Oxymoron en Paradox zijn termen die vaak worden gebruikt als we het hebben over ideeën die elkaar tegenspreken. Hoewel individuen deze termen vaak met elkaar verwarren omdat beide termen hetzelfde concept van tegenstrijdige ideeën betekenen, zijn de twee termen niet hetzelfde en zouden ze anders moeten worden gebruikt.
Oxymoron versus Paradox
Het verschil tussen een oxymoron en een paradox is dat een oxymoron een stijlfiguur is die niet alleen een reeks van twee of meer termen combineert die elkaar tegenspreken in een enkele uitdrukking, maar ook op de een of andere manier betekenis geeft en volkomen logisch is wanneer ze worden gecombineerd, terwijl een paradox bestaat uit een verklaring, een groep verklaringen of citaten die een onmogelijke situatie presenteert die een tegenspraak met ons logisch denken veroorzaakt en tegelijkertijd een fundamentele waarheid overbrengt.
Een oxymoron is een dramatische stijlfiguur die bestaat uit een samensmelting van twee of drie termen die totaal verschillende betekenissen hebben en elkaar tegenspreken. Oxymoron bestaat vaak uit twee tegengestelde woorden die op elkaar stuiteren om een punt te maken, meestal speels en amusant.
Een paradox creëert vaak een schijnbaar tegenstrijdige omstandigheid die niet kan gebeuren, omdat een zin niet tegelijkertijd goed en fout kan zijn. In de literatuur helpt een paradox om de aandacht van de lezer te trekken, omdat ze worden beschouwd als boeiende hersenkrakers die extra betekenis aan de woorden toevoegen. Dit helpt hen aanzienlijk om een essentiële rol te spelen in de literatuur en het dagelijks leven.
Vergelijkingstabel tussen Oxymoron en Paradox (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter | Oxymoron | Paradox |
|---|---|---|
| Betekenis | Een Oxymoron is de integratie van woorden die tegengesteld zijn aan elkaar om een uniek woord of zinsdeel te structureren. Bijvoorbeeld: donker licht. | Een paradox is een schijnbaar tegenstrijdige zin, een zin of een groep zinnen die niet waar is, maar ook niet onwaar. Bijvoorbeeld: alle mensen zijn gelijk, maar sommige mensen worden als gelijker beschouwd dan anderen. |
| Doel | Een Oxymoron helpt om een dramatisch en ironisch effect te creëren in een passage. | Een paradox is het onderhouden van hersenkrakers die het publiek de tijd geven om innovatief en creatief te zijn. |
| Etymologie | Een oxymoron werd halverwege de 17e eeuw ingesteld en was afgeleid van het Griekse woord oxys en moros. | Een paradox werd in het midden van de 16e eeuw ingesteld en was afgeleid van het Griekse woord paradoxon. |
| Concept | Een oxymoron kan worden omlijst met slechts twee of drie woorden die van elkaar verschillen. | Een paradox kan een compromis vormen tussen een hele verklaring of een hele paragraaf. |
| Verbinding | Een oxymoron is de verkorte versie van een paradox. | Een paradox kan worden gevormd met behulp van een oxymoron. |
Wat is Oxymoron?
Oxymoron verwijst naar de combinatie van termen die een unieke zin, woord of woorden creëren die elkaar tegenspreken. Het woord oxymoron is afgeleid van het Griekse woord "oxys" wat scherp betekent en "moros" wat saai betekent. Oxymoron lijkt soms onzinnig, maar ze zijn ook volkomen logisch in de literatuur. Bijvoorbeeld: Deze grap was serieus belachelijk. Gewoonlijk bevatten oxymoron-woorden of -zinnen een zelfstandig naamwoord dat wordt gevolgd door een bijvoeglijk naamwoord. Bijvoorbeeld: ongelooflijk lekker, enz.
Het doel van oxymorons in de literatuur is dat oxymorons een dramatisch effect in de passage creëren door twee woorden toe te voegen die totaal verschillende betekenissen hebben. Oxymoron helpt bij het toevoegen van een speelse toon aan het schrijven en er wordt ook gezegd dat het de passage of zin een diepere betekenis geeft en ironie aan de zin toevoegt, omdat het de lezer de tijd geeft om in een ander licht over de context na te denken. Woorden als een gigantische dwerg of een failliete miljonair zijn bijvoorbeeld volkomen logisch samen, ook al zijn het tegengestelde woorden.
Er zijn verschillende romans waarin oxymorons consequent worden gebruikt. Enkele voorbeelden van oxymoron die in de literatuur worden gebruikt, zijn 'Romeo en Julia', geschreven door William Shakespeare, waar Shakespeare de uitdrukking 'afscheid is zo'n zoet verdriet' gebruikt, wat verwijst naar wanneer Romeo pijn van onbeantwoorde liefde toebrengt. Een ander voorbeeld is de roman 'Jane Eyre', geschreven door Charlotte Bronte, waar St. John de uitdrukking 'heerlijk gif' gebruikt om zijn gevoelens voor Rosamond Oliver uit te beelden.
Wat is Paradox?
Een paradox is een groep zinnen die elkaar kunnen tegenspreken, maar die ook een inherente waarheid bevatten. Het woord paradox is afgeleid van het Griekse woord 'paradoxon' dat 'gepercipieerde mening' betekent. Hoewel de term paradox heel redelijk lijkt, lijken ze niet helemaal onlogisch. Bijvoorbeeld: wees wreed om aardig te zijn. Paradox geeft de lezers ook de tijd om creatief en fantasierijk over de context na te denken.
Het doel van een paradox in de Engelse literatuur is dat een paradox helpt bij het vinden van de unieke betekenis van een specifieke gebeurtenis. Het laat de lezers nadenken over de gebeurtenis en dit helpt de lezers op hun beurt om de details van de passage of zin te begrijpen. Omdat de paradox een tegenstrijdig karakter heeft, kunnen de schrijvers een bepaalde uitspraak doen en commentaar geven op wat ze ervan begrepen.
Veel andere romans gebruiken paradoxen consequent en effectief, zoals Animal Farm geschreven door George Orwell, Hamlet door William Shakespeare, enzovoort. Enkele voorbeelden van paradoxen in de Engelse literatuur worden getoond in de roman 'Dystopian' geschreven door George Orwell. In de volgende roman werden veel paradoxen gebruikt en de belangrijkste paradox was 'Oorlog is vrede' en 'vrijheid is slavernij'. Hier toont George Orwell duidelijk de dominantie van de partij om dystopie te versterken door het gebruik van paradoxen.
Belangrijkste verschillen tussen Oxymoron en Paradox
Gevolgtrekking
Over het algemeen merken individuen slechts een kleine ongelijkheid op tussen de twee termen, oxymoron en paradox, omdat beide termen identieke literaire technieken zijn die vermoedelijk tegenstrijdige ideeën gebruiken. Dit artikel belicht echter de belangrijkste kenmerken tussen de twee termen om het voor individuen gemakkelijker te maken om de grote ongelijkheid te identificeren die de twee termen van elkaar onderscheidt.
Het bespreekt hoe de beste manier om te erkennen of beeldspraak een oxymoron of een paradox is, is door te kijken of ze in twee of drie woorden of in een hele zin voorkomen. Een oxymoron zou ook een combinatie zijn van twee of drie termen die elkaar tegenspreken en waarbij de hoofdterm en de daaropvolgende term die worden gebruikt een totaal verschillende betekenis hebben om een dramatisch effect te creëren (bijvoorbeeld termen als ijskoud, bitterzoet, automatische piloot, enzovoort zijn enkele voorbeelden van een oxymoron).
Terwijl een paradox veel woorden, een verklaring of zelfs een hele alinea zou bevatten, om te leiden tot een situatie die tegenstrijdig is om een onvoorziene betekenis of verborgen waarheid te onthullen (bijvoorbeeld zinnen als Waarheid is honing, wat bitter is, is een voorbeeld van een paradox).
