Een woord, dat wordt gebruikt om zinnen en zinnen op te bouwen, is het meest elementaire bestanddeel van zin. Werkwoorden zijn essentiële aspecten van een verklaring omdat ze activiteit overbrengen. De werkwoorden "zeggen" en "praten" verwijzen naar het overbrengen van iemands mening door middel van taal. Hoewel de twee woorden dezelfde betekenis hebben, worden ze in zinnen anders gebruikt. Hoewel ze op elkaar lijken, hebben deze woorden enkele punten van verschil tussen hen.
Zeggen versus spreken
Het verschil tussen zeggen en spreken is dat zeggen dat het wordt beschreven als het overbrengen van iets met woorden, of het nu een hypothese of een bevel is. De handeling van het uiten van woorden of converseren daarentegen wordt beschreven als spreken. Het kan ook verwijzen naar het houden van een lezing, toespraak of toespraak. De eerste kan ook als zelfstandig naamwoord worden gebruikt, terwijl de laatste alleen als werkwoord kan worden gebruikt.
Iets zeggen wordt beschreven als de handeling van het communiceren van iets door middel van woorden, ofwel om een hypothese te formuleren of om iemand op te dragen iets te doen. De termen "praten, uitdrukken, aankondigen, reageren" en "vertellen" zijn er allemaal synoniemen voor. Het kan zowel als een werkwoord als een zelfstandig naamwoord in een zin worden gebruikt. "Zeg" kan ook "mening" betekenen wanneer het als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt, zoals in de uitspraak "Hij moet altijd overal inspraak in hebben."
De handeling van het uiten van woorden of converseren wordt daarentegen gekarakteriseerd als 'spreken'. Het kan ook verwijzen naar het houden van een lezing, toespraak of toespraak. Spreken kan ook verwijzen naar het overbrengen van een boodschap via non-verbale middelen. Het kan niet als zelfstandig naamwoord worden gebruikt en wordt alleen als werkwoord gebruikt.
Vergelijkingstabel tussen zeggen en spreken
| Parameters van vergelijking: | Zeggen | Spreken |
| Werkwoord of zelfstandig naamwoord | Het is een werkwoord dat ook als zelfstandig naamwoord kan worden gebruikt. | Het is een werkwoord dat niet als zelfstandig naamwoord kan worden gebruikt en alleen als werkwoord wordt gebruikt. |
| Betekenis | Het is het overbrengen van inzichten door het gebruik van woorden of lettergrepen. | Het is de handeling van het spreken of uitdrukken van iets. |
| Gebruik in spraak | Het wordt zowel in beide richtingen als in indirecte spraak gebruikt. | Het wordt gebruikt in formele situaties. |
| doel persoon | Er wordt hier niet gespecificeerd aan wie het wordt verteld. | De persoon die hier wordt verteld, wordt gespecificeerd. |
| Gebruik anders | Wanneer iemands taalvaardigheid wordt besproken, wordt dit woord gebruikt. | Het wordt vaak gebruikt voor namen en andere namen in een zin. |
Wat is Say?
Een woord zeggen is hetzelfde als het uitspreken. Dus je zegt het elke keer dat je het uitspreekt. Het is ook een manier om te zeggen of je een krantenartikel over honden schrijft. "Dieren moeten worden aanbeden", zou je kunnen zeggen. Je kunt ook communiceren met je houding. Say heeft, net als andere veelvoorkomende woorden, een lange geschiedenis, afgeleid van de oud-Engelse term 'te vertellen'.
Je zegje doen houdt in dat je je mening over een onderwerp mag uiten. Iets zeggen wordt beschreven als de handeling van het communiceren van iets door middel van woorden, ofwel om een hypothese te formuleren of om iemand op te dragen iets te doen. De termen "praten, uitdrukken, aankondigen, reageren" en "vertellen" zijn er allemaal synoniemen voor. Het kan zowel als een werkwoord als een zelfstandig naamwoord in een zin worden gebruikt. "Zeg" kan ook "mening" betekenen wanneer het als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt, zoals in de uitspraak "Hij moet altijd overal inspraak in hebben."
Het wordt zowel in beide richtingen als in indirecte spraak gebruikt. Er wordt hier niet gespecificeerd aan wie het wordt verteld. Wanneer iemands taalvaardigheid wordt besproken, wordt dit woord gebruikt. Het is een werkwoord dat ook als zelfstandig naamwoord kan worden gebruikt. Het brengt inzichten over door het gebruik van woorden of lettergrepen.
Wat is Spreken?
Dit is het uitdrukken van gedachten of inzichten door middel van woorden. Het gaat ook om een gesprek of interactie met iemand. Het kan ook verwijzen naar het houden van een lezing, toespraak of toespraak. Spreken kan ook verwijzen naar het overbrengen van een boodschap via non-verbale middelen. Het kan niet als zelfstandig naamwoord worden gebruikt en wordt alleen als werkwoord gebruikt. De handeling van communiceren is de handeling van het spreken.
Je kunt met een vriend praten over iets persoonlijks, of je kunt je ideeën uiten over de nieuwste dinosaurusvondsten op een congres voor paleontologieliefhebbers. Als je Portugees of Punjabi spreekt, kun je in die talen converseren, en als je voor jezelf spreekt, kun je je gedachten uiten. Zo kunnen we zien hoe hetzelfde woord spreken anders betekent wanneer het in verschillende contexten wordt gebruikt.
In formele contexten en eenrichtingsverkeer, zoals het geven van een lezing of een toespraak voor een gemeenschap van individuen, wordt 'spreken' gebruikt. Het wordt vaak gebruikt bij het bespreken van iemands taalvaardigheid. De persoon die hier wordt verteld, wordt gespecificeerd. Het wordt vaak gebruikt voor namen en andere namen in een zin.
De verleden tijd is 'sprak'. De betekenis van het woord spreken verandert met het gebruik van verschillende voorzetsels die erop volgen. Daarom betekenen de uitdrukkingen spreken met en spreken twee heel verschillende dingen.
Belangrijkste verschillen tussen zeggen en spreken
Gevolgtrekking
Daarom kunnen we zien dat zowel zeggen als spreken verschillende woorden zijn met verschillende betekenissen en gebruik. Zowel zeggen als spreken zijn werkwoorden die in verschillende situaties worden gebruikt. Het fundamentele onderscheid tussen zeggen en spreken in de Engelse grammatica is hoe ze worden gebruikt. Say is het overbrengen van inzichten door het gebruik van woorden of lettergrepen, terwijl het spreken of iets uitdrukken wordt aangeduid met het woord speak.
Say wordt gebruikt in zowel directe als indirecte spraak, terwijl informele contexten en eenrichtingsinteractie, zoals het geven van een lezing of een toespraak voor een gemeenschap van individuen, 'spreken' wordt gebruikt. Deze twee woorden mogen dus niet door elkaar worden gebruikt en hun verschillen moeten worden erkend.
