Diëlektrisch en isolatoren zijn twee isolatoren, maar met totaal verschillende functies en werking. De diëlektrische isolator maakt elektriciteit mogelijk en bespaart zelfs, terwijl de isolatoren weerstaan dat elektriciteit er doorheen gaat en zelfs weerstand bieden aan de hitte. Hoewel ze een isolator zijn, werken ze allebei tegengesteld en hebben ze totaal verschillende toepassingen. De ene wordt gebruikt om de elektriciteit op te slaan, terwijl de andere wordt gebruikt om de elektriciteit en de warmte te weerstaan.
Diëlektrisch versus isolator
Het verschil tussen het diëlektricum en de isolator is dat het materiaal dat de elektrische energie in een elektrisch veld opslaat of opslaat, het diëlektrische materiaal is, terwijl aan de andere kant het materiaal dat de stroom van elektronen in een elektrisch veld blokkeert de isolator is.
Het diëlektrische materiaal kan worden gepolariseerd in de aanwezigheid van een elektrisch veld, terwijl isolatoren daarentegen niet worden gepolariseerd. Over de diëlektrische constante gesproken, de diëlektrische hebben een groot aantal, terwijl isolatoren een relatief lage diëlektrische constante hebben.
De elektrische ladingen worden opgeslagen in de diëlektrische materialen, terwijl ze in de isolatoren worden geblokkeerd. De isolatoren worden over het algemeen gebruikt in draden en kabels omdat ze elektriciteit voorkomen, zodat er geen kans is op een elektrische schok, terwijl diëlektrisch materiaal over het algemeen in de condensator wordt toegepast.
De diëlektrische materialen worden gebruikt om te controleren of de isolatie van het onderdeel de gebruikers voldoende beschermt tegen elektrische schokken of niet. Terwijl de isolatoren voornamelijk worden gebruikt voorafgaand aan tests met een hoog potentiaal om elke verontreiniging in de isolatie van elektriciteit te elimineren. De diëlektrica hebben het vermogen om de hoge elektrische spanning te weerstaan zonder enige geleiding. Maar de isolatoren beperken elke overdracht of stroom van elektronen.
Diëlektrica zijn in feite gewoon isolatoren die geen vrije elektronen bevatten. Wanneer er een elektrisch veld op wordt aangelegd, kunnen de diëlektrica gemakkelijk worden gepolariseerd. Terwijl isolator een materiaal is dat warmte of elektriciteit ervan kan overbrengen. Een deel van het isolatiemateriaal omvat papier, glas, olie, rubber en plastic. Hoewel het vacuüm ook een isolator is, kan het niet als een materiaal worden beschouwd
Vergelijkingstabel tussen diëlektricum en isolator:
| Parameters van vergelijking | diëlektricum | isolatoren |
| Definitie | Het is een elektrische isolator die bestand is tegen hoge elektrische spanningen zonder enige geleiding. | Ze zijn het materiaal of de apparaten die de overdracht van warmte of elektriciteit beperken. |
| Gebruiken | Het wordt gebruikt om te controleren of de isolatie van het onderdeel de gebruikers voldoende beschermt tegen elektrische schokken of niet. | Het wordt voornamelijk gebruikt voorafgaand aan tests met een hoog potentiaal om elke verontreiniging in de isolatie van elektriciteit te elimineren. |
| Polarisatie | In aanwezigheid van een elektrisch veld kunnen de diëlektrica heel gemakkelijk worden gepolariseerd. | De isolatoren kunnen niet worden gepolariseerd. |
| Aantal diëlektrische constanten | De diëlektrica hebben een groot aantal diëlektrische constanten. | de isolatoren hebben een relatief laag aantal diëlektrische constante. |
| Voorbeeld | Mica, plastic en oxiden van verschillende materialen. | Rubber, glas, diamant, hout en olie |
Wat is diëlektrisch?
Diëlektricum is in feite een materiaal dat een slechte hoeveelheid elektrische geleidbaarheid heeft, maar het erft het vermogen om een elektrische lading te besparen. Het zijn eigenlijk gewoon isolatoren die geen vrije elektronen bevatten. Wanneer er een elektrisch veld op wordt aangelegd, kunnen de diëlektrica gemakkelijk worden gepolariseerd. Er kan dus worden gezegd dat hun gedrag op het gebied van elektriciteit heel anders is dan dat van geleiders.
Er zijn twee soorten diëlektrische materialen: polair en niet-polair. De polaire zijn permanent in elektrische dipool en hun polarisatie is afhankelijk van de temperatuur. Terwijl de niet-polaire zijn de geïnduceerde elektrische dipool en hun polarisatie volledig onafhankelijk van de temperatuur.
Wat is een isolator?
De isolator is een materiaal dat warmte of elektriciteit doorlaat. Een deel van het isolatiemateriaal omvat papier, glas, olie, rubber en plastic. Hoewel vacuüm ook een isolator is, kan het niet als materiaal worden beschouwd. Meestal zijn alle elektrische materialen bedekt door de isolatie om elektrische stroom te vermijden.
Over het algemeen hebben isolatoren een nominale spanning van enkele honderden volt, maar sommige die worden gebruikt voor stroomverdeling hebben zelfs een nominale waarde van honderdduizenden volt. Om onbedoeld contact te maken, worden isolatoren ondersteund of weggehouden van elektrische geleiders.
Belangrijkste verschil tussen diëlektricum en isolator:
- Het belangrijkste en significante verschil tussen het diëlektricum en de isolator is dat het diëlektricum de stroom van elektriciteit erin en er doorheen toelaat en opslaat, terwijl de isolator aan de andere kant de stroom van elektronen en elektriciteit blokkeert en verhindert.
- Het diëlektrische materiaal kan worden gepolariseerd in de aanwezigheid van een elektrisch veld, terwijl isolatoren daarentegen niet worden gepolariseerd.
- De moleculen in een diëlektrisch materiaal zijn zeer wekelijks gebonden, terwijl de moleculen in een isolator sterk aan elkaar zijn gebonden.
- Het diëlektricum heeft een groot aantal diëlektrische constanten, terwijl isolatoren een relatief lage diëlektrische constante hebben.
- De isolatoren worden over het algemeen gebruikt in draden en kabels omdat ze elektriciteit voorkomen, zodat er geen kans is op een elektrische schok, terwijl diëlektrisch materiaal over het algemeen in de condensator wordt toegepast.
- Voorbeelden van isolatoren die de stroom en overdracht van elektriciteit voorkomen, zijn lucht, glas, plastic, droog hout en koper. Het voorbeeld van een diëlektricum is de condensator.
Gevolgtrekking
Hiermee hebben we geconcludeerd dat het diëlektricum niets anders is dan een isolatormateriaal, maar degenen die de stroom van elektriciteit opslaan en mogelijk maken, terwijl isolatoren aan de andere kant de materialen zijn die geen elektrische geleidbaarheid hebben en de stroom niet toestaan of overdracht van elektriciteit erdoorheen, in feite vormen ze een belemmering voor de stroom en overdracht van elektrische stroom.
De diëlektrische materialen worden gebruikt om te controleren of de isolatie van het onderdeel de gebruikers voldoende beschermt tegen elektrische schokken of niet. Terwijl de isolatoren voornamelijk worden gebruikt voorafgaand aan tests met een hoog potentiaal om elke verontreiniging in de isolatie van elektriciteit te elimineren. De diëlektrica hebben het vermogen om hoge elektrische spanningen te weerstaan zonder enige geleiding. Maar de isolatoren beperken elke overdracht of stroom van elektronen.
