Het zenuwstelsel is zo'n onderdeel van een dierlijk lichaam dat het alles regelt. Het coördineert signalen tussen verschillende organen van het lichaam en de hersenen. Een zenuwcel of neuron doet het werk door signalen naar andere cellen te sturen. De hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen zijn de vitale delen van het zenuwstelsel. Het systeem bestaat uit twee verschillende delen: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel.
Centraal zenuwstelsel versus perifeer zenuwstelsel
Het verschil tussen het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel is dat het centrale zenuwstelsel functioneert met behulp van de hersenen en het ruggenmerg, terwijl het perifere zenuwstelsel functioneert met behulp van zenuwen en zenuwcellen. Het CNS decodeert, levert en ontvangt signalen van de effectororganen, terwijl het PNS signalen van en naar het CNS verzendt en ontvangt. Verschillende soorten neuronen functioneren in het PNS.
De hersenen en het ruggenmerg zijn de belangrijkste componenten van het centrale zenuwstelsel. Het ontvangen van sensorische impulsen of signalen van het effector-orgaan en het terugsturen van de vereiste reacties is wat het CZS doet. De zenuwaxonen dragen de zenuwimpulsen. Het CZS is verder onderverdeeld in twee soorten materie; de ene is grijs en de andere is wit. Over grijze stof gesproken, deze bestaat uit neuronen en witte stof uit de zenuwaxonen.
Aan de andere kant zijn de zenuwcellen en zenuwen de belangrijkste componenten van het perifere systeem. Het levert informatie aan het CZS en stuurt vervolgens de ontvangen reactie naar de effectororganen. De neuronen en clusters van neuronen die het werk doen, staan bekend als Ganglia. Het PNS is verder onderverdeeld in somatische en autonome zenuwstelsels.
Vergelijkingstabel tussen centraal zenuwstelsel en perifeer zenuwstelsel
| Parameters van vergelijking: | Centraal zenuwstelsel | Perifere zenuwstelsel |
| Samenstelling | De hersenen en het ruggenmerg zijn de primaire samenstelling. | Zenuwen en zenuwcellen zijn hun primaire samenstelling. |
| Functie | Het vervoert impulsen van en naar de organen en de hersenen. | Het vervoert impulsen tussen het CZS en de effectororganen. |
| Regeneratie van zenuwen | Het CZS heeft niet het vermogen om zenuwen te regenereren. | Bijna elke zenuw van het PZS wordt gemakkelijk geregenereerd. |
| Effect van schade | Schade die eraan wordt toegebracht, kan het hele lichaam aantasten. | Schade die eraan wordt toegebracht, treft alleen het specifieke gebied. |
| Bescherming | Het heeft fysieke bescherming tegen de schedelbeenderen en de wervelkolom. | Er wordt geen bescherming aan gegeven. |
Wat is het centrale zenuwstelsel?
Het centrale zenuwstelsel, of, afgekort, het CZS, is er voor het beheren en coördineren van bijna alles in lichaam en geest. Er zijn twee hoofdonderdelen; de hersenen en het ruggenmerg. In het lichaam zijn de hersenen het centrum van denken en reageren. Het decodeert informatie van verschillende organen. Het ruggenmerg fungeert als communicatiekanaal tussen andere organen en de hersenen.
Het CZS heeft altijd een hoge mate van bescherming tegen verwondingen nodig. Omdat het het belangrijkste systeem is dat sensorische signalen beheert, kan elke schade eraan een grote bedreiging vormen voor het hele lichaam. Botten van de schedel en de wervelkolom bieden een primaire verdediging van het CZS tegen lichamelijk letsel. In tegenstelling tot andere organen van het lichaam, kan het CZS zichzelf niet herstellen van verwondingen.
Neuronen verbinden om signalen van de hersenen te verzenden en te ontvangen via het ruggenmerg naar de andere organen en vice versa. Astrocyten fungeren als de basisondersteuning voor de hersenen en het ruggenmerg. Microglia werkt voor het leveren van immuniteit aan de hersenen. Oligodendrocyten hebben myeline dat axonvezels omhult.
Synapsen zijn de kleine openingen tussen de neuronen, die signalen van het ene neuron naar het andere overbrengen. Neurotransmitters helpen bij dit proces. Wanneer de signalen uiteindelijk de hersenen bereiken, worden ze geïnterpreteerd en worden de reactiesignalen teruggestuurd naar de effectororganen in het dierlijk lichaam.
Wat is het perifere zenuwstelsel?
Het perifere zenuwstelsel of, afgekort, het PNS is het secundaire zenuwstelsel bij dieren. Het is samengesteld uit de zenuwen en zenuwcellen in clusters. Het staat bekend om het verbinden van andere organen met het centrale zenuwstelsel. Kortom, het fungeert als een verbindingskanaal tussen de hersenen, het ruggenmerg en het lichaam voor sensorische signalen.
Verderop heeft het PNS twee systemen: somatisch en autonoom. De SNS neemt vrijwillige controle over bewegingen die in het lichaam plaatsvinden. Het ANS daarentegen heeft onvrijwillige controle over gladde spiercellen en klieren. De SNS doet het werk van het verzenden van signalen van de zintuigen. Het ANS zorgt voor de hartslag of de spijsvertering.
Er is geen fysieke bescherming geïntroduceerd voor het PZS in het lichaam, in tegenstelling tot het CZS. Het blijft de hele tijd blootgesteld aan verwondingen en gifstoffen. Dit leidt tot de dreiging van verschillende ziekten voor het PZS. Als bij een mechanisch letsel een perifere zenuw beschadigd raakt, wordt mononeuropathie veroorzaakt. Nogmaals, er is Carpaal tunnel syndroom, dat optreedt als gevolg van de grotere omvang van andere componenten.
Verschillende soorten acties hebben verschillende reacties nodig die bij hen passen. Nadat het CNS de sensorische signalen heeft gedecodeerd, wordt het bericht verzonden naar de effectororganen die door het PNS gaan voor het leveren van de vereiste reactie.
Belangrijkste verschillen tussen het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel
Gevolgtrekking
De hersenen staan bekend als de ultieme controleplek in het dierlijke lichaam. Het heeft de bevoegdheid om de organen van het lichaam te beslissen en te instrueren. De organen werken volgens de interpretatie van een signaal door de hersenen. De hersenen zijn een onderdeel van het zenuwstelsel. Het genoemde systeem wordt verder ingedeeld in het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel.
Het centrale systeem voert de sensorische signalen van de hersenen en het lichaam mee. Daartussen bevindt zich het PNS dat deze signalen naar de effectororganen transporteert. In dit proces komen de neuronen en neurotransmitters te hulp. Het proces is voltooid wanneer de vereiste reacties als reacties uitkomen.
