De stijlen van het spelen van Amerikaanse piano zijn nauw verwant en klinken vaak hetzelfde. De twee meest voorkomende stijlen zijn Ragtime en Stride. De stijlen hebben een actieve virtuositeit en een vaste baseline. Maar er zijn duidelijke verschillen in de kenmerken van beide stijlen van pianospel.
Ragtime vs Stride
Het belangrijkste verschil tussen ragtime en stride is dat ragtime een strikte structuur van bladmuziek volgt, terwijl stride geen strikte structuur van geschreven muziek volgt. Ragtime is eerder ontstaan, tussen 1897-1950, terwijl pas later in 1920-1930 is ontwikkeld.
Ragtime bestaat uit "vodden". De compositie is streng en geïnspireerd op marsen. Ze worden meestal opgeschreven en afgespeeld op dictaat. Er zijn vier hoofdsoorten en 16 maatregelen die in verschillende vormen zijn georganiseerd. Er is vaak een korte introductie voor het eerste stuk. Ragtime laat geen enkele vorm van improvisatie toe en volgt uitsluitend de geschreven muziek.
Aan de andere kant is de pas onbegrensd en is er geen strikte samenstelling om te volgen. De pianisten van stride kunnen hun persoonlijkheid aan de compositie geven en beperken zich niet tot een specifieke bladmuziek. Er zijn talloze improvisaties en verfraaiingen in gang gezet.
Vergelijkingstabel tussen Ragtime en Stride
| Parameters van vergelijking: | Ragtime | pas |
| Oorsprongsperiode | 1897 tot 1950 | jaren 1920 tot 1930 |
| plaats van herkomst | Afkomstig uit het Midwesten en het zuiden van de Verenigde Staten | Afkomstig uit steden aan de oostkust, met name New York |
| Vader van de cultuur | Scott Joplin | James P Johnson |
| Improvisatie | Geen improvisaties of versieringen toegestaan | Toegestaan meer improvisaties en versieringen |
| Geschiedenis | Ragtime was afgenomen en gewaxt voordat de muziekopname begon | Stride is ontwikkeld tijdens de vroege revolutie van de opnametechnologie |
Wat is Ragtime?
Ragtime is een muziekgenre met een specifieke pianostijl die in 1897 werd gevonden. Het kenmerk van het ragtime muziekgenre is dat het ritme rafelig klinkt. Het muziektype is gecomponeerd voor de piano.
Ragtime werd gebruikt als originele muziek in dansmuziek van de Amerikaanse steden als Saint Louis of de rosse buurt van New Orleans. De beïnvloedende factor van ragtimemuziek was Afrikaanse muziek. John Philip Souza had ragtime populair gemaakt door de muziek van maart aan te passen en polyritmiek toe te voegen.
De meest populaire componist van ragtimemuziek was Scott Joplin. Het meest geliefde werk van Scott Joplin is Maple Leaf rag dat in het jaar 1899 werd uitgegeven. Het was een grote hit geworden op de nieuw leven ingeblazen muziek. Ragtime werd ook enige tijd vergeten, maar kwam later in de late jaren veertig weer tot leven. Veel mensen beschouwen ragtime als verantwoordelijk voor het beïnvloeden van het jazzgenre van muziek. Het geloof is te danken aan verschillende jazzspelers die in de jaren veertig ragtime speelden.
De revolutie van ragtime vond plaats in de jaren vijftig, toen er voortdurend nieuwe vodden werden gecomponeerd, opgenomen en gepubliceerd. De revolutie in de jaren vijftig bracht ook een verandering in de stijl van ragtime teweeg. De vodden van Scott Joplin brachten in de jaren 70 een opleving in de ragtime. Dit won ook het record van Grammy Award voor het genre van ragtime. De meeste mensen beschouwen ragtime als de Amerikaanse klassieker.
Wat is Stride?
Stride wordt verwezen naar de stijl of manier van jazzpiano spelen. De term stride is synoniem met stride piano of Harlem stride. De term stride is geïnspireerd op de schrijdende beweging van de linkerhand op het toetsenbord. Deze stijl van pianospelen was gebruikelijk in de steden aan de oostkust, vooral in New York in de tijd van 1920 tot 1930.
Stride is voornamelijk ontwikkeld in New York City. Deze stijl van jazzpiano spelen kwam vooral voor in slow-tempo muziek. Stride kon met meer snelheid worden gespeeld zodra de speler een expertiseniveau had bereikt. Deze stijl van pianospelen is vooral ontstaan door ragtime spelers.
Enkele prominente stride pianisten zijn Mary Lou Williams, Willie "the Lion" Smith, Luckey Roberts, James P. Johnson, Fats Waller en verschillende anderen. Deze pianostijl maakt actief gebruik van snelle tempo's en pianobereiken. De linkerhand speelt een puls van vier tellen met een enkele basnoot en grote 7e of 10e op het interval van de derde en de eerste tel en een constant akkoord van de 2e en 4e tel.
De pas van de piano is zeer ritmisch omdat hij afwisselend gebaseerde knopen en akkoordacties heeft die door de linkerhand worden geproduceerd. Er zit een subtiele ritmische spanning in die vrij dicht bij het vastgelegde tempo ligt. De "Father of Stride" wordt James P Johnson genoemd.
Belangrijkste verschillen tussen Ragtime en Stride
Gevolgtrekking
Ragtime en pas op twee belangrijke vormen en stijlen van het spelen van Amerikaanse piano. Sinds de oprichting vroeg, was ragtime vrij strikt met zijn compositie, terwijl stride open stond voor de pianisten. Dit leidde later tot een kritische beweging van pianisten van de ragtime naar de jazztraditie.
Ragtime was er al voordat de muziekopname begon. Vandaar dat ragtime ook als een Amerikaanse klassieker wordt beschouwd. Het was tijdens het einde van het ragtime-tijdperk toen de pianospelers bekendheid kregen in de muziekindustrie. Na de introductie van stride werd een verschuiving van pianisten naar deze cultuur gezien vanwege de vrijheid van compositie.
Beide stijlen van pianospel klinken vergelijkbaar omdat ze een gesyncopeerd melodisch ritme en actieve bases hebben. Er zijn prominente spelers in beide stijlen. Beide stijlen hebben vooruitgang gebracht in de muziekstijl en de opname-industrie.
