Mensen hebben te maken met veel geschillen en een oplossing is niet zo eenvoudig. Daarom zijn er zoveel bestuursorganen met behulp waarvan men hun geschillen gemakkelijk op legale manieren kan oplossen. Omdat men bij elk geschil gemakkelijk agressief of gewelddadig kan worden, is advies van derden altijd aan te raden.
Bemiddeling en bemiddeling zijn typen geschillenbeslechtingsbureaus die twee groepen helpen om hun zaak legaal en zonder geweld te regelen. Dit is de gemakkelijkste manier om zaken op te lossen tegen lage kosten en zonder naar gerechtelijke fora of gerechtelijke instanties te gaan. Ze vertellen over de rechten van een persoon volgens de wet of grondwet nadat ze naar beide partijen hebben geluisterd.
Bemiddeling versus bemiddeling
Het verschil tussen bemiddeling en bemiddeling is dat bemiddeling wordt overwogen door beide partijen die geschillen hebben, en vervolgens alle drie de partijen samen oplossingen voorstellen of sluiten. Terwijl verzoening door de gerechtelijke autoriteiten aan de partijen wordt voorgesteld, en de conclusie wordt gemaakt door de verzoener.
Mediation is een proces van een derde partij dat mensen helpt hun geschillen zonder geweld op te lossen. Mensen die niet met de rechterlijke macht of gerechtelijke fora willen worden geconfronteerd, wordt aangeraden deze processen te doorlopen, aangezien het de zaak tussen twee partijen regelt zonder tussenkomst van de rechtbank.
Verzoening lost de geschillen op, maar alleen op juridische suggestie en deze methode om het geschil op te lossen wordt door de gerechtelijke autoriteiten aan de partijen voorgesteld. Deze wet werd gelanceerd of ingevoerd in 1996 en wordt gereguleerd door de arbitrage- en bemiddelingswet voor het oplossen van geschillen.
Vergelijkingstabel tussen bemiddeling en bemiddeling
| Parameters van vergelijking: | Bemiddeling | bemiddeling |
| Definitie | Deze methode wordt gebruikt om de geschillen tussen twee partijen te beslechten en tot een conclusie te komen die gunstig is voor beide partijen. | Bij deze methode helpt een door de rechterlijke instantie voorgestelde bemiddelaar beide partijen bij het oplossen van hun geschillen. |
| Aantal adviseurs | Bij het mediationtraject is slechts één adviseur of mediator betrokken. | Het verzoeningsproces kan meer dan één adviseur of bemiddelaar hebben. |
| Privacy | Er wordt een geheimhoudingsbeding ondertekend door partijen, of er wordt een normale vertrouwensopbouw tussen partijen tot stand gebracht. | De rechterlijke instantie of de wet stelt de privacywaarborg vast. |
| Resultaat | Het resultaat dat wordt afgesloten is gunstig voor alle partijen. | De conclusie van het resultaat moet redelijk en gunstig zijn voor alle partijen. |
| Oplossingsproces | Meestal komen zowel de partijen als de bemiddelaar samen tot een oplossing. | Meestal stelt de bemiddelaar een oplossing voor die door de partijen kan worden gekozen. |
| Aard van de adviseur | In het mediationproces houdt de mediator ook rekening met de suggesties van partijen. | Bij verzoening heeft de adviseur of bemiddelaar een belangrijkere rol dan de bemiddelaar. |
Wat is bemiddeling?
Bij het bemiddelingsproces is een derde partij betrokken die een oplossing zoekt voor een zaak tussen twee partijen die geen gerechtelijke of gerechtelijke procedures willen ondergaan. Bij deze methode is een mediator betrokken die beide partijen adviseert en ook naar hun suggesties luistert.
Dit proces wordt geregeld door het wetboek van burgerlijke rechtsvordering van 1908. Bemiddeling kan door de partijen persoonlijk worden gekozen, of kan worden voorgesteld door de gerechtelijke instanties. Tijdens dit proces wordt geen geweld gebruikt. In plaats daarvan stelt iedereen rustig zijn ideeën of opties voor, waarna de bemiddelaar onpartijdig een conclusie trekt.
Een bemiddelaar kan zijn beslissingen niet aan de partijen afdwingen als hij persoonlijk heeft gekozen, maar wordt door de rechtbank aan de partijen voorgesteld, zijn beslissing kan worden uitgevoerd of de beslissing kan voor de rechtbank worden gebracht als hij niet persoonlijk wordt gesorteerd. Het is een van de oude methoden om geschillen op te lossen.
Wat is verzoening?
Verzoening wordt aanbevolen door de rechtbanken aan de mensen die niet in staat zijn om hun zaken persoonlijk op te lossen. In dit proces wordt een bemiddelaar aangesteld die de partijen helpt om zonder geweld tot oplossingen te komen die voor beide partijen gunstig zijn.
De arbitrage- en bemiddelingswet van 1996 regelt dit proces. En het wordt veel later geïntroduceerd dan de Mediation-methode. De rol van de bemiddelaar is erg belangrijk, aangezien de beslissingen van de bemiddelaar wettig zijn en aan de partijen kunnen worden afgedwongen.
Er zijn twee soorten bemiddelingsmethoden, de ene is vrijwillig en de andere is verplicht. In het vrijwillige proces dragen beide partijen één voor één hun beslissingen bij. In het verplichte proces wordt belang gehecht aan de conclusie van de bemiddelaar of de suggestie van de bemiddelaar.
Belangrijkste verschillen tussen bemiddeling en verzoening
Gevolgtrekking
Eigendomsgeschillen en andere geschillen kunnen leiden tot ernstige geweldskwesties; daarom heeft het gerechtelijk systeem methoden ontwikkeld om geschillen op te lossen met behulp waarvan mensen kunnen worden geadviseerd of gesuggereerd, en gemakkelijke conclusies kunnen worden getrokken zonder geweld. Bemiddeling en verzoening vallen in deze categorie waarin een bemiddelaar of bemiddelaar mensen helpt om tot een conclusie of oplossing voor hun problemen te komen.
Afhankelijk van het niveau van het geschil kan de methode van Mediation worden aanbevolen of persoonlijk worden ingehuurd. Terwijl de verzoeningsmethode over het algemeen wordt aanbevolen door gerechtelijke instanties om zaken op te lossen. Bij mediation komen meestal zowel de partijen als de mediator tot een oplossing. Terwijl in de verzoeningsmethode de verzoener een suggestie voorstelt die door de partijen kan worden gekozen.
