Naarmate een beschaving, de wetenschap en de hele wereld vorderden, werden nieuwe dingen ontwikkeld, werden er veel uitvindingen gedaan of werden er nieuwe dingen ontdekt. Sommige dingen liggen zo dicht bij elkaar dat ze gemakkelijk te identificeren zijn, terwijl sommige dingen een code vereisen om te identificeren, wat heel gemakkelijk is. Deze codes staan bekend als identifiers, die het ene object, onderwerp of stof van het andere onderscheiden en het uniek maken.
Veel sectoren, waaronder chemie, overheidsinstanties, bedrijven, belastingen, informatica en boekproductie, gebruiken identificatiegegevens. Gordon Foster bedacht in 1966 een boekidentificatie op basis van de Standard Book Numbering (SBN)-code. Er worden verschillende ISBN's toegekend aan verschillende soorten boeken, zoals paperbacks en hardcoverversies.
ISBN 10 versus ISBN 13
Het belangrijkste verschil tussen ISBN 10 en ISBN 13 is dat ISBN 10 10 cijfers heeft, terwijl ISBN 13 13 cijfers heeft. De volledige vorm van ISBN is het International Standard Book Number. De ene is de eerste versie van het systeem en de andere is de nieuwste versie van het systeem.
De International Organization for Standardization (ISO) ontdekte dit systeem in 1970. Het heeft 10 cijfers waarbij het laatste cijfer de eerste 9 cijfers valideert en het wordt het controlecijfer genoemd. Het controlecijfer moet tussen 0 en 10 liggen en het wordt berekend op een manier waarbij elk cijfer met zijn plaats wordt vermenigvuldigd en de som van alle productmodulo 11 gelijk is aan 0.
ISBN 13 is ontwikkeld voor gepubliceerde boeken. Het heeft 13 cijfers waarvan het laatste cijfer hetzelfde is als het ISBN 10-systeem. ISBN 13 is de huidige versie om de publicaties te identificeren en aangenomen vanwege het tekort aan unieke identificatiecodes. Het is in gebruik sinds 1 januari 2007 en 979 wordt gebruikt als voorvoegsel.
Vergelijkingstabel tussen ISBN 10 en ISBN 13
| Parameters van vergelijking: | ISBN 10 | ISBN 13 |
| Definitie | Het is de eerste versie van het systeem die het product identificeert door de uitgever, verkopers, enz., die 10 cijfers lang is | De nieuwste versie wordt gebruikt als een identificatiecode die 13 cijfers lang is voor de boeken of publicaties. |
| Systeem | Dit is het oude systeem | Dit is het nieuwe systeem |
| Beginnummers | Er wordt geen voorvoegsel gebruikt | Het begint met 978/979 |
| Oorsprong | Voor het eerst ontstaan in 1970 | Het is in gebruik sinds 1 januari 2007 |
| Sectie | Het heeft 4 secties in 10 cijfers lange identifier | Het heeft 5 secties in 13 cijfers lange identifier |
Wat is ISBN 10?
Een ISBN is in feite een identificatie die door verkopers, uitgevers en andere gerelateerde entiteiten wordt gebruikt voor bestellingen, vermeldingen, een verkoopoverzicht, enz. Het ISBN identificeert de uitgever, de titel van het boek, de editie. ISBN 10-identificatiecode kan worden onderverdeeld in 4 secties, namelijk groeps-ID, uitgever-ID, titel-ID en een controlecijfer.
Groeps-ID: Het identificeert het gebied of land en het mag maximaal 5 cijfers lang zijn en minimaal 1 cijfer.
Uitgevers-ID: Het identificeert de uitgever van het boek en is maximaal 7 cijfers lang
Titel-ID: Het identificeert de titel of editie van het boek en is maximaal 6 cijfers lang.
Controle getal: Het valideert de eerste 9 cijfers.
Voorbeeld: ISBN 0-545-01022-5, hier identificeert het eerste cijfer 0 de regio, 545 identificeert de uitgever, 01022 identificeert de editie/titel van het boekproduct en 5 is het controlecijfer.
Het controlecijfer van ISBN 10 moet tussen 0 en 10 liggen en moet de som zijn van de eerste 9 cijfers vermenigvuldigd met een willekeurig getal in de reeks tussen 10, dus modulo 11 van de som van het product is altijd 0, wat wordt gebruikt voor authenticiteit ook.
Wat is ISBN 13?
Het ISBN 13 wordt ook gebruikt voor de identificatie van boekgerelateerde producten en is ontstaan vanwege een tekort aan unieke nummers, dus om het bereik te vergroten besloot ISO een nieuwe versie van ISBN uit te brengen.
ISBN 13-identificatie kan worden onderverdeeld in 5 secties, namelijk: het prefix-element, het registratiegroepelement, het registrar-element, het publicatie-element en het controlecijfer, waarbij behalve het prefix-element en het controlecijfer, de rest van de ISBN-13-versie is identiek aan ISBN 10.
Prefix-element: Een prefix-element is drie cijfers lang en vormt een universele productcode die bekend staat als een EAN. Momenteel worden beide 979/978 gebruikt als prefix-elementen.
Registratie groepselement: Het identificeert de geografische regio, of taalgebied, of land. Het mag maximaal 5 cijfers lang en minimaal 1 cijfer lang zijn.
Registrant element: Het identificeert de uitgever of de persoon of het imprint die het boek of het verwante product publiceert, zoals een tijdschrift of papier, enz. Het mag maximaal 7 cijfers lang zijn en minimaal 1 cijfer lang.
Publicatie-element: Het identificeert de editie en het formaat van een specifieke titel. Het mag maximaal 7 cijfers lang zijn en minimaal 1 cijfer lang.
Controle getal: Het is het laatste cijfer in de ISBN 13-identificatie die de rest van het nummer wiskundig valideert. Het wordt berekend met behulp van een Modulus 10-systeem.
Belangrijkste verschillen tussen ISBN 10 en ISBN 13
Gevolgtrekking
Zoals we kunnen zien, worden zowel ISBN 10 als ISBN 13 gebruikt als identificatiecodes om het specifieke boek of tijdschrift of de conferentiepaper of het boekgerelateerde product te identificeren, ook zoals een audioboek, maar er zijn weinig verschillen in de identificatiecode die ISBN 10 en ISBN 13 gebruikt, zoals ISBN 13 gebruikt een vooraf gedefinieerd prefix 3-cijferig nummer "978", dat EAN wordt genoemd, waardoor het universele product- en groeps-ID's zijn voor beide. ISBN 10 is niet meer in gebruik, maar ISO heeft een manier geboden om het ISBN 10 naar ISBN 13 te converteren met een eenvoudige converter die beschikbaar is op hun website.
