Een van de fundamentele tegenstellingen tussen een geleider en een inductor is dat een geleider tegen een aanpassing van de spanning ingaat, terwijl een inductor tegen een aanpassing van de stroom ingaat. Bovendien slaat de inductor energie op als een aantrekkelijk veld, en de geleider slaat energie op als een elektrisch veld.
Geleider versus inductor
Het verschil tussen de geleider en de inductor is dat de laatste ongevoelig is voor de vrije voortgang van warme of elektrische energie. In tegenstelling daarmee reageert de eerste weer op de voortgang van warmte of kracht.
Een geleider wordt afgebeeld als een materiaal dat elektronen vrijgeeft om ongeremd en effectief te stromen, te beginnen met de ene specifieke en vervolgens naar de volgende in ten minste één lager. Door een dergelijke vrije voortgang van elektronen kan de energie als warmte of elektrische lading probleemloos door het betreffende materiaal gaan.
Een inductor is dan weer een materiaal dat elektronen niet ongeremd laat stromen. Ondanks wat algemeen wordt verwacht, houdt het de elektronen stevig in de moleculen van een materiaal en schrikt zo de vrije voortgang van energie als warmte of elektrische stroom om door het materiaal te gaan.
Vergelijkingstabel tussen geleider en inductor:
| Parameters van vergelijking: | Geleider | Spoel |
| Het werk | Het verzet zich tegen veranderingen in spanning. | Het verzet zich tegen veranderingen in de stroom. |
| Frequentie | De spanning in een geleider verandert niet meteen. | De stroom in een spoel verandert niet snel |
| Eenheid | De eenheid van geleidbaarheid is Farad. | De eenheid van inductie is Henry. |
| Formule | Spanning verslapt stroom met π/2 | Stroom verlaagt de spanning met π/2 |
| Soorten stroom | De geleidercapaciteiten als een kortsluiting voor roterende stroom | Inductorcapaciteiten als een kortsluiting voor gelijkstroom |
Wat is dirigent?
Het verwijst naar elk van de verschillende stoffen die de ontwikkeling van elektrische stroom of kernenergie mogelijk maken. Ze hebben een hoge geleidbaarheid en hulpeloze bescherming tegen de progressie van elektrische of nucleaire energie. Dit gebeurt vanwege de aanwezigheid van ‘vrije elektronen’ in het nucleaire ontwerp van een geleider.
‘Vrije elektronen’ verwijzen naar die elektronen die probleemloos kunnen worden geruild met de elektronen van verschillende iota’s. Dat is hun band met het molecuul, waarvan ze een onderdeel zijn dat kracht nodig heeft. Deze afwezigheid van solidariteit maakt de vrije voortgang van energie mogelijk, te beginnen met de ene jota en dan naar de volgende.
De mate waarin een materiaal of een substantie ladingen of warmte doorlaat, hangt af van de hoeveelheid 'vrije elektronen' die het in de verste cirkels van zijn iotas heeft. Een stof of materiaal kan worden beschouwd als een behoorlijke geleider in het geval dat het een overvloedige hoeveelheid 'vrije elektronen' heeft in de verste of randschillen van zijn moleculen.
Bovendien mag er geen ruimte zijn tussen de geleidingsband en de valentieband (bekend als het illegale energiegat), zodat de elektronen, zonder veel rek, naar verschillende jota's kunnen bewegen.
Een item dat is gemaakt van een materiaal dat leidende eigenschappen heeft, krijgt de ladingen die er nee tegen worden gezegd, dankzij een ander object en zorgt ervoor dat die ladingen over het hele oppervlak kunnen worden getransporteerd, behalve als de verschrikkelijke krachten die tussen de overtollige elektronen bestaan, tot het uiterste afnemen. graad denkbaar.
Wat is Inductor?
Het licht is een weerstand (de obstructie maakt warmte om de vezel in de lamp te laten schitteren - zie hoe lichten werken voor subtiliteiten). De draad in de lus heeft veel onderste obstructie (het is gewoon draad), dus wat we zouden verwachten als je de schakelaar aanzet, is dat de lamp zwak fonkelt. Het grootste deel van de stroom moet de weg door de cirkel met weinig obstakels volgen. Wat in plaats daarvan gebeurt, is dat wanneer je de schakelaar sluit, de lamp briljant verbruikt en daarna zwakker wordt. Op het moment dat je de controller opent, verbruikt de lamp briljant en gaat later snel uit.
De rechtvaardiging achter dit vreemde gedrag is de spoel. Toen het huidige begin in de lus stroomde, moest de krul een aantrekkelijk veld ontwikkelen. Terwijl het gebied aan het bouwen is, belemmert de lus de voortgang van de stroom. Wanneer het pakket is geconstrueerd, kan de wind typisch door de draad stromen. Wanneer de schakelaar wordt geopend, houdt het aantrekkelijke veld rond de lus de stroom in de krul totdat het veld kapot gaat. Deze stroom zorgt ervoor dat de lamp een tijdje gloeit, ook al staat de schakelaar open. Een inductor kan energie opslaan in zijn aantrekkelijke veld, en een inductor zal zich in het algemeen verzetten tegen elke aanpassing van de stroommaat die er doorheen gaat.
Belangrijkste verschillen tussen geleider en inductor:
Gevolgtrekking
Omdat de geleider goed richt op hoge frequenties, worden ze meestal gebruikt in hoogspanningsvoedingen, waar ze het rumoer kunnen doorstaan. Over het algemeen zijn ze gebruikt in omstandigheden waar enorme capaciteits- en krachtniveaus nodig waren, bijvoorbeeld bij radar. Ze worden ook gebruikt voor gadgets zoals radio's die zwaaiende signalen gebruiken, waarbij een plaat van de condensator kan worden losgelaten en de andere in een fractie van een seconde kan worden opgeladen. Geleiders worden bovendien regelmatig dicht bij microprocessors geplaatst om de impedantie van DC-signalen te belemmeren; voor deze situatie ontkoppelen ze de geleider.
Inductoren zijn beroemd over een breed assortiment van hedendaagse gadgets en apparaten. Televisies, radio's en bougies zijn over het algemeen gewone toepassingen voor inductoren. In omstandigheden waar frequenties of nagalm belangrijk zijn, kunnen inductoren worden gecombineerd met geleiders en weerstanden om de bewegingen in het circuit te verbeteren of te beperken. Conventionele inductoren zijn meestal te groot om te worden gebruikt met hedendaagse CPU's; er worden echter weinig inductoren voor oppervlaktemontage geproduceerd voor de huidige hardware. Andere inductortypen hebben extra capaciteiten, vergelijkbaar met het gebruik van gekoppelde inductoren in transformatoren.
