Voedingsondersteuning is van cruciaal belang bij de behandeling van patiënten met zowel acute als chronische ziekten. Klinische ondervoeding treft tot 50% van de gehospitaliseerde patiënten, wat verband houdt met een hogere infectieuze morbiditeit, opnameduur in het ziekenhuis en overlijden. Optimalisatie van de voedingshulp voor ernstig zieken en patiënten met acute en chronische aandoeningen van de luchtwegen vermindert de uitgaven voor gezondheidszorg en verhoogt de functionele kwaliteit van leven.
Calorimetrie is een interactie die de warmteafvoer meet van de vertering van celkrachten. Het geeft een evaluatie van de calorische energie die aanwezig is in voedselbronnen en houdt rekening met de schatting van het energieverbruik om bevredigende calorievereisten te bepalen. Deze gegevens kunnen worden gebruikt voor een horde klinische toepassingen. Met behulp van een calorimeter groepeerde hij bovendien twee verschillende soorten calorimetrie, met name directe en indirecte calorimetrie.
Directe calorimetrie versus indirecte calorimetrie
Het verschil tussen directe calorimetrie en indirecte calorimetrie is dat directe calorimetrie een onmiddellijke schatting krijgt van de hoeveelheid warmte die door het lichaam wordt geproduceerd in een constructie die voldoende groot is om gematigde maatregelen mogelijk te maken, terwijl indirecte calorimetrie de referentiestandaard is en klinisch voorgeschreven bedoeld is om energie te meten consumptie.
Directe calorimetrie geeft een deel van de energie die wordt verbruikt als warmte. De procedure van directe calorimetrie heeft enkele lasten. De constructie is exorbitant, vereist complexe ontwerpen en goede kantoren zijn schaars over de hele planeet.
Indirecte calorimetrie is een niet-invasief, solide en belangrijk hulpmiddel bij het evalueren van het energieverbruik en het brandstofverbruik door het lichaam. Onderzoekers uit verschillende disciplines hebben het gebruikt om het energieverbruik te meten, de benodigdheden voor supplementen in te stellen, het werkelijke welzijn te meten en het gebruik van macronutriënten tijdens activiteit en rust te beoordelen.
Vergelijkingstabel tussen directe calorimetrie en indirecte calorimetrie
| Parameters van vergelijking: | Directe calorimetrie | Indirecte calorimetrie |
| Definitie | Directe calorimetrie geeft een onmiddellijke schatting van de hoeveelheid warmte die door het lichaam wordt geproduceerd in een constructie die voldoende groot is om gematigde maatregelen mogelijk te maken. | Indirecte calorimetrie is de referentiestandaard en klinisch voorgeschreven is bedoeld om het energieverbruik te meten. |
| Werk | Directe calorimetrie is hectischer omdat het de constructie van een goede of juiste omgeving vereist om de gewenste operatie uit te voeren. | Het is minder hectisch omdat er een aanzienlijk apparaat beschikbaar is om het energieverbruik en het brandstofverbruik door het lichaam te evalueren. |
| Voordeel | Het is de meest nauwkeurige techniek om de stofwisseling te evalueren. | Maakt de beoordeling van het energieverbruik in het veldklimaat mogelijk. |
| Nadeel | Het ontwerp vereist complexe ontwerpen, en goede kantoren zijn schaars over de hele planeet. | Het kan de energiecreatie door anaërobe cycli niet kwantificeren, wat een ton kan bijdragen aan hogere oefenkrachten. |
| Kosten | Het is duurder. | Het is minder kostbaar. |
Wat is directe calorimetrie?
Directe calorimetrie is de beste kwaliteitsniveaumethode voor het schatten van de menselijke stofwisseling, en het gebruik ervan is de sleutel geweest voor het begrijpen van de spijsvertering in welzijn en infectie. Terwijl de stofwisseling momenteel regelmatiger wordt beoordeeld op basis van de verhoudingen van de zuurstof die tijdens het ademen wordt verbrand, geeft directe calorimetrie de klant de unieke mogelijkheid om de warmte te evalueren die wordt geleverd door high-impact en anaërobe vertering door de warmtehandel te schatten tussen het lichaam en het klimaat.
Dit onderzoek geeft een kort verifieerbaar overzicht van de basisideeën die ten grondslag liggen aan directe calorimetrie van pionieronderzoekers die deze ideeën hebben omgezet in utilitaire stukjes hardware en het resulterende gebruik van directe calorimetrie om ons begrip van energie-evenwicht, voeding en de pathogenese van metabole ziekten te stimuleren.
De overweging wordt gecoördineerd met originele onderzoeken die effectief gebruik maakten van directe calorimetrie om te bevestigen dat de wet van energiebehoud ook van toepassing is op mensen en om de legitimiteit van omslachtige calorimetrie op te bouwen. Eindelijk hebben we het over het latere gebruik van directe calorimetrie voor de schatting van de handel in lichaamswarmte en het aanleggen van lichaamswarmte bij het onderzoek naar menselijke thermoregulatie.
Wat is indirecte calorimetrie?
Indirecte calorimetrie is een niet-invasief, solide en belangrijk instrument bij het evalueren van het energieverbruik en het brandstofverbruik door het lichaam. Onderzoekers uit verschillende disciplines hebben het gebruikt om het energieverbruik te kwantificeren, aanvullende vereisten op te bouwen, het werkelijke welzijn te meten en het gebruik van macronutriënten tijdens activiteit en rust te beoordelen.
Artsen hebben indirecte calorimetrie gebruikt om de heilzame hulp bij metabole problemen te verbeteren en om de energiebehoeften van patiënten te evalueren. Indirecte calorimetrie heeft zo'n algemene aantrekkingskracht, aangezien wezens en mensen hun energie voor voedsel afleiden door de samengestelde energie te veranderen van doorgebrande supplementen in warme adem, en hun realiteit is afhankelijk van hun vermogen om de opname en consumptie van energie aan te passen.
Indirecte calorimetrie kan gegevens opleveren met betrekking tot stofwisseling, energieverbruik en anaërobe randen. Deze strategie bestaat al sinds het einde van de negentiende eeuw. Vanaf dat moment zijn er verschillende vorderingen gemaakt op dit gebied. Met deze progressie wordt het een hoofdbestanddeel van klinische medicatie, vooral bij de evaluatie van bevredigende calorieopname.
Belangrijkste verschillen tussen directe en indirecte calorimetrie
Gevolgtrekking
Calorimetrie is een cyclus die de warmteafvoer meet van de vertering van celenergieën. Het geeft een evaluatie van de calorische energie die aanwezig is in voedselbronnen en houdt rekening met de schatting van het energieverbruik om bevredigende calorievereisten te bepalen. Deze gegevens kunnen worden gebruikt voor tal van klinische toepassingen. Het beoordelen van passende calorieopname, ontwijking van overbelasting en honger, en het inschatten van de caloriebehoefte in verschillende ziektetoestanden kan worden bereikt door middel van calorimetrie.
Calorimetrie is de schatting van de hoeveelheid verhandelde warmte. Als bijvoorbeeld de energie van een exotherme stofrespons wordt opgevangen in een compartiment met water, geeft de aanpassing van de temperatuur van het water een deel van de hoeveelheid toegevoegde warmte.
