Chromatine is een complex gevormd door nucleïnezuur en eiwit en wordt over het algemeen aangetroffen in eukaryote cellen. Chromatine is samengesteld uit nucleosomen. Chromosomen zijn een complex dat is ontstaan door verpakte eiwitten en DNA. Chromosomen zijn samengesteld uit gecondenseerde chromatinevezels.
Chromatine versus chromosoom
Het verschil tussen Chromatine en chromosoom is Chromatine is een complex dat DNA en eiwit draagt, en meestal wordt het in gecondenseerde vorm gevonden, terwijl Chromosomen een complex zijn dat bestaat uit DNA en verpakte eiwitten, maar in een meer gecondenseerde vorm dan die van Chromatine.
Chromatine is voornamelijk afkomstig van DNA, RNA en eiwitten die histonen worden genoemd. Histonen hebben een kraalachtige structuur over een touwtje wanneer ze door een microscoop worden bekeken. We kunnen zeggen dat Chromatine de basis is voor de vorming van chromosomen die in de kern van de eukaryote cellen worden gevonden. Chromatine komt in een sterk gecondenseerde vorm.
Chromosomen zijn opgebouwd uit verpakte eiwitten en genen (DNA). Zoals we hierboven hebben vermeld, zijn chromosomen die uit DNA zijn gevormd strak opgerold in een draadachtige structuur met een eiwit dat histonen wordt genoemd en dat de structuur van chromosomen intact houdt. Een menselijk lichaam bevat in totaal 23 paar chromosomen.
Vergelijkingstabel tussen chromatine en chromosoom
| Parameters van vergelijking: | chromatine | chromosoom |
| Definitie | Chromatine is een complex dat bestaat uit DNA, RNA en eiwitten in een sterk gecondenseerde vorm. | Een chromosoom bestaat uit verpakte eiwitten, DNA en gecondenseerde chromatinevezels. |
| Structuur | Een structuur als kralen aan een touwtje. | Draadachtige structuur. |
| Functie | DNA-verpakking, DNA-reparatie en transcriptie van genetische informatie. | Het opslaan van genetische informatie en het beschermen van de informatie tijdens het proces van celdeling. |
| elementen | DNA, RNA en eiwitten. | DNA, verpakte eiwitten en chromatinevezels. |
| Hoeveelheid | 46 paar. | 23 paar. |
Wat is chromatine?
Chromatine is een genetisch materiaal dat aanwezig is in de kern van een eukaryote cel. Eiwit, DNA en RNA zijn de wortels bij de vorming van Chromatine. Er zijn twee soorten chromatine die hieronder worden genoemd.
Euchromatine is een type chromatine dat minder gecondenseerd is en gemakkelijk kan worden getranscribeerd. Euchromatine maakt voor 92% deel uit van het menselijk genoom. Het lijkt een lichte vlek te zijn onder een optische microscoop. Er wordt vermeld dat euchromatine een structuur heeft van een uitgevouwen set kralen aan een touwtje. Zoals hierboven vermeld, speelt euchromatine een actieve rol bij het transcriberen van de genetische informatie via een proces terwijl het bindt aan de DNA-sequentie en helpt het bij het replicatieproces van DNA.
heterochromatine
Heterochromatine is een type chromatine dat sterk gecondenseerd is en dus niet nuttig kan zijn bij het transcriberen van genetische informatie. Heterochromatine is strak verpakt en donker gekleurd in vergelijking met euchromatine dat even tegengesteld is aan deze term. We weten door de bovengenoemde informatie dat euchromatine 92% van het menselijk genoom uitmaakt, terwijl de rest uit heterochromatine bestaat.
Wat betreft de structuur van heterochromatine, is het een 30 nm vezel opgerold in de vorm van een helix met een diameter van 30 nm. Het feit dat het sterk gekleurd en strak verpakt is, maakt het geschikt om gezien te worden tijdens het observeren door een optische microscoop. Heterochromatine kan ook verder worden gecondenseerd tot metafasechromosomen en actieve chromosomen. Heterochromatine is van twee soorten. De eerste is constitutief, de andere facultatief.
Wat is chromosoom?
Een chromosoom is genetisch materiaal in een lichaam dat bestaat uit verpakte eiwitten en DNA. Chromosomen verschijnen in de kern van een cel. Het is een lang DNA-molecuul dat de genetische informatie opslaat en verder repliceert voor het proces van celdeling. Chromosomen hebben een draadachtige structuur die het DNA intact houdt met de eiwitten die histonen worden genoemd. Het helpt bij de juiste opstelling van DNA om in de cel te passen.
Het is noodzakelijk dat het DNA intact blijft, want wanneer het proces van celdeling plaatsvindt, moet de informatie die via het DNA wordt gerepliceerd, exact worden gekopieerd en gelijkmatig worden verdeeld over het aantal cellen.
Als er een fout optreedt in dit proces, kan dat leiden tot een verandering in de structuur van chromosomen en kan dit tot ernstige problemen leiden.
Een menselijk lichaam bevat 23 paar chromosomen, waarvan 22 paar chromosomen autosomen worden genoemd, en één paar is van geslachtschromosomen die X en Y zijn. Geslachtschromosomen zijn verantwoordelijk voor het geslacht van het nageslacht dat een van de geslachtschromosomen krijgt van zowel moeder als vader.
Belangrijkste verschillen tussen chromatine en chromosoom
Gevolgtrekking
Alle informatie die we over chromatine en chromosomen hebben gelezen, betekent verreweg dat beide termen een gelijkwaardige rol spelen bij het opslaan, transcriberen en repliceren van genetische informatie in een menselijk lichaam. Ze maken allebei deel uit van de cel en de chromosomen zelf komen uit de sterk gecondenseerde vorm van chromatines.
Chromosomen komen van chromatide en chromatide is een sterk gecondenseerde vorm van chromosomen; het verschil zit in de stadia en de functie die het speelt in die specifieke stadia.
Chromosomen zijn verantwoordelijk voor het opslaan van erfelijke informatie en het overbrengen ervan naar de andere cellen in de vorm van DNA tijdens het proces van celdeling en het intact houden van het DNA met de eiwitten die histonen worden genoemd.
Chromatinen zijn van twee typen, zoals hierboven vermeld, en beide spelen verschillende rollen, zoals het transcriberen van de genetische informatie en het handhaven van de stabiliteit in de structuur van chromosomale regio's.
Door verschillende rollen en functies te spelen en te verschillen op het dichtheidsniveau, verschillen de termen chromatine en chromosomen van elkaar. Beide spelen een cruciale rol bij het opslaan en repliceren van erfelijke informatie naar andere nieuwe cellen.
