Veel mensen nemen ten onrechte aan dat het hindoeïsme en Hare Krishna dezelfde religie zijn. Dat zijn ze echter niet. De eerste is dat Hare Krishna-toegewijden zichzelf niet als hindoes beschouwen. In plaats daarvan benadrukken ze dat Hare Krishna een 'bewustzijn' is in plaats van een 'religie'. Ze beweren dat dit bewustzijn goddelijk bewustzijn is. Hare Krishna-volgelingen geloven dat God één is en dat hij voor iedereen hetzelfde is.
Hare Krishna versus hindoeïsme
Het verschil tussen Hare Krishna en het hindoeïsme is dat Hare Krishna-gelovigen geloven dat ze hun leven moeten wijden aan het liefhebben van God en dat wanneer ze omkomen, ze herenigd zullen worden met de heer. Het heeft veel gemeen met de soefi-concepten van Fana en Baka. Ze zien zichzelf als de eeuwige slaven van de god Krishna, maar hindoes aanbidden verschillende andere goden die worden geassocieerd met verschillende aspecten van de natuur. Hare Krishna was een naam die aan de beweging werd gegeven omdat het herhaaldelijk zingen van de naam van de heer inhoudt en het werd ook voornamelijk gesticht door Swami Prabhupada en symboliseert Shri Chaitanya Mahaprabhu als de manifestatie van Hem, terwijl er zelden over de oorsprong van het hindoeïsme wordt gesproken omdat het heeft geen stichter dus de naam Sanatana dharma'.
Hare Krishna is de algemene naam voor de semi-monastieke Vaishnava hindoe-organisatie die in 1965 in de Verenigde Staten werd opgericht door A.C. Bhakti Vedanta (Swami Prabhupada; 1896-1977). Deze beweging is voortgekomen uit de populaire Bengaalse bhakti-yogatraditie, ook bekend als Krishna-bewustzijn of de kennis van Hem, die dateert uit de 16e eeuw. Chaitanya Mahaprabhu, de schepper van Bhakti-yoga, pleitte voor de beoefening van spirituele devotie via herhaald chanten, in het bijzonder van de Hare Krishna-mantra.
Volgens veel experts is het hindoeïsme de oudst bekende religie, met oorsprong en rituelen die meer dan 4.000 jaar teruggaan. Het hindoeïsme is de op twee na grootste religie op aarde, na moslims en christenen, met ongeveer 900 miljoen aanhangers. India is de thuisbasis van meer dan 95 procent van 's werelds hindoes. Het is onmogelijk om het begin en de chronologie van de religie te ontcijferen omdat het geen enkele oprichter heeft. Het hindoeïsme is ongebruikelijk omdat het een verzameling van verschillende tradities en concepten is in plaats van één enkele religie.
Vergelijkingstabel tussen Hare Krishna en hindoeïsme
| Parameters van vergelijking: | Hare Krishna | hindoeïsme |
| Oprichter | A.C. Bhakti Vedanta, in de volksmond bekend als Swami Prabhupada, is een Indiase religieuze leider en auteur die in 1965 de Hare Krishna-beweging begon. | Het hindoeïsme heeft geen enkele grondlegger, maar is eerder een synthese van talloze religies. |
| Concept | Hare Krishna toegewijden streven ernaar om één te zijn met de zuivere waarheid. Ze beschouwen hun relatie met de almachtige God niet als een religie. | Naast Brahman, waarvan wordt gedacht dat hij de hoogste goddelijke kracht is die in alle dingen aanwezig is, aanbidden hindoes een verscheidenheid aan goden en godinnen. |
| Religieus symbool | Afbeeldingen van A.C. Bhakti Vedanta, de oprichter van de beweging, zijn ook sleutelsymbolen. | De om en de swastika zijn de twee fundamentele hindoesymbolen. In het Sanskriet betekent de term swastika 'geluk' of 'geluk', en het embleem staat voor geluk. |
| Oorsprong | Hare Krishna is een hindoeïstische sekte die bekend staat als Gaudiya Vaishnavisme. Het dankt zijn naam aan een hymne die aanhangers keer op keer herhalen: Hare Krishna. | De meerderheid van de experts denkt dat het hindoeïsme in de Indusvallei is begonnen. Veel hindoes beweren daarentegen dat hun religie tijdloos is en dat altijd is geweest. |
| heilige boeken | Krishna is de ultieme God, volgens de oude geschriften Bhagavad Gita en Bhagavat Purana, die miljoenen halfgoden regeert - die worden gezien als managers van de kosmische zaken. | Veel heilige werken worden door hindoes gewaardeerd in plaats van een enkel heilig boek. Rond 1500 voor Christus werden de Veda's, de belangrijkste heilige boeken, geschreven. |
Wat is Hare Krishna?
De International Society of Krishna Consciousness (of ISKCON) is een hedendaagse hindoeïstische religieuze organisatie die de bijnaam Hare Krishna draagt.
De Hare Krishna-beweging, die de hindoegod Krishna verafgoodt als de Allerhoogste God, ontstond in 1965 in de Verenigde Staten. Hun missie is het verspreiden van "Krishna-bewustzijn", en een van hun belangrijkste rituelen is het reciteren van de Hare Krishna-mantra, waarna ze aan de orde komen. De hindoeïstische Chaitanya-beweging werd in 1510 opgericht door een asceet genaamd Sri Krishna Chaitanya. ISKCON is de oorspronkelijke thuisbasis van de hindoeïstische Chaitanya-beweging. Deze Krishna-liefhebber stond bekend om zijn vurige toewijding, die hij demonstreerde via dans en zang. Chaitanya werd door zijn volgelingen beschouwd als een manifestatie van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods.
Het hindoeïstische heilige boek De belangrijkste religieuze literatuur voor de Hare Krishna is de Bhagavad Gita, die omstreeks 250 voor Christus werd gecomponeerd. Het verhaal van Arjuna, een krijger, en zijn ontmoeting met Krishna wordt verteld in de Gita, een hindoe-epos. Deze tekst wordt serieus genomen door Hare Krishnas. De Bhagavad Gita zoals ze is, die veel commentaar van Prabhupada bevat, wordt gebruikt en gedeeld door Hare Krishna's. Chaitanya Mahaprabhu, de schepper van Bhakti-yoga, pleitte voor de beoefening van spirituele devotie via herhaald chanten, in het bijzonder van de Hare Krishna-mantra.
Wat is het hindoeïsme?
Het hindoeïsme is een prominente wereldreligie die zijn oorsprong vindt in India en een breed scala aan filosofische, religieuze en ceremoniële tradities omvat. Ten minste vijf aspecten hebben de hindoeïstische religieuze traditie in de hele Indiase religieuze geschiedenis gevormd: theorie, praktijk, samenleving, verhaal en toewijding, om er maar een paar te noemen. Deze vijf aspecten worden gezien als strengen in een complexe vlecht om een hindoeïstische metafoor te gebruiken. Bovendien komt elk onderdeel voort uit een lange geschiedenis van debat, uitbreiding en uitdaging. Als gevolg hiervan is het soms beter om te zoeken naar kernbronnen van wrijving, in plaats van ondubbelzinnige eensgezindheid te zoeken over de hindoeïstische leerstellingen.
De eerste van de vijf onderdelen van het hindoeïsme is theologie, die wordt overgebracht in een enorme tekstuele erfenis die is geworteld in de Veda ('Kennis'), de vroegste kern van de hindoeïstische religieuze spraak, en die door de eeuwen heen voornamelijk is gearrangeerd door mannen van de ontwikkelde brahmaanse klasse. Hier zijn verschillende gemeenschappelijke spanningen te zien. Men houdt zich bezig met de goddelijk-menselijke interactie. Een ander twistpunt is het verschil tussen het wereldbeschermende doel van dharma en het bevrijdende ideaal van nirvana.
De praktijk is de tweede rode draad van het hindoeïsme. Veel hindoes zouden dit als het belangrijkste beschouwen. Ondanks de enorme verscheidenheid van India, bindt een gemeenschappelijke grammatica van ceremonieel gedrag hindoes uit alle lagen van de bevolking.
Belangrijkste verschillen tussen Hare Krishna en het hindoeïsme
Gevolgtrekking
Chaitanya Mahaprabhu, de grondlegger van de Hare Krishna-beweging, begon in de vijftiende eeuw (1486) te prediken dat Krishna de hoogste Heer was boven alle andere goden. Mahaprabhu promootte een spirituele benadering van geloof, waarin Gaudiya Vaishnavisme-volgelingen een persoonlijke relatie met Krishna hadden en hun liefde voor hem toonden via dans en gezang. Mahaprabhu's openbare demonstraties van bewondering trokken veel aanhang, deels omdat ze in schril contrast stonden met de onbewogen en sobere gevoelens van het hindoeïsme.
Ook al is deze hindoegroep uniek in zijn toewijding aan Krishna, het is nog steeds hindoe, aangezien Krishna slechts een manifestatie (of 'Avatar') is van Vishnu, een van de meest gerespecteerde godheden van het hindoeïsme. Hare Krishna's houden zich ook aan de hindoegeschriften Bhagavad Gita, samen met wedergeboorte en karma-concepten. Ondanks alle verschillen in de overtuigingen en leringen, hebben zowel de hindoe-religie als de Hare Krishna-beweging hun immense liefde voor Heer Krishna.
