Deoxyribonucleïnezuur wordt afgekort als DNA. DNA is een complex molecuul met een lengte van drie miljard letters. Het bevat stukjes informatie die een levend organisme van een ander onderscheiden. De kenmerken van een levend wezen zijn afhankelijk van de stukjes informatie. Ieder van ons bezit een uniek DNA.
Mitochondriaal DNA versus nucleair DNA
Het belangrijkste verschil tussen mitochondriaal DNA en nucleair DNA is dat mitochondriaal DNA zich in de mitochondriën bevindt, terwijl nucleair DNA zich in de kern van de cel bevindt. Het mitochondriale DNA is extreem klein in tegenstelling tot het nucleaire DNA, dat enorm is. Het mitochondriale DNA wordt vaak herkend als het moederlijke DNA vanwege de erfelijke eigenschappen van de moeder.
Mitochondriaal DNA wordt samen met ribosomen in de mitochondriën gevonden. Ribosomen zijn verantwoordelijk voor de aanmaak van eiwitten. De grootte van het mitochondriaal DNA is 16.569 bp. Het mitochondriaal DNA is cellulair van vorm en verschilt van dat van nucleair DNA. Het mitochondriaal DNA is het resultaat van een evolutie die anderhalf miljard jaar geleden plaatsvond. Het mitochondriale DNA heeft het zelfreplicerende vermogen.
Het nucleaire DNA bevindt zich in de kern van de cel. Het toont een staafachtige structuur. Het nucleaire DNA werd voor het eerst waargenomen door Friedrich Miescher in het jaar 1869. Sindsdien kwam er een nieuwe horizon die zich bezighoudt met genetica in studies. Nucleair DNA is enorm, ze zijn ongeveer driehonderd miljard letters lang. Ze bevatten alle genetische stukjes informatie van een individu en bewaken alle functies die in de menselijke cel worden gestart.
Vergelijkingstabel tussen mitochondriaal DNA en nucleair DNA
| Parameters van vergelijking | Mitochondriaal DNA | Nucleair DNA |
| Definitie | DNA dat in de mitochondriën aanwezig is, staat bekend als mitochondriaal DNA. | DNA in de kern van de cel wordt nucleair DNA genoemd. |
| Structuur | Het heeft een cirkelvormige structuur die niet lijkt op nucleair DNA. | Lineaire of staafachtige structuur. |
| Maat | 16, 569 bp | 3.3109bp |
| dichtheid van gen | Eén per vierhonderdvijftig bp | Eén per veertigduizend bp |
| Percentage coderend DNA | 93% | 3% |
Wat is mitochondriaal DNA?
Mitochondriën zijn de bron van de energie van onze cellen. Het aantal mitochondriën varieert van cel tot cel. Met andere woorden, cellen die in staat zijn om meer energie uit te voeren, bevatten meer mitochondriën dan die cellen die minder energie nodig hebben om te presteren.
Als we de structuur van mitochondriën uitvergroten, kunnen we zien dat het bestaat uit een buitenmembraan, een binnenmembraan. In het binnenmembraan vinden we zowel DNA als ribosomen. Door de aanwezigheid van ribosomen (eiwitfabrieken) en DNA in de mitochondriën, kan het eiwitsynthese initiëren. Genetische materialen zijn aanwezig in de kern van de cel, terwijl we hier vinden dat mitochondriën hun DNA hebben (genetische stukjes informatie). Zo kunnen mitochondriën zichzelf repliceren.
Evolutie (die 1,5 miljard jaar geleden plaatsvond) is de reden achter de aanwezigheid van mitochondriaal DNA (moederlijk DNA). De theorie van endosymbiose stelt dat mitochondriën aanvankelijk een prokaryotische cel waren. Toen de prokaryotische cel werd opgeslokt door de eukaryote cel, ontstond er een symbiotische relatie tussen hen. Het DNA in de mitochondriën is het mitochondriaal DNA. Het mitochondriaal DNA is circulair. Het mitochondriaal DNA is zestienduizend letters lang. Eén procent van het cellulaire DNA is mitochondriaal DNA. Mitochondriaal DNA is samengesteld uit lichte en zware strengen.
Wat is nucleair DNA?
Ons lichaam is opgebouwd uit miljarden cellen, een dierlijke cel heeft geen celwand. Wij zijn eukaryote wezens. Elke cel heeft zijn kern en de kern is de thuisbasis van DNA. Het DNA dat in de kern van de cel aanwezig is, is nucleair DNA. Elk individu heeft een unieke set DNA die hen onderscheidt van een ander individu. Het concept van DNA werd in 1869 geïnitieerd door Friedrich Miescher. Met de introductie van DNA konden we ons ontvouwen in de mysterieuze wereld van de genetica.
DNA initieert en plant alle functies van de cel, het wordt beschouwd als het hoofd van de cel. Het gedraaide laddervormige DNA dat dubbele helix wordt genoemd, houdt in dat DNA een polymeer is. Polymeren zijn dus een opeenhoping van herhaalde monomeren. Deze monomere eenheden zijn glucosemoleculen en elk van de glucose-eenheden is gebonden via glucosidebindingen. DNA slaat alle stukjes informatie van een individu op. Het speelt een cruciale rol in het functioneren van de cellen. Levend organisme weerspiegelt de genetische eigenschappen van hun unieke DNA. Onze huidskleur, de kleur van onze ogen, onze lengte en andere relatieve kenmerken zijn het resultaat van de genetische stukjes informatie die ons DNA bevat. Het nucleaire DNA is zo groot als drie miljoen letters.
Belangrijkste verschillen tussen mitochondriaal DNA en nucleair DNA
Gevolgtrekking
Het mitochondriale DNA en het nucleaire DNA vertonen significante verschillen in locatie, functies en structuur. Het mitochondriaal DNA is klein genoeg in tegenstelling tot het nucleaire DNA. Het mitochondriale DNA bevindt zich in de mitochondriën, terwijl het nucleaire DNA zich in de kern van de cel bevindt. Het mitochondriaal DNA repliceert zichzelf. Het nucleaire DNA regelt daarentegen alle functies die in de cel plaatsvinden. Het mitochondriaal DNA muteert twintig keer sneller dan nucleair DNA. De vorm van het mitochondriale is min of meer als een cirkel, terwijl het nucleaire DNA lineair is gevormd.
