Wie houdt er niet van zijdezachte, glanzende haren en lange haren, we hebben allemaal vooral vrouwen. Haar neemt een speciale positie in in de algehele persoonlijkheid van de persoon, waardoor menigeen zeer bijzonder zijn over hun haar en speciale zorg besteedt.
Maar toch kunnen er problemen optreden als gevolg van omgevingsfactoren of het interne immuunsysteem dat de gezondheid van haren kan beïnvloeden. Algemene problemen met betrekking tot het haar en de hoofdhuid zijn haaruitval, schimmelinfecties, aandoeningen die jeuk, roos, schilfering en een droge hoofdhuid veroorzaken.
Van alle roos en droge hoofdhuid komen roos en droge hoofdhuid het meest voor met bijna dezelfde symptomen, zoals een vallende schilfer en een droge en jeukende hoofdhuid, maar beide zijn heel verschillende problemen.
Roos versus droge hoofdhuid
Het verschil tussen roos en droge hoofdhuid is dat roos ontstaat door overmatige olie op de hoofdhuid, terwijl droge hoofdhuid ontstaat door vochtverlies van de hoofdhuid.
Bij roos wordt overmatige huidolie op de hoofdhuid rood en schilferig, wat in medische terminologie wordt aangeduid als seborrheic dermatitis. Dit zorgt er verder voor dat de gele of witte schubben van de hoofdhuid afschilferen.
Bij droge hoofdhuid blijft er te weinig vocht in de huid waardoor de huid geïrriteerd raakt en afschilfert.
Vergelijkingstabel tussen roos en droge hoofdhuid (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter: | Roos | Droge hoofdhuid |
|---|---|---|
| Definitie | Roos treedt op als gevolg van de overmatige olie in de huid die overmatige afscheiding van gele of witte schubben veroorzaakt, d.w.z. dode huidcellen van de hoofdhuid. | Droge hoofdhuid begint wanneer er nog een beetje vocht in de huid achterblijft. De huid wordt geïrriteerd en jeukt, en dan vallen er kleine witte huidschilfers af. |
| Hoofdrede | Overmatige olie in de huid. | Droogte treedt op als gevolg van een beetje vocht dat in de huid achterblijft. |
| Blootstellingsbeperking | Veroorzaakt door herhaalde blootstelling aan intense hitte of koude omstandigheden. | Veroorzaakt door overmatige intense hitte of koude omstandigheden. |
| Vergezeld van | Roos kan voorkomen op elk deel van het lichaam waar zich talgklieren bevinden. | Droogte op het hele lichaam. |
Wat is roos?
Roos wordt veroorzaakt wanneer de olieklieren van het lichaam overmatige olie beginnen te produceren en dat wordt ook overmatig geproduceerd op de hoofdhuid.
Deze overmatige olie maakt de huid vettig, rood en schilferig, waardoor de dode huid, die bekend staat als roosvlokken, verder wordt.
Roosschilfers zijn groter in vergelijking met droge hoofdhuidschilfers en vallen gemakkelijk af. Over het algemeen zijn ze wit, maar ze kunnen een gelige tint hebben en erg vettig lijken.
De persoon die aan roos lijdt, heeft ook jeuk op hun hoofdhuid, die kan verergeren als de persoon hetzelfde krabt, omdat het een bacteriële infectie kan veroorzaken. Zo ontstaat er een mogelijkheid om de hoofdhuid ook ernstig te infecteren met schimmelinfecties.
Vlokken zijn zeer goed zichtbaar op de schouders van de persoon wanneer ze de hoofdhuid krabben.
Dode huidcellen worden door veel delen van het lichaam afgestoten, hetzelfde gebeurt ook met de hoofdhuid. Maar dit proces wordt sneller of versnelt wanneer de oliesecretie meer wordt.
Mensen met een gevoelige huid of een zeer vette hoofdhuid hebben meer kans om het roosprobleem te krijgen. Herhaalde blootstelling aan intense hitte of koude omstandigheden kan ook roos veroorzaken.
Als de aandoening niet ernstig is, kan deze worden behandeld met elke antiroosshampoo, afhankelijk van het huidtype, maar als het ernstig is, moet u een dermatoloog raadplegen om hetzelfde te behandelen.
Wat is een droge hoofdhuid?
We weten allemaal dat vocht of olie de lichaamshuid zachter en soepeler maakt, maar wanneer er te weinig olie of vocht in uw lichaamshuid achterblijft, wordt deze droog. Dit geldt ook voor de hoofdhuid, omdat deze erg droog, geïrriteerd en schilferig wordt als er te weinig vocht in zit, wat een droge hoofdhuid veroorzaakt.
Veel factoren kunnen een droge hoofdhuid veroorzaken, zoals droge of koude lucht, waardoor de huid vochtarm wordt, als gevolg van het winterseizoen, uitdroging, overmatig wassen van haren, gebruik van verkeerde shampooproducten of een schimmelinfectie op de huid zoals eczeem.
Mensen die al een droge huid hebben, zijn vatbaarder voor het probleem van de droge hoofdhuid. Schilferen, jeuk, irritatie en droog haar zijn veelvoorkomende symptomen bij een droge hoofdhuid.
Over het algemeen zijn er kleine en witte vlokken in droge hoofdhuid die enigszins lijken op roosvlokken, maar deze vlokken zijn niet zo vettig als in roos. Men mag de hoofdhuid niet krabben als jeuk optreedt, omdat het de hoofdhuid kan doen pijn doen met roodheid van de huid en korsten onder het haar.
Als je hoofdhuid licht droog is, kan het helpen om het haar te beperken met een milde shampoo en een vochtinbrengende conditioner van hoge kwaliteit, met lauw water, niet te heet of niet te koud. Maar als de aandoening ernstig is, wordt aangeraden een dermatoloog te raadplegen.
Belangrijkste verschillen tussen roos en droge hoofdhuid
Mensen zeggen vaak dat er geen is verschil tussen roos en droge hoofdhuid omdat in beide gevallen de huid onder het haar jeukt, geïrriteerd raakt en schilfers afwerpen.
Maar de onderliggende essentie van het probleem in beide omstandigheden is heel anders en dat moet men weten zodat het goed kan worden behandeld, anders zal het niet veel tijd kosten om de aandoening van mild naar ernstig om te zetten.
Gevolgtrekking
Een gezonde levensstijl volgen, sporten, gehydrateerd blijven, regelmatig uw gezondheidszorg raadplegen en alleen authentieke kwaliteitsproducten gebruiken, is een basisvereiste om uzelf en uw huid gezond te houden.
Roos en droge hoofdhuid zijn geen enge aandoeningen en kunnen goed worden behandeld, maar men moet begrijpen of hij/zij last heeft van roos of droge hoofdhuid, anders kan de aandoening alleen maar verergeren.
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0022202X15525864
- https://core.ac.uk/download/pdf/82696555.pdf
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3129121/
