Religies over de hele wereld hebben een rijke geschiedenis. Het jodendom is de oudste religie van het Joodse volk (Israëlieten). Ze vertrouwen op één god, en joden over de hele wereld volgen het jodendom, en ze stammen af van Hebreeën en Israëlieten. De Israëlieten waren leden van de noordelijke twaalf stammen van Israël.
Joden versus Israëlieten
Het verschil tussen Joden en Israëlieten is dat Joden mensen zijn die verenigd zijn door bekende etnische of religieuze overtuigingen (etnoreligieus). Jood is een persoon die afstamt van Hebreeën en Israëlieten van het gedenkwaardige Israël en Juda. De Israëlieten daarentegen zijn erfgenamen van Jacob (Hebreeuwse patriarch). Ze waren een alliantie van Semitische sprekende stammen uit de ijzertijd uit het historische Nabije Oosten, en ze bezetten een gebied van Kanaän in de loop van de monarchale perioden.
Een jood, in uitgebreide zin, is elke persoon wereldwijd die deel uitmaakt van een groep die bestaat uit erfgenamen van het historische Joodse volk. Zij zijn de erfgenamen van het oude testament. Joden ontstonden in het midden van het tweede millennium vGT als een culturele en toegewijde kring in het Midden-Oosten. Ze zijn afkomstig uit de Levant, die zelfs bekend staat als het Land van Israël. Yĕhūdhī is de Hebreeuwse naam voor jood. Om het bestaan van Joden te bevestigen, bevestigt Israel Stele, een inscriptie gevonden door Flinders Petrie, dat er Joden in de regio Kanaän bestonden tijdens de late bronstijd.
Het woord Israëliet komt in de Hebreeuwse Bijbel voor bij de twaalf stammen van Israël. Zij zijn de rechtstreekse erfgenamen van de zonen van Jakob (later Israël genoemd), en zij staan gezamenlijk bekend als Israël. Ze hebben vertrouwen in de aanbidding van Jahweh (de nationale god van Israël). Na 930 vGT werden twee autonome Hebreeuwse staten gesticht. De noordelijke tien stammen vormden de dynastie van Israël en waren bekend als Israëlieten. Het zuidelijke koninkrijk was Juda.
Vergelijkingstabel tussen joden en Israëlieten
| Parameters van vergelijking: | Joden | Israëlieten |
| connotatie | Ja ze hebben. | Nee, dat hadden ze niet. |
| Geloof | Ja, ze geloven in het jodendom. | Ze geloofden in één God, Jahweh. |
| Afstammeling | Erfgenamen van Hebreeën en Israëlieten. | Erfgenamen van de zonen van Jacob. |
| Stam | Juda stam. | Van de 12 stammen van Israël. |
| Interlink | Alle Joden zouden Israëlieten kunnen zijn. | Alle Israëlieten konden geen Joden zijn. |
Wat is een Jood?
Een jood is iemand die dezelfde waarden deelt als het jodendom. In historische tijden was een jood aanvankelijk een lid van de stam Juda. Het was het rivaliserende koninkrijk van Israël in het noorden. Joden waren aanvankelijk bekend met het woord van Hebreeën, vanaf hun aanwezigheid in het Heilige land tot het einde van de Babylonische ballingschap.
De Hebreeuwse Bijbel stelt dat de voorouders van Joden teruggaan naar theologische aartsvaders zoals Abraham, Issac (zijn zoon), Jacob (de zoon van Issac), en de theologische matriarchen zoals Lea, Rebecca, Rachel en Sarah. Ze woonden allemaal in Kanaän. De twaalf stammen die bestonden, zouden de erfgenamen en de twaalf zonen van Jacob zijn.
De farao nodigde Jacob en zijn familie uit om naar het historische Egypte te verhuizen om bij de zoon van Jacob (Jozef) te blijven. De erfgenamen van Jacob werden tot slaaf gemaakt in Egypte totdat Mozes de Exodus leidde. Onder Joshua (de opvolger van Mozes) veroverden de volgelingen Kanaän en werd de Verenigde Monarchie gevormd. Onder het bewind van koning Soloman viel de Verenigde Monarchie uiteen en werd het verdeeld in twee verschillende afdelingen van Israël en Juda. Het zuidelijke koninkrijk Juda raakte bekend met termen als de stam Juda, deels als de stam Levi en de stam Benjamin.
De huidige joden beweren dat zij afstammelingen zijn van die tien stammen. De legende zegt dat ze gedwongen werden om in ballingschap te gaan toen ze werden gevangengenomen door het Neo-Assyrische rijk. De religie van het jodendom en de joden zijn sterk met elkaar verbonden, en de religieuze interpretatie van de vroege joden bestaat in de Hebreeuwse Bijbel. De tradities en overtuigingen van de eerste Abrahamitische religies worden wereldwijd door de meeste joden gevolgd.
Wat is een Israëliet?
De term Israëlieten was van toepassing op het volk dat de directe erfgenamen van de patriarch Jakob was. Aan de andere kant verwijst het woord Hebreeuws naar de Israëlieten wier directe voorouders in het land Kanaän woonden. Israëlieten waren de mensen die in het noordelijke domein van Israël verbleven.
Volgens de archeologische onderzoeken waren de Israëlieten een tak van het inheemse Kanaänitische volk. Het krachtige geloof in het monotheïsme onderscheidde de Israëlitische groep van de rest van het Kanaänitische volk. In de religie van het jodendom verwijzen Israëlieten naar mensen die de heilige bevelen van Levieten en Kohaniem volgen.
In ceremonieel gebruik is een Israëliet een Jood die geen erfgenaam is van Aäron (cohen, eerste hogepriester). Ze zijn niet eens de erfgenamen van vroege toegewijde functionarissen (Levite). Tijdens de ijzertijd verenigden veel stammen van Israël zich en vormden het domein van Israël en Juda. Tijdens de eerste tempelperiode berustte alle macht bij de stam Juda, en nadat het koninkrijk was vernietigd, keerden de Israëlieten na vier eeuwen terug. Daarna werd het Hasmonean-domein opgezet.
Verschillende archeologen suggereren dat Israëlieten voortkwamen uit plunderende groepen. Volgens hun suggestie waren de Israëlieten nomadische groepen die wilden zien hoe hun fortuin in de hooglanden standhield. De meeste oude Egyptische teksten zijn mogelijk geschreven in de context van latere Israëlieten. Er zijn een paar suggesties dat de Israëlieten een mengeling waren van de inheemse bevolking van Kanaän. Het punt dat echt veranderde definieerde hen was de toewijding van Jahweh. De oorsprong van de god van de latere Israëlieten (Jahweh) is nog steeds onzeker.
Belangrijkste verschillen tussen joden en Israëlieten
Gevolgtrekking
De term Jood en Israëliet zijn met elkaar verbonden. Israëlieten woonden in het noordelijke gebied in het domein van Israël, en joden waren erfgenamen van de mensen die in het zuidelijke gebied in het gebied van Juda woonden. Beide termen worden gebruikt voor mensen die de erfgenamen zijn van Hebreeuwse patriarchen en matriarchen. Allemaal
Israëlieten zijn geen Joden, hoewel alle Joden Israëlieten zijn. De Hebreeuwse Bijbel stelt dat het land Israël het thuis is van Joden. Ze voelen zich verbonden met het land zoals de plaats door God aan Abraham is beloofd. Zowel Israëlieten als Joden geloven in één god, die een verbond met hen sloot.
