Het menselijk lichaam is een van de meest complexe structuren ter wereld, waarbij elke cel en elk orgaan, van de kleinste granulecel van het cerebellum tot de grootste spier van de gluteus maximus, dat wil zeggen, de bilspier zijn eigen werk en verantwoordelijkheden heeft om het lichaam te maken. regelmatig actief te zijn.
Het plasmamembraan van het vrije uiteinde wordt gemodificeerd om drie soorten functionele verbindingen te vormen: microvilli, Stereocilia, Cilia of kinocilia. Stereocilia en Cilia zijn cytoplasmatische projecties. Hoewel ze allebei voor elkaar in de war zijn, lijkt Stereocilia in werkelijkheid meer op microvilli.
Cilia versus stereocilia
Het verschil tussen Cilia en Stereocilia is dat Cilia beweeglijk of niet-beweeglijk kunnen zijn, maar meestal beweeglijk zijn, terwijl Stereocilia niet-beweeglijk zijn, wat betekent dat Cilia het vermogen hebben om zelfstandig te bewegen, terwijl Stereocilia zichzelf niet kan voortbewegen. Ook zijn Cilia kleiner in vergelijking met Stereocilia.
Cilla zijn kleine uitsteeksels die voortkomen uit basale korrels van het lichaam. Basale korrels zijn een soort celmembraanstructuur. Ze zijn meestal contractiel beweeglijk. De functie van dit vezelige proces is om deeltjes, voornamelijk slijm, in een bepaalde richting te verplaatsen.
Stereocilia is een mechanosenserend organel dat de rol speelt van het vergroten van de tussenliggende oppervlaktecellen, zodat het hen kan helpen bij absorptie en secretie. Omdat Stereocilia een 9+2-rangschikking heeft, zijn ze ook afwezig in de basale korrels.
Vergelijkingstabel tussen cilia en stereocilia
| Parameters van vergelijking: | trilhaar | Stereocillia |
| Definitie | Cilia, meervoud van Cilium, zijn een groep organellen die voor voortstuwing zorgen. | Stereocilia zijn niet-beweeglijke modificaties van de cel. |
| Een andere naam | Kinocilia | Stereovilli |
| Functie(s) | Zorg voor voortbeweging, d.w.z. om cellen in een regelmatige beweging te verplaatsen. | Zet fysieke kracht om in een elektrisch signaal tijdens het proces van horen en absorberen, afscheiding van overtollig vocht in de holle mens. |
| Regeling | 9+2 opstelling is aanwezig. | 9+2 regeling ontbreekt. |
| Plaats | In het middenoor, longen en luchtwegen. | In de haarcellen van het binnenlichaam, ductus deferens en epididymis. |
Wat is Cilia?
De naam "Cilia" kwam van een Latijns woord dat zich vertaalt in "de rand van de oogleden en van de wimpers." Het werd voor het eerst ontdekt in 1675 door Anthony Van Leeuwenhoek, waardoor het het eerste bekende cellulaire organel is. Cilia zijn kleine haarachtige structuren. Deze cellen zijn talrijk in aantal, tot ongeveer honderden per cel. Het ontstaat over het hele menselijk lichaam of op het peristomiale gebied/uiteinde. Een enkele eenheid ervan zou Cilium worden genoemd.
De rangschikking van trilhaartjes versmelt met elkaar om membranen en cirri of golvende membranen te vormen. De beweging is snel, in een pendelbeweging of vegende beweging. Het zijn de snelste protozoën. Deze bevinden zich op het binnenoppervlak van het holle orgel.
Hun belangrijkste functie is om het lichaam te beschermen tegen ziektekiemen en bacteriën die het lichaam binnendringen via het slijm van de luchtwegen en uit de longen door microben voort te stuwen. Net als de luchtwegen, wanneer zuurstof in het lichaam wordt ingeademd, zitten er bepaalde vuildeeltjes in. Er komt het gebruik van slijm, en daarin helpt Cilia bij het volgen van die vuildeeltjes.
Wat is stereocilia?
Stereocilia is een specialisatie van het vrije oppervlak. Het zijn de mechanosenserende organellen van haarcellen, wat betekent dat het een soort receptor is die het vermogen heeft om zijn micro-omgeving waar te nemen. Hoewel Stereocilia zijn naam deelt met Cilia, delen de weefsels meer kenmerken met microvilli dan met Cilia. De structuur is lang en niet beweeglijk.
Ze bevinden zich bij de Epididymis, in het binnenoor van de gehoorbeschermer en in Vas deferens. Het kan ook worden gevonden in het slijmvlies van de urethra. De belangrijkste functie is het vergroten van het oppervlak voor het proces van secretie en absorptie. In tegenstelling tot Cilia heeft Stereocilia geen ultra-arrangement.
De Stereocilia van het binnenoor is ongeveer 10-50 micrometer lang. Ze reageren niet alleen op vloeiende bewegingen bij mensen, maar ook op verschillende soorten andere dieren. Het geluid boven een bepaalde decibel kan de Stereocilia die in het binnenoor ligt beschadigen. Maar volgens de nieuwe onderzoeken kan beschadigd gehoorverlies dat wordt veroorzaakt door beschadigd binnenoor Stereocilia in de toekomst worden hersteld.
Belangrijkste verschillen tussen cilia en stereocilia
Gevolgtrekking
Zowel Cilia als Stereocilia zijn epitheliale weefsels. Ze zijn lang en klein van formaat. De belangrijkste functie van Cilia is het proces van voortbeweging in het lichaam in een bepaalde richting, terwijl de functie van Stereocilia is om het oppervlak van cellen te vergroten om te helpen bij de absorptie. Cilia zijn ook de oudst bekende organellen.
Voor een gemiddeld persoon is het nogal moeilijk om onderscheid te maken tussen de twee, maar als je goed kijkt en aandacht schenkt aan de anatomie van de epitheliale weefsels, zal je zien dat Cilia en Stereocilia verschillende functies hebben, zich op verschillende delen van de het lichaam en zijn behoorlijk verschillend van elkaar.
