Het onderscheid tussen beide soorten medicijnen die worden gebruikt voor allergieën, namelijk Claritin en Claritin-D, is gebaseerd op verschillende kenmerken. Het omvat medicijnklasse, generieke en merkstatus, medicijntype, behandeling gegeven aan welke groep mensen en behandelingsduur, die van persoon tot persoon varieert - de generieke namen van het medicijn, evenals de standaarddosisrichtlijnen van het medicijn.
Claritin versus Claritin-D
Het verschil tussen Claritin en Claritin-D ligt in verschillende factoren, zoals de klasse van geneesmiddelen, hun generieke en merkstatus, een vorm van medicatie, behandeling wordt gegeven aan welke groep mensen, behandelingsduur die van persoon tot persoon afhangt, generieke namen van het medicijn, standaard doseringscriteria van beide medicijnen. Hoewel beide medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van hetzelfde gezondheidsprobleem, dat wil zeggen allergieën, verschillen ze ook een beetje van elkaar.
Claritin is een antihistaminicum dat tot de tweede generatie behoort. Zowel de merknaam als de generieke versies van Claritin zijn beschikbaar. Het geneesmiddel Claritin staat bekend als "Loratadine" in zijn generieke vorm. Claritin kan worden ingenomen als een siroop, pillen, tabletten of oplossing. De aanbevolen dagelijkse dosering voor iedereen die Claritin gebruikt, is 10 mg. Het medicijn daarentegen mag slechts eenmaal per dag worden ingenomen.
Claritin-D is een antihistaminicum van de tweede generatie die behoort tot de familie van decongestiva. Er zijn zowel merk- als generieke versies van Claritin-D. Claritin-D heeft twee generieke namen: respectievelijk Loratadine en Pseudo-efedrine. Claritin-D wordt gewoonlijk toegediend als pillen die oraal worden ingenomen en die een verlengde afgifte hebben. Claritin-D-gebruikers staan onder strikt toezicht van hun artsen. Als gevolg hiervan kan het lang of kort zijn.
Vergelijkingstabel tussen Claritin en Claritin-D
| Parameters van vergelijking: | Claritin | Claritin-D |
| Klasse van drugs | Tweede generatie antihistaminica | Decongestivum en antihistaminica van de tweede generatie |
| Generieke/Merkstatus | Generiek en merk, beide versies zijn beschikbaar. | Beide versies zijn beschikbaar. |
| Geneesmiddel Generieke naam | Loratadine | Pseudo-efedrine of Loratadine. |
| vorm van medicatie | Orale medicatie in de vorm van capsule, tablet, oplossing en siroop. | Verlengde afgifte, met orale tabletten. |
| Standaard doseringscriteria | Dagelijks 10 mg, eenmaal per dag. | Loratadine: 5 mg, pseudo-efedrine: 120 mg, eenmaal per twaalf uur. |
| Behandelingsduur | Het kan voor de korte termijn worden gebruikt, of de lange termijn hangt af van het recept van de arts. | De behandeling hangt volledig af van de richting van de arts. |
| Behandeling gegeven aan | De behandeling wordt gegeven aan kinderen ouder dan twee jaar en volwassenen. | Kinderen ouder dan twaalf jaar en volwassenen. |
Wat is Claritine?
Claritin is een antihistaminicum dat behoort tot de tweede generatie antihistaminica. In het geval van Claritin zijn zowel een merknaam als een generiek equivalent toegankelijk. "Loratadine" is de generieke naam voor de Claritin-medicatie.
Claritin wordt meestal als een oraal medicijn gegeven in de vorm van siroop, capsules, tabletten of oplossingen. De standaarddosering voor iedereen die Claritin gebruikt, is vastgesteld op 10 mg per dag. Het medicijn mag echter slechts eenmaal per dag worden gebruikt.
De duur van de behandeling van met Claritin behandelde personen wordt bepaald door de toestand van de patiënt en de verantwoordelijke arts. Het kan echter zowel op korte als op lange termijn zijn. Claritin wordt gewoonlijk voorgeschreven aan volwassenen en kinderen ouder dan twee jaar.
Hoewel beide medicijnen worden gebruikt om hetzelfde gezondheidsprobleem, allergieën, te behandelen, verschillen ze enigszins van elkaar.
Wat is Claritin-D?
Claritin-D is een decongestivum dat ook tot de tweede generatie antihistaminica behoort. Claritin-D is ook beschikbaar in zowel merk- als generieke vormen. Claritin-D is er in twee vormen, die elk een andere generieke naam hebben: Loratadine of Pseudo-efedrine.
Claritin-D wordt vaak toegediend als pillen die oraal worden ingenomen en die een verlengde afgiftetijd hebben. De doseringscriteria van Claritin-standaard D verschillen enigszins van die van Claritin.
De dosering van Pseudo-efedrine is 120 mg, die tweemaal per dag en slechts eenmaal per 12 uur moet worden ingenomen, en de dosering van Loratadine is 5 mg, die eenmaal per 12 uur of tweemaal per dag moet worden ingenomen, net als Pseudo-efedrine.
Degenen aan wie Claritin-D is voorgeschreven, moeten de instructies van hun arts tot op de letter opvolgen. Daardoor kan het lang of kort duren. Alle volwassenen en kinderen van twaalf jaar en ouder komen in aanmerking voor Claritin-D-medicatie.
Belangrijkste verschillen tussen Claritin en Claritin-D
Gevolgtrekking
Claritin-D heeft iets andere standaarddosisvereisten dan Claritin. De dosering van pseudo-efedrine is 120 mg, die tweemaal per dag en slechts eenmaal per twaalf uur moet worden ingenomen; en Loratadine-dosering is 5 mg, die eens in de 12 uur of tweemaal per dag moet worden ingenomen, hetzelfde als pseudo-efedrine.
Claritin-D kan volwassenen en kinderen van twaalf jaar en ouder helpen. De duur van de behandeling van met Claritin behandelde personen wordt echter bepaald door de gezondheid van de patiënt en de arts die hen behandelt. Het kan echter zowel op korte als op lange termijn zijn. Claritin wordt meestal voorgeschreven aan volwassenen en kinderen ouder dan twee jaar.
