Kool is een veelzijdige groente met een bladkraag die in verschillende keukens wordt gebruikt. Het komt uit de plantenfamilie die nauw verbonden is met broccoli en bloemkool. Rode kool bestaat uit een lommerrijke kop die meestal paars is. Terwijl de groene kool bleek lichtgroen gekleurde bladeren bevat. De intensiteit van de kleur van de paarse koolbladeren wordt bepaald door de zure aard van de grond.
Rode Kool versus Groene Kool
Het verschil tussen rode kool en groene kool is dat ze variëren in kleur en daarom worden gebruikt in verschillende soorten koken op basis van voorkeur. Rode kool wordt ook wel ‘paarse kool’ genoemd. De groene kool is meestal bleekgroen van kleur en bevat ook behoorlijk wat voedingsstoffen. Beide koolsoorten hebben een uitgesproken smaak. Kool weegt ergens tussen de 500 en 1000 gram. De bladeren zijn zacht.
De rode kool geeft een uitgesproken kleur aan de salades en andere gerechten wanneer ze worden toegevoegd. Interessant is dat rode kool blauwachtig wordt nadat hij is gekookt. Het heeft ook de neiging om tijdens de koude winters fris en slapend te blijven. De julienne gesneden rode kool wordt gebruikt in diverse salades en koolsalade bereidingen.
De groene kool is net als de rode kool rijk aan voedingsstoffen. Maar de groene kool bezit de voedingsstof folaat. Na het koken wordt het iets zoeter. Het wordt ook gebruikt om verschillende gerechten te bereiden en het is een van de meest gebruikte groenten in verschillende inheemse keukens. Maar behalve een vleugje zoetheid, is er geen andere verandering in de smaak van zowel rode als groene kool.
Vergelijkingstabel tussen rode en groene kool
| Parameters van vergelijking: | Rode kool | Groene kool |
| Nutriënten samenstelling | Een mix van vitamines, mineralen, foliumzuur, vitamine C en kalium. | Het bevat eiwitten, vezels, vitamine K en vitamine C. |
| Smaak | Het smaakt smaakvol als het rauw en gekookt is. | Het smaakt naar sla en wordt gebruikt bij het bereiden van koolsalade. |
| Slapende en frisse fase | In de winter blijft het goed als het rauw is. | Het moet als zuurkool worden bereid om goed te blijven in de wintermaanden. |
| Kleur | Tijdens het koken wordt het blauw van kleur. | Het heeft een vleugje zoetheid als het wordt gekookt. |
| Anti-oxidanten samenstelling | Het bevat anthocyanines die kankerwerende eigenschappen bevatten. | In vergelijking met rode kool bevat het geen anthocyanine en anti-oxidanten. |
Wat is rode kool?
Rode kool bevat tien keer meer voedingsstoffen dan groene kool. Kool met rode of paarse kleur komt van grond die een nauwkeurige, neutrale pH-schaal bevat. Vanuit voedingsoogpunt heeft rode kool de voorkeur in plaats van groene kool.
Het is een lentegroente en wordt daarom in het voorjaar gekweekt en geoogst. Het is te vinden in de regio zoals Europa, Amerika en China. Zelfs in extreme winters blijft hij goed. Het hoeft niet tot zuurkool te worden bereid. Zuurkool verwijst naar een Duitse zuurkool. Deze bijzondere kool augurk wordt geconsumeerd voor zijn vitamine-K2.
Rode kool bevat unieke gezondheidsvoordelen. In tegenstelling tot groene kool geeft het een extra boost aan het immuunsysteem van de consument. Er wordt ook gezegd dat het het risico op long- en borstkanker vermindert. Het helpt ook bij de bescherming van de huid en helpt bij het bestrijden van schade door de zon aan de huid.
Het wordt gekweekt in goed bemeste, vochtige grond. Het is ook buitengewoon voordelig voor de consumenten omdat het helpt bij het voorkomen van kanker met zijn extreme flavonoïde-gehalte. Over het algemeen wordt rode kool gebruikt in verschillende maaltijdbereidingen in verschillende keukens. Het wordt gebruikt bij het verbeteren van het immuunsysteem en de gezondheid van de ogen.
Wat is groene kool?
Groene kool bevat meer vitamine K dan rode kool. De hoeveelheid portie is bijna verdubbeld ten opzichte van de hoeveelheid vitamine K samenstelling van de rode kool. Dit helpt bij het reguleren van de bloedstolling en het reguleren van de bloedcalciumspiegels.
Groene kool is rijk aan foliumzuur en het unieke kenmerk is dat het tijdens het koken een beetje zoet van smaak wordt. Het moet worden omgezet in een augurk om het vers te houden voor gebruik tijdens de wintermaanden. Deze kool is duidelijk en bleekgroen van kleur en speelt een belangrijke rol bij de botmineralisatie en -dichtheid.
De groene kool bevat niet zoveel flavonoïden als rode kool, maar wordt toch als gezond beschouwd vanwege de mineralen- en vitaminesamenstelling. Het bevat ook niet te veel anthocyanines. Het levert een aanzienlijk deel van ijzer om de spiergezondheid te versterken.
Groene kool helpt bij het op peil houden van het gewicht, aangezien ongeveer de helft van de koolhydraten uit kool afkomstig is van vezels. Ze bevatten een laag aantal calorieën en zijn ook cholesterolvrij, waardoor het een uiterst gezonde optie is voor inname. Groene kolen bevatten licht tot donkergroen met een verwaarloosbaar puntig apicaal gebied. Het is meestal gereserveerd voor gebruik tijdens de winter.
Belangrijkste verschillen tussen rode en groene kool
Gevolgtrekking
Zowel rode als groene kool zijn op zichzelf veelzijdige groenten en zeer voedzaam voor consumptie. Het bevat de essentiële vitamine A in de voorlopers die carotenoïden bètacaroteen, luteïne en zeaxanthine worden genoemd. Deze aanwezige antioxidanten en flavonoïde componenten helpen bij een beter zicht en komen de huid en het immuunsysteem van individuen ten goede.
Deze groente wordt in de meeste delen van de wereld voornamelijk als delicatesse gebruikt. Het is uiterst eenvoudig om deze zeer voedzame groente te bereiden. Het is knapperig en een uitstekende aanvulling op salades om tijdens een maaltijd van te genieten. Beide kolen bevatten verschillende voedingsstoffen die essentieel zijn voor het menselijk lichaam.
Referenties
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3915797/
- https://fppn.biomedcentral.com/articles/10.1186/s43014-019-0003-6
