In de wereld van vandaag is mentale rust en stabiliteit een zeer belangrijk aspect van iemands leven geworden. Geestelijke gezondheid is niet iets dat we hebben of niet hebben. De opkomst van psychologie als onderwerp heeft ons goed bekeken. Normaliteits- en abnormaliteitspsychologie zijn twee psychologische termen. In eenvoudige woorden, normaliteit is iets dat goed is en abnormaliteit is iets dat slecht is. Deze twee woorden zijn antoniemen en worden vaak onderscheiden. Normaliteits- en abnormaliteitspsychologie wordt gebruikt om iemands gedrag, aard, gedachten, gevoelens, emoties, etc. te beschrijven.
Normaliteit versus abnormaliteitspsychologie
Het belangrijkste verschil tussen normaliteits- en abnormaliteitspsychologie is dat normaliteitspsychologie verwijst naar het gebruikelijke of normale gedrag van een persoon in het dagelijks leven. Terwijl abnormaliteitspsychologie verwijst naar het een of andere ongebruikelijk en ander gedrag van een persoon, dat niet als normaal of gebruikelijk wordt genoemd. Daarom is het anders dan anderen.
In termen van psychologische feiten verwijst de term normaliteitspsychologie naar het gedrag, de manier van doen, emoties, gedachten, ideeën, enz. van een individu die niet anders worden gevonden dan die van andere mensen of in eenvoudige bewoordingen die normaal zijn. Normaliteit is een gedrag waarbij mensen normaal en gepast handelen in elke situatie of taak. Een persoon die zich in elke situatie kan aanpassen.
Aan de andere kant verwijst de term abnormaliteitspsychologie naar iemands gedrag, manier van handelen, manier van uiten van emoties, gedachten, enz. die niet normaal of gebruikelijk en verontrustend zijn of in eenvoudige bewoordingen anders zijn dan anderen. Afwijking is een gedrag waarbij mensen zich niet kunnen aanpassen en zich geïrriteerd en onbehaaglijk voelen.
Vergelijkingstabel tussen normaliteit en abnormaliteitspsychologie
| Parameters van vergelijking: | Normaliteit Psychologie | Afwijking psychologie |
| Definitie | Normaliteitspsychologie verwijst naar het gedrag, de emoties, gedachten, enz. van een persoon zoals gewoonlijk of normaal | Afwijkingspsychologie verwijst naar het gedrag, de emoties, gedachten, enz. van een persoon als ongewoon of abnormaal |
| Symptoom | Normaal gedrag, vermogen om met de omgeving om te gaan, normaal denkvermogen, enz. | Zich neerslachtig of verdrietig voelen, angst, overmatige stemmingswisselingen, verwarring, luiheid, vermoeidheid, slaapproblemen, enz. |
| Mentale gezondheid | Een gezonde en goede gemoedsrust voor een langere periode | Fluctuatie van emotie of gevoel leidt tot irritatie of instorting die niet voor langere tijd aanhoudt |
| medicatie | Medicatie is niet nodig | Medicatie is vereist |
| Effecten op anderen | Een positieve reactie van anderen wordt opgemerkt | Een negatieve reactie of gedrag van anderen wordt opgemerkt |
| Voorbeeld | Een persoon die normaal gesproken op een weg loopt. | Een persoon die tijdens het wandelen naar een straathond blaft. |
Wat is normaliteitspsychologie?
Normaliteitspsychologie verwijst naar het gebruikelijke of normale gedrag van een persoon op dagelijkse basis. Een persoon wordt als normaal genoemd wanneer hij of zij zonder enig ongemak met zijn omgeving om kan gaan. Een normaal mens kan zich in elke situatie en de omgevingsfactoren aanpassen. De geestelijke gezondheid van een normaal mens is rustig en besteedt zijn tijd zonder stress, kan productief werken en kan een bijdrage leveren aan de samenleving.
Een persoon kan als normaal worden aangemerkt op basis van zijn gebruikelijke, alledaagse levensstijl. Het gedrag van een individu ten opzichte van de sociale normen en verwachtingen bepaalt de normaliteit. Zelfs de omringende mensen hebben een positieve benadering van een normaal persoon.
Over het algemeen zijn psychologen het eens met normaliteit op basis van de gedragspatronen of persoonlijkheidskenmerken die typerend zijn. Soms is het gemakkelijk om onderscheid te maken tussen individuen of ze normaal of abnormaal zijn. Maar soms is het moeilijk te bepalen.
Wat is abnormaliteitspsychologie?
Afwijkingspsychologie verwijst naar het ongewone of afwijkende gedrag, de emoties van een persoon. mentale instabiliteit, irritant of onaangenaam gedrag, etc. Een persoon zal instabiliteit moeite hebben om met zijn omgeving of mensen om te gaan. Er is een grote verandering nodig in het normale functioneren. Het hangt helemaal af van de symptomen en het gedrag. De symptomen van hetzelfde probleem kunnen van persoon tot persoon verschillen. De definities kunnen in de loop van de tijd veranderen.
Symptomen zoals zich somber of eenzaam voelen, slapeloosheid, stemmingswisselingen, enz. bepalen het gedrag van een afwijking. Goede medicatie en andere externe hulp of begeleiding zijn erg belangrijk.
Mensen met een dergelijke afwijking hebben niet alleen problemen met zichzelf, maar ook met hun omgeving. Mensen gedragen zich hier over het algemeen niet positief tegenover. In plaats daarvan zien ze een persoon met een oog van minderwaardigheid, irritant, gevaar, enz.
Belangrijkste verschillen tussen normaliteit en abnormaliteitspsychologie
Gevolgtrekking
Normaliteit en abnormaliteit zijn twee psychologische concepten. Het zijn twee antoniemen en worden vaak onderscheiden. In de afgelopen tijd is psychologie een zeer belangrijk onderwerp geworden voor de samenleving. In het verleden werden de termen normaliteit en abnormaliteitspsychologie vaak niet gehoord door mensen. Maar in de loop van de tijd en de mentale stabiliteit of instabiliteit van een individu wordt een kwestie die goed moet worden besproken voor voorkennis van mensen.
De term normaliteit verwijst naar het gebruikelijke of normale gedrag, gedragspatronen, gevoelens, emoties, enz. van een persoon. Een persoon met normaliteit kan omgaan met zijn omgeving en kan dienovereenkomstig werken. Aan de andere kant verwijst afwijking naar het ongewone gedrag van een persoon. Iemand met een afwijking kan de maatschappij niet aan en wordt uiteindelijk gepest. Iemand met dergelijk gedrag wordt door anderen als een gevangene gezien en mensen distantiëren zich van hen.
