Stalen buizen ontstonden vanaf de jaren 1800. Het evolueerde om zich uit te strekken naar verschillende steden en dorpen. Staal wordt beschouwd als het voorkeursmateriaal vanwege zijn stevigheid en duurzaamheid. Dankzij deze functie hebben de ingenieurs kunnen experimenteren met ondergrondse vloeistof- en gasoverdracht.
De volgende beste eigenschap van staal is de lichtgewicht productiecapaciteit. Idealiter worden stalen buizen gebruikt om water en gas naar huishoudens te transporteren, natuurlijk wordt het ook gebruikt in de industriële toepassing. Hiervoor zijn verschillende soorten buizen beschikbaar. De twee prominente zijn zwarte en gegalvaniseerde buizen.
De twee zijn de meest voorkomende soorten buizen die worden gebruikt bij de overdracht van vloeibare en gasvormige stoffen. Hoewel de gebruiken er hetzelfde uitzien, hebben ze in veel opzichten hun verschillen.
Zwarte buis versus gegalvaniseerde buis
Het verschil tussen zwarte buis en gegalvaniseerde buis is dat de zwarte buis is gemaakt van staal dat ideaal is voor het overbrengen van gas, terwijl gegalvaniseerde buis ook is gemaakt van staal dat wordt gebruikt voor het overbrengen van water. Dit komt omdat de gegalvaniseerde buis is gecoat met zink dat zichzelf verhindert te corroderen, terwijl de zwarte buis gevoelig is voor corrosie.
Wat is gegalvaniseerde buis?
Gegalvaniseerde buis is een stalen buis die veel wordt gebruikt voor het transport van water. De buis is gecoat met zink waardoor deze beter bestand is tegen corrosie. Dit zorgt ervoor dat de gegalvaniseerde buis water naadloos kan transporteren zonder enige corrosie. Tegelijkertijd worden verzinkte buizen niet gebruikt voor gastransport omdat de zinkvlokken op den duur de naadloze gasdoorgang kunnen blokkeren.
De verzinkte buizen worden voor veel bouwprojecten gebruikt. Bovendien is het van primair gebruik in het irrigatieproces. De zinklaag voegt leven toe aan de buis en is stevig genoeg voor vele toepassingen. Het is in feite duurder dan de zwarte buizen.
Gegalvaniseerde buizen zijn gemaakt van hoogwaardig staal om de zinklaag te weerstaan. Fabricage van gegalvaniseerde buis is eenvoudig, maar het heeft veel naden waar het moet worden aangesloten. Als zodanig is de technologie om de buis met zink te coaten voor langere lengtes nog steeds geen goede kwaliteit buizen. Het wordt dus in segmenten gedaan en verder gelast.
Gegalvaniseerde buizen zijn nog steeds populair in de markt, terwijl buizen gemaakt van andere materialen ook beschikbaar zijn. Hoewel het als duurder wordt beschouwd dan de zwarte pijp, is het minder duur dan alle andere pijpen en voegt het ook veiligheid toe aan het transport van gas.
Belangrijkste verschillen tussen zwarte buis en gegalvaniseerde buis:
Gevolgtrekking
Met deze pijpen zijn de huisbenodigdheden zeer goed georganiseerd. Ze hebben veel verschillen, maar de belangrijkste overeenkomst is dat het de operationele kosten van gas- en watertransport heeft verlaagd. Of het nu gaat om huishoudelijk gebruik of voor gebruik in de fabriek, deze twee buizen zijn zeer voordelig voor minder dure zaken. Wat nog belangrijker is, de veiligheid die het biedt, is lovenswaardig.
Hoewel de zwarte pijp corrodeert, zijn er ook preventieve maatregelen. Tegelijkertijd kunnen ook de spanen en zinkschilfers gemakkelijk worden gerepareerd. Ook in landbouwgebieden spelen deze twee leidingen een cruciale rol. Vooral de gegalvaniseerde buizen worden het meest gezocht voor irrigatiedoeleinden. Hoewel er veel verschillen zijn, is de aasfactor die iedereen aantrekt het lichtgewicht karakter van de pijpen.
