De menselijke anatomie is moeilijk te begrijpen maar toch erg interessant, mensen hebben interne lichaamsdelen en reacties die hun dagelijkse activiteiten beïnvloeden. Al deze reacties zijn zeer complex en van buitenaf niet te zien.
Eetgewoonten, slaappatroon, stoelgang, denken, enz. zijn ergens het resultaat van chemische reacties die in het lichaam plaatsvinden. Er zijn verschillende componenten in het lichaam waarin deze chemische reacties plaatsvinden om het lichaam goed te laten werken.
De kleinste eenheid van het lichaam is de cel, deze kleinste eenheid is in grote hoeveelheden aanwezig en speelt dus een belangrijke rol in het menselijk lichaam. Binnen deze cellen zijn veel componenten aanwezig die verder helpen om de structuur te behouden.
Een van de belangrijkste functies van cellen is de overerving van genetisch materiaal. Het genetisch materiaal is verantwoordelijk voor de eigenschappen die op de nakomelingen worden overgedragen, gelijkenis nakomelingen met ouders is het resultaat van dit genetische materiaal.
Genen zijn voornamelijk verantwoordelijk voor genetisch materiaal. Genen hebben DNA en een RNA dat kenmerken van één mens bevat die door voortplanting verder worden overgedragen op het nageslacht.
DNA versus mRNA
Het verschil tussen DNA en mRNA is hun samenstelling. DNA en mRNA dragen beide genetisch materiaal, maar hebben nog steeds verschillen in hun samenstelling en locatie in het lichaam, enzovoort.
Vergelijkingstabel tussen DNA en mRNA
| Parameters van vergelijking: | DNA | mRNA |
|---|---|---|
| Suiker component | Deoxyribose suiker | Ribose suiker |
| Pyrimidine aanwezigheid | Thymine als pyrimidine | Uracil is pyrimidine |
| strengen | Dubbelstrengs | Enkelstrengs |
| Leven | Lang leven | Kort leven |
| Plaats | Aanwezig in kern | Diffuus in het cytoplasma |
Wat is DNA?
DNA is een afkorting van deoxyribonucleïnezuur, het is een molecuul dat bestaat uit twee polynucleotideketens die om elkaar heen kronkelen om een dubbele helix te vormen, die de genetische instructies ronddraagt.
Er zijn drie hoofdvormen van DNA, namelijk de A-vorm, de B-vorm en de Z-vorm. Deze vormen zijn dubbelstrengs en verbonden door interacties tussen complementaire basenparen. Er zijn ongeveer 3 miljard DNA-basenparen, wat samen één genoom vormt.
De belangrijkste functies van DNA zijn het coderen van de volgorde van aminozuren, mutaties en recombinatie van genetisch materiaal, en het bepalen van genetische kenmerken. DNA is verantwoordelijk voor het dragen van het genetische materiaal.
DNA is aanwezig in de celkern die bekend staat als nucleair DNA. Een kleine hoeveelheid DNA wordt ook gezien in de krachtcentrale van de cel, de mitochondriën. Ze zijn aanwezig in eukaryote cellen, dit zijn dubbelstrengs structuren.
DNA bestaat uit drie componenten, namelijk suikermoleculen (deoxyribose), fosforzuur en stikstofbase. Er zijn vier stikstofbasen die verder zijn onderverdeeld in purines (twee ringstructuren - adenine en guanine) en pyrimidinen (twee enkelstrengs structuren - cytosine en thymine.
Er is een structuurmodel aanwezig in DNA dat voorstelt dat de hoeveelheid purines en pyrimidines gelijk is aan elkaar, en de hoeveelheid adenine gelijk is aan de hoeveelheid thymine.
Friedrich Miescher, een Zwitserse chemicus, stichtte DNA in de jaren 1860, hoewel sommigen namen namen van James Watson, een Amerikaanse bioloog en Francis Crick, een Engelse natuurkundige, maar later werd Friedrich Miescher goedgekeurd als grondlegger van DNA.
Wat is mRNA?
mRNA is een afkorting van boodschapper-ribonucleïnezuur, dit zijn enkelstrengs RNA-moleculen die overeenkomen met de genetische sequenties van een gen en worden gelezen door ribosomen tijdens het proces van het synthetiseren van een eiwit.
De samenstelling van mRNA lijkt enigszins op die van DNA, maar is toch anders, aangezien DNA bestaat uit deoxyribose, terwijl mRNA uit ribosesuikermoleculen bestaat. mRNA wordt aangemaakt tijdens het transcriptieproces.
Transcriptie is het proces van omzetting van genen in primair transcript-mRNA met behulp van enzymen. mRNA zijn enkelstrengs, strengen van nucleotiden die bekend staan als ribonucleïnezuren of RNA. RNA is van drie typen; mrRNA, tRNA en rRNA.
Functies mRNA is het lezen van basensequenties van ribosomen, waarbij de genetische code wordt gebruikt om elk drietal basen of codons te vertalen in het overeenkomstige aminozuur. Het bezit alle fundamentele karakteristieke verschillen van RNA.
mRNA is aanwezig in prokaryotische cellen en draagt genetische informatie van chromosomaal DNA naar het cytoplasma voor de synthese van eiwitten. De levensduur van mRNA is erg kort. Van de vier stikstofbasen is thymine vervangen door uracil.
RNA helpt bij de synthese van eiwitten in het lichaam, omdat het zuur na het syntheseproces van de kern naar het cytoplasma gaat, waar het wordt afgezet in ribosomen, wat verder helpt bij het maken van eiwitten.
De ontdekking van mRNA is gedaan door Sydney Brenner, Francis Crick, Francois Jacob en Jacques Monod, met deze ontdekkingen werd duidelijk dat genen nuttig zijn om eiwitten te maken.
Belangrijkste verschillen tussen DNA en mRNA
Gevolgtrekking
DNA en mRNA werken bij het overdragen van genetisch materiaal. Hun werk lijkt enigszins op elkaar, maar verschilt toch van elkaar. DNA en mRNA zijn twee verschillende soorten nucleïnezuren die op verschillende locaties in het menselijk lichaam aanwezig zijn.
Hun samenstelling is ook verschillend van elkaar, de ene bevat genetisch materiaal en de andere helpt om het genetisch materiaal door reacties over te dragen. mRNA is een type RNA en DNA heeft drie typen, waarbij mRNA een kleinere eenheid is dan DNA.
Zowel DNA als mRNA helpt bij de synthese van eiwitten.
