Een transistor is een halfgeleiderapparaat. Vermogen en elektronische signalen kunnen worden versterkt door de transistor. John Bardeen, Walter Brattain en William Shockley ontwikkelden transistors. Dit werd in 1947 samengesteld in Bell Labs. Het eerste model van de transistor werd gemaakt met behulp van point-contact-germanium.
NPN versus PNP
Het verschil tussen NPN en PNP is dat NPN één laag p-halfgeleider heeft tussen twee lagen n-halfgeleider, maar PNP één laag n-halfgeleider tussen twee lagen p-halfgeleider heeft. Het acroniem voor NPN is negatief-positief negatief, maar het acroniem voor PNP is positief negatief positief. De emitter is n gedoteerd in NPN, maar de emitter is p gedoteerd in PNP.
De NPN-transistor heeft drie aansluitingen: collector, basis en emitter. De collector is geaard terwijl de basis en emitter zijn gepositioneerd om de stroom door de transistor te vergroten of te verkleinen. Een bipolaire junctietransistor (BJT) is een type transistor dat is vervaardigd met behulp van twee soorten halfgeleiders, ofwel n-type en p-type silicium of germanium.
De PNP-transistor is een type transistor. PNP-transistor is ook bekend als een bipolaire junctietransistor of BJT. Een bipolaire junctietransistor (BJT) is een versterker of schakelaar. Het is een drielaagse transistor. De PNP-versie bevat twee lagen gedoteerd silicium en één laag intrinsiek silicium tussen het N-type. Het N-type wordt de emitter genoemd en de collector is het P-type.
Vergelijkingstabel tussen NPN en PNP
| Parameters van vergelijking: | NPN | PNP |
| Structuur | Twee N-lagen en één P-laag | Twee P-lagen en één N-laag |
| Stroom van stroom | basis naar zender | zender naar basis |
| Emitter | N-gedoteerd | P-gedoteerd |
| verminderde stroom | terminal schakelt uit | stroom in de basis |
| Volledige vorm | Negatief Positief Negatief | Positief Negatief Positief |
| Positieve spanning: | Verzamelaar | Emitter |
Wat is NPN?
NPN-transistor is een apparaat dat kan worden gebruikt om stroom- en spanningssignalen te versterken. In dit artikel bespreken we de werking van een NPN-transistor, de symbolen die ervoor worden gebruikt en hoe deze in het echte leven werkt. Het team verving het later door een op silicium gebaseerd alternatief omdat het betere resultaten opleverde. Deze NPN-transistor heeft drie klemmen. Ze zijn emitter, collector en basis.
Wanneer er spanning wordt aangelegd over de B- en C-klemmen, zal er volgens de kenmerken stroom vloeien tussen de E- en C-klemmen. NPN-transistor (negatief-positief-negatief) is een halfgeleiderapparaat met drie geleiders dat wordt gebruikt voor versterkings- en schakeltoepassingen. Het bestaat uit twee P-type halfgeleiders en één N-type halfgeleider, gerangschikt in de PNP-junctieconfiguratie.
Het kan worden beschouwd als een spanningsversterker of stroomversterker, afhankelijk van de voorinstelling van de ingangs- en uitgangskabels. De emitterkabel wordt gewoonlijk een basisterminal genoemd, terwijl de collectorkabel een emitterterminal wordt genoemd. De drie klemmen op de transistor worden emitter, basis en collector genoemd.
Het is ontwikkeld om dit probleem op te lossen door complexere logische functies mogelijk te maken met minder transistors dan de eerder gebruikte diode-OF-poort. De NPN verving de diode OF-poort niet, maar stelde fabrikanten in staat om goedkopere germaniumtransistors te gebruiken in plaats van duurdere siliciumtransistors, terwijl ze toch logische circuits met alle transistors creëerden.
Wat is PNP?
Een PNP-transistor bestaat uit twee P-types, die worden gescheiden door één laag N-type. De dikte en doteringsniveaus van de basislaag bepalen de stroomstroom tussen emitter- en collectorgebieden.
De basiswerking van een hypothetische bipolaire junctietransistor (BJT) kan worden begrepen met een analogie met water dat door een pijp stroomt. In dit voorbeeld zijn elektronen als water, gaten als pijpen en een elektrisch veld is vergelijkbaar met het drukverschil tussen twee uiteinden.
De pn-junctiediode wordt in bijna alle zonnecellen gebruikt om licht over het gehele zichtbare spectrum te absorberen. Wanneer licht op dit apparaat valt, worden elektronen losgeslagen van hun atomen, waardoor vrije mobiele ladingsdragers (elektronen) ontstaan. Deze mobiele ladingsdragers kunnen dan vrij door het materiaal stromen.
Een PNP-transistor heeft drie klemmen. Het vermogen NPN BJT is het meest voorkomende type, maar PNP-transistoren worden in sommige toepassingen gebruikt vanwege verschillende voordelen. Een PNP-transistor is een type transistor dat wordt gebruikt in versterkercircuits en oscillatorcircuits. Een PNP-transistor bestaat uit een collector, basis en emitter.
Belangrijkste verschillen tussen NPN en PNP
Gevolgtrekking
De PNP-transistor wordt gemaakt met behulp van twee NPN-transistoren die rug aan rug zijn aangesloten, of wat gewoonlijk een 'PNP-stack' wordt genoemd. een weerstand.
Deze positieve spanning schakelt de BN-junctie uit, zodat er geen geleiding is. PNP-transistor of PNP-transistor is een halfgeleiderapparaat met drie aansluitingen dat veel wordt gebruikt in veel elektronische apparaten. Het wordt ook BJT (Bipolar Junction Transistor) genoemd en het is uitgevonden door William Shockley, werkzaam voor Bell Laboratories, New Jersey.
De NPN-transistor is een type bipolaire junctietransistor die veel wordt gebruikt in moderne elektronica. Het is een apparaat in de verbeteringsmodus, wat betekent dat het signalen versterkt door zowel positieve als negatieve feedback te gebruiken om het ingangssignaal tussen de collector- en emitteraansluitingen te zwaaien.
De naam van dit apparaat hangt af van de zender, collector en basis. Een diode wordt beschouwd in het basisgebied dat in omgekeerde voorspanning is verbonden tussen emitter- en collectorgebieden.
