Bestuiving is het proces waarbij stuifmeel wordt overgedragen van een ander naar stigma van dezelfde plant of bloem naar dezelfde plant of een andere plant. Bestuiving vindt plaats in twee vormen, namelijk zelfbestuiving en kruisbestuiving. Dit is het reproductieproces in planten. Dit gebeurt door stuifmeelkorrels al dan niet door een bestuivingsmiddel te laten gaan.
Zelfbestuiving versus kruisbestuiving
Het verschil tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving is dat zelfbestuiving plaatsvindt tussen twee dezelfde planten of dezelfde individuen zonder enige externe agent voor bestuiving, maar kruisbestuiving vindt plaats tussen twee verschillende planten met behulp van een bestuivingsmiddel. Het bestuivende middel kan vogels, insecten of wind zijn. Kruisbestuiving vindt plaats bij de meeste bloeiende soorten in vergelijking met zelfbestuiving.
Zelfbestuiving is de seksuele voortplantingswijze in planten. Stuifmeelkorrels worden van de helmknop naar het stigma van dezelfde plant verplaatst. Het bemestingsproces gebeurt ook door de overdracht van stuifmeelkorrels. Genuniformiteit wordt gezien in zelfbestuiving. Er is geen variatie of verschil in de planten of individuen.
Kruisbestuiving is het proces waarbij de stuifmeelkorrels van stigma naar stigma van een andere plant gaan. Dit proces vindt meestal plaats in de planten. Bijna driekwart van de bloeiende planten doet aan kruisbestuiving. Deze bestuiving heeft een middel nodig om stuifmeelkorrels van de ene plant naar de andere plant te brengen.
Vergelijkingstabel tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving
| Parameters van vergelijking: | Zelfbestuiving | Kruisbestuiving |
| Werkwijze | Zelfde bloem | Andere bloem |
| Proportie | Een vierde | Drie vierde |
| Bestuivingsmiddel | Niet verplicht | Vereist |
| Toenemende factor | Genuniformiteit | Genetische variatie |
| Gene poll | Vermindert | onderhouden |
| Hoeveelheid stuifmeel | Beperkt | Groot |
Wat is zelfbestuiving?
Zelfbestuiving is een vorm van bestuiving. Het wordt beschouwd als de seksuele reproductiemodus in bloeiende planten. De pollen gaan van de ene plant naar het stigma van dezelfde plant. Zelfbestuiving is onderverdeeld in twee subcategorieën. Die categorieën zijn autogamie en geitonogamie. Autogamie is het proces waarbij stuifmeel van het stigma van dezelfde bloem komt.
Geitonogamie is het proces waarbij de stuifmeelkorrels van de helmknop van dezelfde bloem bewegen. Het bestuivingsmiddel is bij deze bestuiving niet nodig, omdat het hele proces bij hetzelfde individu plaatsvindt. Het proces is te zien in peulvruchten. Pinda is een voorbeeld van peulvruchten. Genetische variaties zijn niet zichtbaar bij zelfbestuiving.
Uniformiteit van genen is een kenmerk van zelfbestuiving. Ze hebben niet meer energie nodig voor de productie. Ze kunnen overal groeien. Ze hebben geen insecten nodig als drager van stuifmeelkorrels. Ze kunnen overal groeien zoals Artic. Dit proces is alleen zichtbaar in bijna een kwart van de planten. Dit proces beperkt de verscheidenheid aan nakomelingen.
Deze bestuiving is nergens van afhankelijk, waardoor het gemakkelijker is om hun proces alleen te doen. De stuifmeelkorrels worden in dezelfde plant gedragen, waardoor er geen verspilling van stuifmeelkorrels is. De veranderingen zijn niet mogelijk in de soort.
Wat is kruisbestuiving?
Dit proces is ook een vorm van seksuele voortplanting in bloeiende planten. Dit proces wordt algemeen waargenomen bij verschillende soorten. Dit proces vereist bestuivingsmiddelen zoals vogels of insecten. De middelen zijn nodig om de stuifmeelkorrels van de ene plant naar de andere plant te brengen. Dit gebeurt tussen twee verschillende mensen.
Het proces is afhankelijk van deze middelen; anders is het proces niet mogelijk. Uniformiteit ontbreekt bij deze vorm van bestuiving. Veranderingen in de soort worden waargenomen terwijl het hele proces plaatsvindt tussen twee verschillende individuen. Stuifmeelkorrels verplaatsen zich van de meeldraden van de ene plant naar het stigma van een andere planeet.
Dit proces wordt ook wel allogamie genoemd. De planten hebben geen kans op zelfbestuiving. Tijdens dit proces ontstaan nieuwe genotypen. Kruisbestuiving brengt genetische diversiteit. Dit voorkomt ook depressie van inteelt. Inteeltdepressie is de afname van de populatie van bepaalde soorten. De pool van het gen wordt in stand gehouden door het proces van kruisbestuiving.
Het proces heeft een voordeel omdat de planten niet dezelfde bloem nodig hebben, en elke keer dat ze stuifmeelkorrels van verschillende planten ontvangen, wordt voorkomen dat ze uitsterven. De soorten worden gered omdat hun genen anders zijn. Deze bestuiving gebeurt op driekwart van de bloeiende soorten.
Belangrijkste verschillen tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving
Gevolgtrekking
Pinda is een voorbeeld van peulvruchten. Genetische uniformiteit neemt toe in zelfbestuiving. De pollen gaan van de ene plant naar het stigma van dezelfde plant. Ze hebben geen insecten nodig als drager van stuifmeelkorrels. Bij zelfbestuiving wordt beperkt stuifmeel geproduceerd. De veranderingen zijn niet mogelijk in de soort.
Het bestuivingsmiddel is bij deze bestuiving niet nodig, omdat het hele proces bij hetzelfde individu plaatsvindt. Dit proces is alleen zichtbaar in bijna een kwart van de planten. Die categorieën zijn autogamie en geitonogamie. Ze kunnen overal groeien. Deze bestuiving is nergens van afhankelijk, waardoor het gemakkelijker is om hun proces alleen te doen.
Kruisbestuiving brengt genetische diversiteit. Genetische variatie neemt toe bij kruisbestuiving.
Dit voorkomt ook depressie van inteelt. Inteeltdepressie is de afname van de populatie van bepaalde soorten. Bij kruisbestuiving wordt een grote hoeveelheid stuifmeel geproduceerd. Stuifmeelkorrels verplaatsen zich van de meeldraden van de ene plant naar het stigma van een andere planeet.
Inteeltdepressie is de afname van de populatie van bepaalde soorten. De middelen zijn nodig om de stuifmeelkorrels van de ene plant naar de andere plant te brengen. De planten hebben geen kans op zelfbestuiving. Tijdens dit proces ontstaan nieuwe genotypen.
