India is een ontwikkelingsland en veel gezinnen en individuen vallen onder de armoedegrens. De criteria van de armoedegrens zijn zo gemaakt dat het aantal individuen en gezinnen kan worden gemeten tussen andere landen. En om dit te doen, worden de twee genoemde termen geïntroduceerd - relatieve armoede en absolute armoede.
Relatieve armoede versus absolute armoede
Het verschil tussen relatieve armoede en absolute armoede is dat relatieve armoede kan worden gesteld wanneer een gezin verstoken is van de normale levensstandaard die wordt bepaald door de samenleving waarin ze leven, terwijl absolute armoede is wanneer er een situatie is waarin een gezin of een persoon geen goede inkomen en een behoorlijke levensstandaard.
Relatieve armoede is afhankelijk van de economie van een land. Het meet het aantal mensen dat financieel minder stabiel is maar een basisleven kan betalen en een persoon of gezin dat financieel onstabiel is en zich geen basisleven kan veroorloven. Er wordt gezegd dat het nooit kan worden uitgeroeid.
Absolute armoede wordt gemeten op basis van een persoon of gezin die zich geen basislevensstandaarden kan veroorloven, zoals voedsel, huisvesting en kleding, enz. Deze meetnorm helpt bij het maken van een vergelijking tussen verschillende landen. Er wordt ook gezegd dat absolute armoede volledig kan worden verwijderd.
Vergelijkingstabel tussen relatieve armoede en absolute armoede
| Parameters van vergelijking: | Relatieve armoede | Absolute armoede |
| Definitie | Het kan worden gedefinieerd als wanneer een persoon of gezin wordt beroofd van de aangepaste levensstandaard van de samenleving waarin ze leven. | Het kan worden gedefinieerd als het gebrek aan inkomen en basisnormen die nodig zijn om te leven. |
| Concept | Het werd geconceptualiseerd door Prof. Peter Townsend. | Het wordt traditioneel geaccepteerd. |
| Oorzaak | De belangrijkste oorzaak van relatieve armoede is het verschil in inkomen. | De oorzaak van absolute armoede is de lage PCC, lage PCI, gebrek aan inkomen, enz. |
| Natuur | Relatieve eigendom zou universeel zijn en in elk land aanwezig zijn. | Absolute armoede is niet universeel en hoeft ook niet in elk land aanwezig te zijn. |
| Methode van mitigatie | Relatieve armoede kan worden verminderd als de inkomenskloof tussen arm en rijk wordt verkleind. | Absolute armoede kan worden verminderd als er sprake is van een afname van de bevolking, een toename van het inkomen, een toename van de werkgelegenheid, enz. |
| Resultaten | Het resulteert in ongelijkheid. | Het leidt tot massale armoede. |
| Verwijzing naar armoedegrens | De mensen die onder Relatieve Armoede vallen, leven boven, onder of op de armoedegrens. | De mensen die onder absolute armoede vallen, leven onder de armoedegrens. |
Wat is relatieve armoede?
Relatieve eigendom is duidelijk gedefinieerd als de toestand waarin een persoon en een gezin niet het minimumbedrag hebben om van de basislevensstandaard in de samenleving te leven. In vergelijking met absolute armoede is het niet zo extreem. Het idee van relatieve armoede werd gegeven door professor Peter Townsend. De belangrijkste reden voor de toename van de relatieve armoede is de regelmatige toename van de inkomenskloof tussen arm en rijk.
Relatieve armoede wordt als universeel beschouwd en wordt gebruikt als een maatstaf om te vergelijken tussen andere landen, wat betekent dat het in elk land aanwezig is. De mensen die onder de criteria vallen, zouden iets boven, op of onder de armoedegrens zitten.
Er moet een vermindering van de inkomenskloof tussen de rijke en arme mensen zijn om het effect van relatieve armoede te verminderen, want tegenwoordig worden rijken rijker en armer komen in steeds slechtere omstandigheden. Omdat het een indicator is om te meten, wordt het daarom gebruikt als de economische status van de mensen-relatieve armoede verandert met de economie van het land.
De norm van relatieve armoede verschilt van plaats tot plaats. En de mensen die in Relatieve Armoede leven, zouden tot de middenklasse behoren, maar nog steeds niet in staat zijn om te voldoen aan de gewoonten van het basislevensonderhoud; daarom behoren ze tot de lagere middenklasse.
Wat is absolute armoede?
Absolute armoede wordt gedefinieerd als de term die wordt geassocieerd met de individuen en gezinnen die onder de armoedegrens leven. Absolute armoede hangt af van de twee onderstaande criteria:
Het concept van absolute armoede wordt wereldwijd geaccepteerd. En een van de oorzaken van absolute armoede is de lage prijs-consumptiecurve (PCC), het lage inkomen per hoofd (PCI), gebrek aan inkomen, enz. Men gelooft dat, in tegenstelling tot relatieve armoede, absolute armoede geen universele term is en is niet nodig om in elk ander land aanwezig te zijn. Het kan ook worden verminderd door de telling van de bevolking te beheersen, waardoor het aantal werkenden toeneemt, wat uiteindelijk het inkomen zal verhogen.
Belangrijkste verschillen tussen relatieve armoede en absolute armoede
Gevolgtrekking
Uitroeiing van armoede is iets wat elk land wil. Het is een van de factoren die een ontwikkelingsland helpt op weg te gaan naar een ontwikkeld land. Armoede richt zich niet alleen op inkomen en consumptie, maar ook op samenleving en politiek.
De twee bovenstaande termen - relatieve en absolute armoede zijn ermee verbonden. Het tekort aan inkomen, het ontbreken van de dagelijkse basisbehoeften zoals kleding, voedsel, onderdak, enz. Zelfs de regering heeft ook enkele stappen voorwaarts gezet om de armoede uit te roeien. Ze hebben vele regelingen en programma's ingevoerd, zoals: de Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act (MNREGA), Pradhan Mantri Awaas Yojana-Gramin (PMAY-G), Food Security Programme, Skill India Programme en nog veel meer.
Referenties
- https://content.iospress.com/articles/journal-of-economic-and-social-measurement/jem00192
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1475-4991.2000.tb00954.x
