Wanneer een persoon overlijdt, heeft hun vertrek diepe gevolgen voor hun familie en vrienden. Ze organiseren verschillende ceremonies om de doden te eren en hun herinneringen te koesteren. In verschillende delen van de wereld worden verschillende soorten ceremonies gehouden om de doden te eren. Mensen uit verschillende culturen hebben hun soort ceremonies en evenementen.
Herdenking versus begrafenis
Het verschil tussen gedenkteken en begrafenis is dat de begrafenis wordt waargenomen tijdens het crematie- of begrafenisproces, maar de herdenkingsceremonie wordt na enkele dagen van de begrafenis gehouden. Tijdens de begrafenis wordt het lichaam van de overledene in de kist bewaard. Vrienden en familieleden komen langs om hun laatste eer te bewijzen aan de dode.
Een herdenkingsceremonie vindt meestal plaats na een paar dagen na de begrafenis. Het wordt waargenomen om de herinnering aan de doden te koesteren. Het is niet formeel, tijdens de herdenkingsplechtigheid staan vrienden en familieleden stil bij de herinneringen die ze hadden aan de overledene. In sommige culturen wordt tijdens de herdenkingsceremonie een urn met de as van de overledene bewaard.
De begrafenis is de gebeurtenis die plaatsvindt direct nadat een persoon is overleden. Het lichaam van de doden wordt gecremeerd op basis van hun culturele en religieuze opvattingen. Het gebalsemde lichaam wordt in een kist gelegd en bewaard zodat mensen hun laatste afscheid kunnen nemen. De begrafenis is formeel en in sommige landen kleden mensen zich in het zwart.
Vergelijkingstabel tussen herdenking en begrafenis
| Parameters van vergelijking: | gedenkteken | Begrafenis |
| Tijd vastgehouden | Het wordt gehouden vóór het begrafenisproces | Gehouden na een paar weken of maanden van de begrafenis |
| Doel | Om de dode te respecteren | Om de herinneringen aan de doden te koesteren |
| Evenementen | Er wordt gebeden en er wordt begraven. Mensen brengen ook bloemen naar de begrafenis | Eulogies uitgesproken, de toespraak werd gehouden, herinneringen gedeeld en gebeden gezegd |
| Plaats | Thuis of in de kerk | Op een favoriete plek van de doden |
| Evenementen posten | Er wordt een begrafenisreceptie gehouden | Er wordt een herdenkingsreceptie gehouden met inbegrip van de mensen die hebben deelgenomen aan de herdenkingsdienst |
Wat is een gedenkteken?
Een herdenkingsdienst is een ceremonie die wordt gehouden om na te denken over de herinneringen aan de doden. Het vindt plaats nadat het lichaam van de overledene is gecremeerd of begraven. De herdenkingsdienst vindt meestal plaats een week tot een jaar na het overlijden. Herdenkingsceremonies worden gehouden in het huis van de overledene of op een andere locatie met persoonlijke betekenis.
Aangezien het een ceremonie is om terug te kijken op de prettige herinneringen aan de doden, kan de locatie hun favoriete park, strand, restaurant, kerk, enz. zijn. Religieuze tradities kunnen al dan niet worden gehouden. Het hangt volledig af van de keuze van het gezin. Op de plaats van aanbidding worden herdenkingsceremonies gehouden, waaronder een religieuze mis. De religieuze leiders houden in dit geval een herdenkingsdienst.
Mensen komen naar een herdenkingsceremonie om deel te nemen aan de gebeurtenissen die plaatsvinden om de pijn van de dierbaren van de doden te verzachten. Het heeft geen formele structuur en op basis van de voorkeuren van de mensen die het organiseren, worden er enkele evenementen gehouden. Mensen die naar het monument komen, houden een toespraak over de herinneringen die ze delen met de doden, zingen de favoriete liedjes van de doden, spelen muziekinstrumenten of zeggen een gebed.
Na de herdenkingsdienst is er een receptie. De locatie is meestal versierd met de favoriete bloemen van de overledene, in sommige gevallen wordt hun favoriete muziek gespeeld. Sommige mensen hebben ook een Tea Party na de herdenkingsceremonie.
Wat is een begrafenis?
De begrafenisceremonie wordt gehouden om de doden te eren. Mensen van verschillende culturen volgen verschillende soorten begrafenissen. Begrafenis of crematie vindt ook plaats tijdens de uitvaartplechtigheid. Het is formeel en religieus. Het wordt gewoonlijk geleid door een religieus hoofd. Er wordt gebeden voor vrede. Iedereen komt samen om respect te betuigen aan de doden. Het lichaam van de doden wordt schoongemaakt en in een kist gelegd. Er wordt gezegd dat gebeden de ziel een vredige reis geven.
In sommige culturen is drinken en het vertellen van verhalen over de doden ook heel gewoon. Mensen kleden zich formeel en brengen bloemen naar een begrafenis. Rozen zijn de meest voorkomende bloemen die naar een begrafenis worden gebracht. Lelies, chrysanten, orchideeën, anjers en gladiolen worden ook gebruikt. Bloemen worden afzonderlijk genomen, in de vorm van boeketten of kransen.
Het lichaam van de overledene wordt direct na de begrafenis gecremeerd of begraven. Tijdens de begrafenis worden religieuze geschriften gelezen en gebeden door religieuze mensen. Mensen komen langs om hun medeleven en condoleances te betuigen aan de familie en vrienden van de doden.
Na de uitvaart is er een uitvaartfeest. Dit is de tijd voor de familie en vrienden van de overledene om ter ere van hen samen te komen. Er wordt eten geserveerd en het heeft niet de formele aspecten van de begrafenis. Deze receptie wordt een maaltijd genoemd.
Belangrijkste verschillen tussen herdenking en begrafenis
Gevolgtrekking
Begrafenis en herdenking zijn beide verschillend en hebben verschillende doelen. De ene wordt gehouden om eer te bewijzen aan de doden en hen op een vreedzame reis te sturen, terwijl de andere een tijd is voor de dierbaren van de doden om de herinneringen aan de doden die ze dierbaar zijn te koesteren en te delen. Hoewel beide verschillend zijn, blijken ze steun en liefde te tonen aan de familie en vrienden die een dierbare hebben verloren.
Ook het versturen van bloemen, condoleancekaarten en brieven is in sommige culturen gebruikelijk. Wanneer de overledene wordt gecremeerd, wordt hun as bijgezet tijdens de herdenkingsdienst. Beide diensten omvatten een receptie aan het einde waarin eten wordt geserveerd aan iedereen die de dienst bijwoont.
