Bestuiving is een van de belangrijke stappen voor planten. Ze volgen verschillende methoden en in sommige gevallen kan bestuiving ook onbedoeld gebeuren. Maar het zal tot verlies leiden. De twee meest gebruikte bestuivingsmethoden zijn zelfbestuiving en de andere is kruisbestuiving. Deze twee kunnen voorkomen in bloemen en ook in planten.
Zelf versus kruisbestuiving
Het verschil tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving is dat bij zelfbestuiving de overdracht van stuifmeel door het proces wordt beperkt. Maar bij kruisbestuiving kan het stuifmeel zonder enige beperking in grote hoeveelheden worden overgedragen. Het zelfbestuivingsproces volgde vroeger het inteelttype, maar de kruisbestuiving volgde het uitteelttype.
Zelfbestuiving is een proces dat zal plaatsvinden in planten waar de pollen worden overgedragen. Er is een grens aan zelfbestuiving. Je kunt zelfbestuiving niet blijven gebruiken. Want dan krijg je een slechte groei. Het zal leiden tot plantaanpassingen als je continue zelfbestuiving doet. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van het nageslacht. Soms zullen gebrekkige eigenschappen ervoor zorgen dat het ras wordt geëlimineerd.
Kruisbestuiving vindt plaats in planten met behulp van stampers. Soms veroorzaakt kruisbestuiving ernstige problemen voor de tuinier, waar ze hun zaden van jaar tot jaar willen bewaren. Onbedoelde kruisbestuiving zal ook je eigenschappen vertroebelen. Ook kun je kruisbestuiving voorkomen door de stampers eerder af te werpen. U kunt dat ervoor of erna doen om ze te voorkomen.
Vergelijkingstabel tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving
| Parameters van vergelijking: | Zelfbestuiving | Kruisbestuiving |
| Overdracht van stuifmeel | Het zal beperkt zijn | Ze worden in grote hoeveelheden overgedragen |
| Variatie van genetica | Ofwel hebben ze dat niet, ofwel zijn ze afgenomen | Ze zijn in verhoogde vorm |
| Soort fokkerij | Ze volgen het inteelttype | Ze volgen het kruisingstype |
| Nieuwe soorten | Er kunnen geen nieuwe soorten worden gemaakt | Er kunnen nieuwe soorten worden gemaakt |
| Bestuivers | Ze hebben bestuivers nodig | Ze hebben geen bestuivers nodig |
Wat is zelfbestuiving?
Zelfbestuiving is een proces waarbij het stuifmeel van een bloem wordt overgebracht naar het stigma van dezelfde of een andere bloem. Het wordt soms overgebracht naar de genetisch identieke bloem. Het kan ook op een andere bloem of dezelfde plant worden geplaatst. Dit soort bestuiving vindt plaats in bloemen waar het meeldraden en vruchtblad zal bevatten. Deze meeldraad en vruchtblad zullen tegelijkertijd rijpen. Als ze volgroeid zijn, worden ze zo geplaatst dat hun stuifmeel op het stigma van de bloem terechtkomt.
Je kunt dit soort bestuiving in veel planten zien, en enkele voorbeelden zijn tarwe, rijst en aardappelen. Er zijn veel andere voorbeelden beschikbaar, maar dit zijn enkele van de veelgebruikte voorbeelden om het proces te beschrijven. Maar vergeet niet dat sommige zelfbestuivende plannen ook voor kruisbestuiving kunnen worden gebruikt. Ze kunnen zichzelf ook kruisbestuiven. Soms wordt zelfbestuiving slecht genoemd.
Omdat de plant zal resulteren in een slechte kweek of het nageslacht niet gezond zal zijn. Niet alleen planten kunnen zichzelf bestuiven, bloemen kunnen ook zelfbestuiven. Enkele van de meest voorkomende voorbeelden om zelfbestuiving in bloemen te beschrijven, zijn Aronskelklelies en sommige orchideeën. Het middel dat helpt bij zelfbestuiving zijn vogels, wind, water en in sommige zeldzame gevallen zullen de planten zelf zichzelf bestuiven. Dit gebeurt wanneer de zelfbestuiving plaatsvindt binnen de gesloten bloem.
Wat is kruisbestuiving?
Kruisbestuiving is een vorm van bestuiving waarbij het stuifmeel van de ene bloem op de stampers van een andere bloem wordt aangebracht. Hier vindt de bestuiving plaats met behulp van insecten en wind. Een van de beste voorbeelden om kruisbestuiving te verklaren is kruisbestuiving van de tomaat. In dit voorbeeld worden de rassen bewust kruisbestoven. In sommige andere gevallen zal kruisbestuiving expres plaatsvinden, en ze zullen gebeuren als gevolg van een aantal externe factoren.
Als je aan kruisbestuiving doet, krijg je zowel voor- als nadelen. In het voordelengedeelte zullen nakomelingen resistenter en levensvatbaarder zijn. Je kunt de mogelijkheid hebben om nieuwe wenselijke karakters te krijgen. In dit proces kunt u eenvoudig de gewasopbrengst op peil houden. Het krijgen van een ongewenste plant is geen goed proces, en het elimineren ervan is een andere hoofdpijn. Maar het zal u helpen om ze gemakkelijk te elimineren.
Enkele van de nadelen van kruisbestuiving zijn dat, aangezien je een afstandsbarrière hebt bij de bestuiving, de bestuiving zal mislukken. En de bloemen die in het proces van bestuiving zijn, zullen voor hun bestuiving afhankelijk moeten zijn van externe instanties. Je stuifmeel wordt te veel verspild. Soms worden ongewenste karakters geïntroduceerd. Het wordt ook als slecht beschouwd omdat de oogst veel zal toenemen. Maar kruisbestuiving heeft geen invloed op de fruitsmaak.
Belangrijkste verschillen tussen zelfbestuiving en kruisbestuiving
Gevolgtrekking
Beide methoden worden door boeren gebruikt voor bestuiving. Het belangrijkste verschil bij deze methode is het type dat voor de bestuiving wordt gebruikt. Soms zal bij deze methode ook onbedoelde bestuiving optreden. Maar er zijn enkele noodzakelijke voorzorgsmaatregelen en maatregelen beschikbaar om ze te stoppen. Afhankelijk van het type natuur, kun je er voor of na optreden.
Er zijn ook voordelen en nadelen die zullen optreden bij deze methode. Om dat te voorkomen, moeten we eerst scheiden welke plant goed zal passen bij welke soort bestuiving. Zodat afwijkingen in de toekomst vermeden kunnen worden en de plantopbrengst ook goed zal zijn. Er zijn ook enkele andere soorten beschikbaar in zelfbestuiving.
