Conserveringsmiddelen zijn verbindingen die worden gebruikt in producten zoals voedingsmiddelen, dranken, farmaceutische medicijnen, verven, biologische monsters, cosmetica, hout en nog veel meer items om microbieel bederf te voorkomen. Ze voorkomen ranzigheid, schimmelgroei en bederf. Ze kunnen een vorm zijn van natuurlijke conserveermiddelen of synthetische en chemische conserveermiddelen, ze worden voornamelijk gebruikt voor het bewaren van voedsel.
Items of verbindingen zoals zout, nitraat, suiker, plantaardige olie, honing, sorbaten, sulfieten en benzoaten zijn enkele van de meest gebruikte conserveermiddelen voor het bewaren van voedsel. Afhankelijk van hun eigenschappen zijn ze verder onderverdeeld in vier klassen. Twee klassen conserveermiddelen die sterk van elkaar verschillen zijn klasse i conserveermiddelen en klasse ii conserveermiddelen.
Klasse i-conserveringsmiddelen worden voornamelijk aangetroffen in gewone huishoudelijke artikelen zoals olie, honing, suiker en zout. Terwijl de klasse ii-conserveringsmiddelen ook wel chemische conserveermiddelen worden genoemd, zijn het voornamelijk chemicaliën, namelijk sulfieten, benzoaten en nitrieten
Klasse I conserveermiddel versus klasse II conserveermiddel
Het verschil tussen klasse i conserveermiddel en klasse ii conserveermiddel is dat klasse i conserveermiddel van nature wordt gevonden, het zijn voornamelijk huishoudelijke artikelen die we in ons dagelijks leven gebruiken, daarom zijn ze niet schadelijk voor de gezondheid, maar klasse ii conserveermiddel is chemisch vervaardigd hebben ze bepaalde beperkingen en beperkingen voor gebruik, omdat ze schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid.
Vergelijkingstabel tussen klasse I conserveermiddel en klasse II conserveermiddel
| Vergelijkingsparameter: | Klasse I conserveermiddel | Klasse II conserveermiddel |
| Gevonden in | Het is te vinden in de meeste van de meest voorkomende huishoudelijke artikelen | Het is chemisch vervaardigd |
| Beperking | Er is geen dergelijke beperking voor gebruik | Er zijn beperkingen ingesteld voor gebruik |
| Risico | Er is geen risico | Te veel consumptie kan schadelijk zijn voor de gezondheid |
| Veiligheidsmaatregelen | Men hoeft niet voorzichtig te zijn tijdens het hanteren | Men moet voorzichtig zijn, want het is chemisch |
| Voorbeelden | Olie, honing, suiker en zout | Sulfieten, benzoaten en nitrieten |
Wat is klasse I conserveermiddel?
Klasse i conserveermiddel gebied type conserveermiddel dat een persoon vaak kan vinden binnen het bereik van hun huishouden. Ze zijn overal om ons heen verkrijgbaar. Klasse i-conserveringsmiddelen zijn items die vaak in de natuur worden aangetroffen. Ze worden heel gemakkelijk verkregen uit natuurlijke dingen, dus men hoeft niet voorzichtig te zijn bij het gebruik ervan voor welk doel dan ook.
Klasse i-conserveringsmiddelen worden ook wel traditionele conserveermiddelen genoemd omdat ze worden gebruikt in zelfgeproduceerde voedingsmiddelen. In het geval van klasse i-conserveringsmiddelen zijn er gewoonlijk beperkingen of beperkingen die door een autoriteit zijn ingesteld voor het gebruik of de consumptie ervan. Het is dus meestal handig om voedingsmiddelen te kiezen die klasse i-conserveringsmiddelen bevatten, omdat ze niet gevaarlijk zijn voor de gezondheid en ze geen bijwerking of complicaties hebben na consumptie, dus men hoeft niet voorzichtig te zijn bij het gebruik ervan.
Klasse i-conserveermiddel omvat stoffen of verbindingen zoals zout, azijn, suiker, plantaardige olie, honing en verschillende andere huishoudelijke artikelen. Invriezen, koken, roken zijn ook enkele methoden die worden beschouwd als de natuurlijke methode voor het bewaren van voedsel.
Wat is een klasse II conserveermiddel?
Klasse ii conserveermiddelen zijn ook bekend als chemische conserveermiddelen. Ze zijn door de mens gemaakt en zijn daarom op onnatuurlijke wijze verkregen. Klasse II-conserveringsmiddelen zijn conserveermiddelen die aan voedsel worden toegevoegd om ze langer houdbaar te maken.
Klasse II conserveermiddel omvat zwavelzuur en zouten, vandaar benzoëzuur en zouten, sorbinezuren waaronder Na-, K- en Ca-zouten, nitraten of nitrieten van Na of K, niacine, natrium- en calciumpropionaten, methyl- of propylparahydroxybenzoaat (parabenen), propionzuren inclusief esters of zouten en Na, Kad Ca zouten van melkzuur en nog veel meer.
Klasse ii-conserveermiddel, dat een chemisch conserveermiddel of een chemische stof is, heeft imitatie of beperkingen voor maximaal gebruik waarboven ze niet in bepaalde producten mogen worden gebruikt. Aangezien deze producten voornamelijk chemicaliën zijn, is overmatig gebruik of consumptie gevaarlijk voor de gezondheid en kan dit leiden tot complicaties of bijwerkingen.
Er is een maximumlimiet vastgesteld door FPO (food products order) in verschillende groente- en fruitproducten, deze varieert tussen 40-2000ppm (SO2), 120-750ppm (benzoëzuur) en tussen 50-5000ppm (sorbinezuur), afhankelijk van het type en de categorie van het voedselproduct.
Belangrijkste verschillen tussen klasse I conserveermiddel en klasse II conserveermiddel
- Klasse i conserveermiddel wordt vaak aangetroffen in de meeste huishoudens. Ze worden op natuurlijke wijze verkregen. Klasse II conserveermiddel is echter chemisch vervaardigd. Ze zijn door de mens gemaakt.
- Er is geen dergelijke beperking bij het gebruik van klasse i-conserveringsmiddelen, aangezien het volledig natuurlijke producten zijn, maar in het geval van klasse ii-conserveringsmiddelen zijn er beperkingen en beperkingen die door de respectieve autoriteiten zijn vastgesteld voor gebruik en consumptie.
- Er is geen risico bij de consumptie van klasse i conserveermiddelen, maar voor klasse ii conserveermiddelen kan te veel consumptie gevaarlijk zijn voor de gezondheid, daarom is het altijd de beste optie om te kiezen voor klasse i conserveermiddelen die voedselproducten kopen.
- Men hoeft niet voorzichtig te zijn bij het hanteren van klasse i-conserveringsmiddelen, aangezien het dagelijkse huishoudelijke artikelen zijn, maar in het geval van klasse ii-conserveermiddelen moet men voorzichtig zijn aangezien het volledig chemicaliën zijn.
- Voorbeelden van klasse i conserveermiddelen zijn olie, honing, suiker en zout. En de voorbeelden van klasse II-conserveringsmiddelen zijn sulfieten, benzoaten en nitrieten.
Gevolgtrekking
Conserveringsmiddelen zijn verbindingen of items die worden gebruikt om iets te bewaren of te beschermen tegen microbieel bederf. Het kunnen natuurlijke of door de mens gemaakte chemische conserveermiddelen zijn. Afhankelijk van hun eigenschappen worden conserveermiddelen ingedeeld in vier verschillende klassen. Twee van de meest geprefereerde en meest gebruikte conserveermiddelen zijn klasse i conserveermiddelen en klasse ii conserveermiddelen.
Klasse i-conserveringsmiddelen zijn natuurlijke conserveermiddelen. Het zijn gewone huishoudelijke artikelen zoals olie, honing, suiker en zout. Omdat het natuurlijke stoffen zijn, is er geen beperking of beperking voor het gebruik ervan en daarom zijn ze niet schadelijk voor de gezondheid.
Aan de andere kant zijn klasse II-conserveringsmiddelen door de mens gemaakte chemische conserveermiddelen zoals sulfieten, benzoaten en nitrieten. Omdat het chemicaliën zijn, zijn er beperkingen en beperkingen ingesteld voor hun consumptie en te veel consumptie kan gevaarlijk zijn voor de gezondheid.
Referenties
- https://www.cabdirect.org/cabdirect/abstract/19900441559
- https://aem.asm.org/content/70/8/4449.short
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/10408399409527650
