Suiker maakt deel uit van onze dagelijkse voeding en dient als energiebron voor het lichaam. Hoewel sommige mensen benadrukken dat het eten van suiker schadelijk kan zijn voor hun gezondheid, zullen zonder suiker veel fysieke basisprocessen niet meer normaal functioneren. Voedselvariëteiten worden vaak verbeterd met verschillende soorten suikers zoals glucose, sucrose, fructose, enz., en rekening houdend met het feit dat het niet moeilijk is om te verwachten dat deze uitzonderlijk zijn, kijk voorbij dit en voorbij aan de organische chemie en gezondheidsvoordelen van de verschillende soorten suikerdeeltjes.
Dextrose versus suiker
Het verschil tussen dextrose en suiker is dat dextrose een monosacharide is, terwijl suiker een disacharide is. Monosachariden zijn directe suikers die één suikermolecuul bevatten. Dextrose is de normale naam voor D-glucose. Disachariden zijn basissuikers die twee soorten suikerdeeltjes bevatten. Sucrose is een typisch voorbeeld. Twee soorten suikerkorrels.
Dextrose is een soort suiker die meestal afkomstig is van maïs of tarwe. Dextrose is niet te onderscheiden van glucose, een suiker die in de bloedsomloop wordt aangetroffen. Bijgevolg wordt het meestal onmiddellijk gebruikt als een bron van energie door het menselijk lichaam. Dextrose wordt vaak gebruikt als nepsuiker of additief in voedsel.
Suiker wordt ook wel sacharose genoemd. Er is een breed scala aan soorten suikers - glucose, galactose, fructose en lactose zijn voor het grootste deel suikers, naast sucrose. Sucrose is samengesteld uit één atoom glucose en één fructosedeeltje gecombineerd. Het grootste deel van onze rietsuiker komt van candybars.
Vergelijkingstabel tussen dextrose en suiker
| Parameters van vergelijking: | dextrose | Suiker |
| Chemische formule | Dextrose heeft een samengesteld recept van C6H12O6. | De stofvergelijking van Sugar is C12H22O11. |
| Gevonden in | Over het algemeen te vinden in granen, meng groenten, brood en granen. | Vaak gevonden in tafelsuiker, nectar en siroop. |
| gebruikt | Dextrose is een basissuiker en wordt sneller verbruikt. | Suiker is een ingewikkelde koolhydraten en wordt langzamer gebruikt. |
| Niveaus | Dit resulteert in scherpe pieken en dalingen van de glucosespiegels. | Resulteert in stabielere glucosespiegels en ondersteunde energie. |
| Smaak | Minder zoeter | Zoeter |
Wat is dextrose?
Dextrose wordt in een groot aantal artikelen gebruikt, omdat het een paar waardevolle eigenschappen heeft en algemeen toegankelijk is. Dextrose wordt regelmatig gebruikt als suiker of additief, of om voedsel dat extreem vurig of scherp is te doden. Dextrose heeft een hoog glycemisch bestand, wat inhoudt dat het snel glucosespiegels opbouwt en een behoorlijke bron van energie is.
Dextrose wordt vaak gebruikt als suiker bij het verwarmen van artikelen, omdat het hen helpt om zonder problemen efficiënter te koken. Het wordt ook gebruikt in wijn, omdat het de rijpingsinteractie verder ontwikkelt. Dextrose wordt ook vaak gebruikt om gebundelde voedselbronnen te beschermen en hun bruikbaarheid te verlengen, omdat het niet zo zoet is als verschillende suikers, zoals sucrose. Zolang je dextrose met mate eet, is het goed voor je gezondheid.
Omdat dextrose hetzelfde is als glucose, wordt het onmiddellijk verwerkt en laadt het energie op in een kort tijdsbestek. Daarom gebruiken gewichtheffers regelmatig dextrosesupplementen na een serieuze inspanning. De gevaren van het eten van dextrose zijn zo oud als alle suikers. Extreem gebruik van dextrose kan op korte en lange termijn gevolgen hebben. Ook al heeft je lichaam wat suiker nodig voor energie, het verslinden van een teveel kan je risico op een paar aandoeningen vergroten.
Wat is suiker?
Suikers zijn zetmeel. Zoals alle suikers geven ze een bron van energie aan ons eetregime. Suiker is een term die alle zoete koolhydraten omvat, hoewel de term vaak wordt gebruikt om sucrose of tafelsuiker aan te duiden, een 'tweevoudige suiker'. Het lichaam scheidt zetmeel in directe suikers, zoals glucose, die snel in het lichaam kunnen worden gebruikt. Er zijn een paar unieke suikers. Suiker wordt meestal gevonden in bepaalde voedselbronnen, zoals bodemproducten, en wordt ook gemengd met voedsel.
Suiker kan een breed scala aan structuren aannemen, waaronder witte, ruwe of aardachtige suiker, nectar of glucosestroop. Een overmatige hoeveelheid suiker in het eetregime kan bijdragen aan medische problemen zoals zwaarte en tandrot. Geraffineerde (of behandelde) suiker geeft een snelle, ongecompliceerde bron van energie, maar het bevat geen verschillende supplementen zoals voedingsstoffen en mineralen. Suikers zijn beroemd in de verwerkte voedingsmiddelenindustrie omdat ze smaak, schaduw, massa en dikte aan voedselproducten toevoegen. Ze blokkeren ook de vorm van het frame en worden gebruikt als additieven.
Suiker en vet zijn te vinden in voedingsmiddelen zoals chocolade, broodjes en gebak. Een hoge vetopname kan bijdragen aan overgewicht of corpulentie, omdat vet erg 'energiedik' is. Het is een redelijke beslissing om het vet- en suikergehalte van de voedselbronnen die u eet te beperken. Een groot aantal economisch verkrijgbare zoete voedingsmiddelen bevatten onmiskenbaar immersievet, dat uw cholesterolgehalte in het bloed en het risico op coronaire hartziekten zal verhogen.
Belangrijkste verschillen tussen dextrose en suiker
Gevolgtrekking
De meeste zakelijke bronnen van sucrose komen uit het normale suikergehalte van suikerriet of suikerbieten. Deze gewone suikers worden in verschillende mate geraffineerd om verschillende assortimenten kristalsuiker, poedersuiker of aardachtige suikers te leveren, net als forte-suikers zoals muscovado. Sommige resultaten worden geleidelijk gebruikt bij de productie van melasse. Dextrose wordt dan weer financieel vervaardigd uit maïszetmeel en kan worden verkregen uit saaie bronnen zoals maïs, rijst, tarwe en cassave. Dextrose is aanzienlijk minder zoet dan sucrose en wordt gewoonlijk als suiker gebruikt in veel gebundelde en gehanteerde voedselvariëteiten, aangezien het redelijk en gewoonlijk toegankelijk is. Het wordt ook gebruikt om voedselkleuring in evenwicht te brengen en het tijdsbestek van de beschikbaarheid van gebundelde voedselbronnen te verlengen.
