We kennen allemaal de termen DNA (Deoxyribonucleotide zuur) en RNA (Ribonucleotide zuur). Ze dragen allebei essentiële genetische informatie voor de beweging en functie van de cellen in ons lichaam. Het is moeilijk voor te stellen zonder deze gebruikelijke activiteiten te doen.
Deze twee microscopisch kleine moleculen, met name DNA en RNA, lijken op elkaar en werken zelfs op dezelfde manier. Maar als het op compositie aankomt, hebben ze enkele verschillen. Beide zijn voornamelijk samengesteld uit een vorm van nucleotide, namelijk deoxyribonucleotide en ribonucleotide.
Deoxyribonucleotide versus Ribonucleotide
Het belangrijkste verschil tussen deoxyribonucleotide en ribonucleotide is dat de suikercomponent van deoxyribonucleotide deoxyribose is, terwijl de suikerverbinding van ribonucleotide ribose is. In 2'-koolstof heeft deoxyribonucleotide een H-atoom, terwijl ribonucleotide een OH-atoom heeft. Als het gaat om stikstofbasen, bestaat deoxyribonucleotide uit thymine, guanine, cytosine en adenine. Aan de andere kant bestaat ribonucleotide uit uracil, guanine, cytosine en adenine.
Deoxyribonucleotide is de voorloper van een DNA-molecuul. In de cel bevindt deoxyribose zich in de vorm van een nucleotide dat bestaat uit suikers van deoxyribose. Thymine, guanine, adenine en cytosine zijn vier van de stikstofbasen die in DNA voorkomen. In de cel komt DNA voor als een soort nucleïnezuur met de rol van het erfelijke molecuul.
Ribonucleotide is de voorloper van een RNA-molecuul. In de cel is ribonucleotide de structuur van nucleotide die bestaat uit suikers van ribose. Uracil, guanine, adenine en cytosine zijn enkele van de stikstofbasen die in RNA voorkomen. In de cel komt RNA voor als een vorm van nucleïnezuur met de rol van betrokkenheid bij eiwitsynthese.
Vergelijkingstabel tussen deoxyribonucleotide en ribonucleotide
| Parameters van vergelijking: | deoxyribonucleotide | ribonucleotide |
|---|---|---|
| Interpretatie | Een nucleotide is een bestanddeel van DNA en bevat deoxyribose. | Een nucleotide is een bestanddeel van RNA en bevat ribose. |
| Basis eenheid | DNA | RNA |
| Pentose suiker component | deoxyribose | Ribose |
| Splicing | Niet toestaan | Toestaan |
| Het molecuul bij '2' koolstof | H-atoom | OH atoom |
Wat is deoxyribonucleotide?
Het deoxyribonucleotide is voornamelijk een nucleotide dat bestaat uit deoxyribose. Ze zijn de monomere eenheid van DNA (deoxyribonucleïnezuur), het informatieve biopolymeer. Elk deoxyribonucleotide bestaat uit drie delen: een stikstofbase, een fosforylgroep en een monosacharide (een deoxyribosesuiker).
De stikstofbasen zijn zowel pyrimidinen als purines, heterocycli waarvan de structuren de basenparende interacties ondersteunen die het mogelijk maken om informatie te vervoeren met behulp van nucleïnezuren. De base is gebonden aan de 1'-koolstof van de deoxyribose. In de analogon van ribose vervangt het waterstofatoom de hydroxylgroep van de 2'-koolstof. De fosforylgroep hecht zich eenvoudig aan het deoxyribosemonomeer.
De gebruikelijke vormen voor de nucleobase of stikstofbase zijn guanine, thymine, cytosine en adenine. Deoxyribonucleotide kan worden aangewezen op basis van het aantal fosfaten waaruit de verbinding bestaat: trifosfaat (drie fosfaatgroepen), difosfaat (twee fosfaatgroepen) of monofosfaat (één fosfaatgroep). Daarom omvat het algemene deoxyribonucleotide dAMP, dATP, dADP, dGMP, dGDP en nog veel meer.
Het deoxyribonucleotide is voornamelijk afgeleid van de ribonucleotiden. Er is geen bewijs voor de deoxyribose-homoloog van PP-ribose-P. Deoxyribonucleotiden kunnen beschikbaar zijn uit de afbraak van endogene materialen uit deoxyribonucleotide of uit voedingsbestanddelen. Er bestaan enzymatische mogelijkheden voor het katabolisme van de deoxyribonucleotiden en hun omzetting in deoxyribose.
Wat is ribonucleotide?
Een ribonucleotide is ook een vorm van nucleotide waarin de ribose een suikercomponent is. Een nucleotide wordt beschouwd als de basisbouwsteen voor nucleïnezuren (DNA en RNA). De gemeenschappelijke basen voor de nucleobase of de stikstofhoudende basecomponent zijn uracil, guanine, adenine en cytosine. De verbinding zonder de fosfaatgroep wordt nucleoside genoemd, bijvoorbeeld een nucleobase + pentosesuiker.
Voor RNA dient ribonucleotide als een basisbouwsteen. Wanneer een enzym ribonucleotide-reductase de ribonucleotiden vermindert, kan het ook worden aangeduid als voorlopers van deoxyribonucleotiden. Ribonucleotide speelt ook een vitale rol bij celregulatie en celsignalering (bijv. AMP of adenosinemonofosfaat).
In organismen kan ribonucleotide worden gesynthetiseerd uit kleinere moleculen via de weg van de novo, of met behulp van de reddingsroute kan het worden gerecycled. Zowel pyrimidinen als purines worden gesynthetiseerd uit componenten die specifiek zijn afgeleid van de voorlopers van koolstofdioxide, aminozuren, ammoniak en ribose-5-fosfaten.
Om RNA-strengen te vormen, wordt ribonucleotide aan elkaar gekoppeld via fosfodiesterbindingen. De ene nucleotide 5'-fosfaatgroep is gekoppeld aan de volgende nucleotide 3'-hydroxylgroep die een ruggengraat vormt van afwisselende pentose- en fosfaatresiduen. Elk uiteinde van het polynucleotide heeft geen fosfodiesterbinding.
Belangrijkste verschillen Deoxyribonucleotide en Ribonucleotide
Gevolgtrekking
Er kan worden geconcludeerd dat zowel deoxyribonucleotide als ribonucleotide een belangrijke rol spelen in lichaamsfuncties, waardoor ze van vitaal belang zijn om te overleven. Het zijn beide voorlopermoleculen van nucleïnezuren. Deoxyribonucleotide en ribonucleotide bestaan uit een fosfaatgroep, stikstofbase en pentosesuiker. Beide nucleotiden bevatten drie gemeenschappelijke stikstofbasen als cytosine, guanine en adenine.
Het deoxyribonucleotide heeft deoxyribose als suikercomponent, terwijl ribonucleotide ribose als suikercomponent heeft. De basiseenheid van deoxyribonucleotide is DNA, terwijl RNA een basiseenheid van ribonucleotide is. Splicing staat niet toe in deoxyribonucleotide, terwijl het wel in ribonucleotide toestaat. Ze hebben allebei een bijna vergelijkbare stikstofbase, maar een beetje anders is dat deoxyribonucleotide bestaat uit thymine, maar ribonucleotide bevat uracil.
