die wordt toegevoegd om het chlooraminegehalte tien keer zo hoog te maken als de oorspronkelijke aanwezigheid in het zwembadwater.
Aan de andere kant is chloor een chemisch element, dat als primaire component in het desinfectieproces wordt gebruikt. Naast het reinigen van zwembaden wordt chloor ook gebruikt voor de behandeling van drinkwater. Met andere woorden, waterchlorering is het proces waarbij chloorverbindingen aan water worden toegevoegd om bacteriën, virussen en andere microben in water te doden.
Vergelijkingstabel tussen schok en chloor
| Parameters van vergelijking: | Schok | Chloor |
| Definitie | Het is een proces waarbij chemicaliën zoals chloor of niet-chloor aan het water worden toegevoegd, waardoor het gehalte aan vrij chloor wordt geëlimineerd en chlooramine wordt ontwikkeld dat tien keer zo groot is als het water. Shockchlorering wordt meestal gedaan in zwembaden. | Chloor is het proces waarbij chloorgas in water wordt opgelost om een evenwichtsmengsel te vormen van drie chemicaliën: chloorhypochloorzuur en zoutzuur dat microben in het water doodt. |
| Vorming | De schok komt in vloeibare of poedervorm, die 12,5% natriumhypochloriet bevat, wat het chloorgehalte verhoogt tot 5-10 ppm. | Chloor vormt de waterstof- en hydrochloride-ionen die later worden gedissocieerd om het water een hoge zuurgraad te maken voor het doden van microben. |
| Componenten | Er worden drie componenten gebruikt om schokken in het water teweeg te brengen, zoals natriumdichloor, calciumhypochloriet en kaliummonopersulfaat dat in korrelvorm wordt geleverd. | Er zijn drie componenten die worden gebruikt om chloor te vormen, zoals chloor, zoutzuur en hypochloorzuur. |
| Doel | Shock wordt gebruikt in het zwembad of andere waterlichamen om te reinigen, het vrije chloorgehalte te versnellen dat het water zuivert, alle bacteriën te verdrijven en helder en kristalhelder water te presenteren. | Chlorering wordt gebruikt om de microben in de waterlichamen en ook PVC te doden. |
| Reactie | Het toevoegen van shock aan het water geeft de reactie van desinfecterende actieve chemicaliën en elimineert het vrije chloorgehalte en verhoogt het chloorgehalte tot 5 ppm en hoger. | Chloor werkt als een efficiënt halogeen dat helpt de bindingen in ziekteverwekkende pathogenen te verbreken met een kleine concentratie chloor en zuurdere reactiehulpmiddelen om ziektekiemen te elimineren. |
Wat is schokken?
Shockchlorering is een proces waarbij een enorme hoeveelheid chloor wordt toegevoegd om de aanwezigheid van bacteriën en algen in de waterlichamen te verminderen, vooral in zwembaden. Het kan in poeder- of vloeibare vorm zijn en in het zwembad worden toegevoegd om het aanwezige chlooraminegehalte tien keer te verhogen.
Om het in eenvoudige bewoordingen te zeggen, wordt shock superchlorering genoemd. Shock wordt doorgaans herkend als een sterke concentratie van 12,5 procent natriumhypochloriet, dat reageert met water om een actief ontsmettingsmiddel in het zwembad te vormen.
Shock wordt gemaakt door een geconcentreerde chlooroplossing toe te voegen aan het water in een waterlichaam. Dit geconcentreerde water wordt naar de aquifer gestuurd en vervolgens door het systeem geleid om een bepaalde tijd te blijven staan voor desinfectie. Er zijn drie chemicaliën in korrelvorm die worden gebruikt om een zwembad te shockeren, waaronder calciumhypochloriet, natriumdichloor en kaliummonopersulfaat.
Vervolgens werd chloor beschouwd als het effectieve halogeen dat de bindingen in ziekteverwekkende pathogenen kan verbreken. Daarnaast wordt chloor ook gebruikt voor de behandeling van drinkwater. Bovendien heeft de Environmental Protection Agency gevalideerd dat de hoeveelheid chloor in water veel veiliger is voor de mens dan een besmette.
Over het algemeen wordt chloor gebruikt om waterlichamen te desinfecteren en om papier, verf, textiel, insecticiden en PVC te vervaardigen.
Belangrijkste verschillen tussen shock en chloor
Gevolgtrekking
Beide chemische processen worden gebruikt om de waterlichamen schoon en kiemvrij te maken. Waarbij Shock het proces is van het verhogen van het vrije chloorgehalte in het water dat uiteindelijk het water zuivert. Shock is een bestanddeel van natriumdichloor, calciumhypochloriet en kaliummonopersulfaat. Bovendien wordt shock gegenereerd door 12,5% natriumhypochloriet dat het chloorgehalte verhoogt tot 5 ppm of daarboven. Shock wordt meestal gebruikt bij het zwemmen om het chloorgehalte te verhogen en het water er helder en helder uit te laten zien.
Chloor is een proces waarbij chloorgas wordt opgelost om een evenwichtsmengsel van chloor, hypochloorzuur en zoutzuur te vormen, dat helpt om bacteriën of ziektekiemen in de waterlichamen te doden. Chloor wordt over het algemeen gebruikt in veel waterlichamen, zoals drinkwater, PVC, terwijl papier- en textielprocessen worden vervaardigd om ziektekiemen vrij te maken.
Chloor wordt gevormd met behulp van drie belangrijke chemische ingrediënten die helpen de bindingen in de ziekteverwekkende pathogenen te verbreken en meer zure te creëren die uiteindelijk de ziektekiemen doden. Bovendien is chloor een zeer kleine concentratie en veilig om te consumeren in het dagelijkse leven van waterlichamen om de microben te desinfecteren.
