Dans is een fysieke vorm van uiting van creativiteit. Een danser gebruikt zijn of haar lichaamsdelen, gezichtsuitdrukkingen en bewegingen om gevoelens, emoties te uiten en verhalen te vertellen. Er zijn talloze vormen van dans, gebaseerd op de dansstijl, cultuur, etc.
Veel verschillende culturen van de wereld hebben hun eigen unieke dansstijlen. Omdat India een land is met verschillende culturen, zijn er tal van culturele dansstijlen in dit land. Twee prominente dansstijlen zijn Bharatnatyam en Kuchipudi.
Nu is het gemakkelijk om in de war te raken tussen welke staat welke dansstijl als hun traditionele dansvorm heeft en wat deze dansstijlen uitbeelden.
Bharatnatyam vs Kuchipudi
Het verschil tussen Bharatnatyam en Kuchipudi is dat Bharatnatyam de klassieke dans van Tamil Nadu is, terwijl Kuchipudi de traditionele dans van Andhra Pradesh is.
Bharatnatyam is de traditionele dansstijl van Tamil Nadu. Het was eerder bekend als Sadira Attam en het belangrijkste doel is om religieuze thema's en spirituele ideeën van Zuid-India uit te drukken, met name Shaivisme, Vaishnavisme en Shaktisme.
Kuchipudi, aan de andere kant, is de traditionele dansstijl van Andhra Pradesh. Het was ontstaan in een dorp genaamd Kuchipudi, dat zich in dezelfde staat bevindt. Vrij gelijkaardig aan Bharatnatyam, dramatiseert Kuchipudi het religieuze aspect van tempels en spirituele overtuigingen van India.
Vergelijkingstabel tussen Bharatnatyam en Kuchipudi
| Parameters van vergelijking: | Bharatnatyam | Kuchipudi |
| Staat | Tamil Nadu. | Andhra Pradesh. |
| Dansmethode | Precieze en ritmische passen. | Afgeronde stappen. |
| Jurk | Heeft drie ventilatoren van verschillende lengtes. | De ene fan is langer dan de andere, en het aantal fans is niet per se drie. |
| Tijd van oorsprong | Is van oude oorsprong. | Is relatief jonger dan Bharatnatyam. |
| Elementen in focus | Het element vuur. | Het element aarde. |
Wat is Bharatnatyam?
Bharatnatyam is de traditionele dans van Tamil Nadu, een van de oudste klassieke dansen die in India wordt uitgevoerd. Het is een van de 8 officieel erkende klassieke dansen, de andere zijn Kathak, Kuchipudi, Odissi, Kathakali, Mohiniyattram, Manipuri en Sattriya.
De belangrijkste kenmerken van deze dansvorm zijn gebogen knieën en gebogen benen, ook het bovenlichaam vertoont niet veel beweging en er is veel delicaat voetenwerk vergezeld van veel gebarentalen via het gebruik van handen, ogen en gezichtsspieren.
Bharatnatyam geeft uitdrukking aan de religieuze boodschap en praktijken die plaatsvonden in Zuid-India.
Het wordt meestal begeleid door klassieke muziek, daarom is Bharatnatyam een teamprestatie. Er zijn de muzikanten, de zangers en de soloartiest.
De danseres draagt een kleurrijke sari en sieraden en voert goed gesynchroniseerde passen uit die in het ritme gaan van de klassieke muziek die meespeelt met de uitvoering. Deze bewegingen proberen legendes, religieuze ideeën en boodschappen over te brengen, gebeden die zijn afgeleid van of geëxtraheerd uit de shastra's, en andere heldendichten zoals de Mahabharata en de Ramayana.
De totale uitvoering van Bharatnatyam volgt een zevendelige procedure. Het gaat op de volgende manier: Alarippu, Jatiswaram, Shabdam, Varnam, Padam, Tillana, Shlokam of Mangalam.
Bharatnatyam is een dans van tekens, en de tekens die met de hand worden afgebeeld, worden mudra's genoemd. Omdat Bharatnatyam zo diep geworteld is in de oude Indiase cultuur, is het geen verrassing dat er tal van yoga-asana's zijn die worden gevonden wanneer men Bharatnatyam uitvoert.
Oorspronkelijk is de muziek die in Bharatnatyam wordt gebruikt Karnatische muziek, met instrumenten als mridangam, cimbalen, fluiten en veena's.
Wat is Kuchipudi?
Kuchipudi is de culturele dans van Andhra Pradesh. Het is eigenlijk ontstaan in een klein dorpje genaamd Kuchipudi, in de staat Andhra Pradesh, vandaar de naam van de dans. Net als Bharatnatyam is Kuchipudi ook een van de acht belangrijkste klassieke dansvormen van India. Het is gebaseerd op de traditionele Indiase tekst van Natya Shashtra. Het toont het religieuze drama en de boodschappen van de barden en de belangrijkste spirituele overtuigingen van het oude India. Kuchipudi is gebaseerd op de Krishna-georiënteerde Vaishnavisme-traditie.
Oorspronkelijk waren de dansers van Kuchipudi een mannelijk gezelschap. Het kostuum van de dans zou Angivastra en een dhoti zijn. Wanneer vrouwen dansen, is hun kostuum slechts een Sari en wat lichte make-up.
De opeenvolging van uitvoering van Kuchipudi begint met een bezwering. Elke danser heeft een specifieke rol en voert een korte voorbereidende act uit, waarna de eigenlijke dans plaatsvindt.
Net als Bharatnatyam wordt ook Kuchipudi uitgevoerd met begeleidende klassieke muziek. In tegenstelling tot Bharatnatyam zijn er echter meer ronde en sierlijke bewegingen in Kuchipudi.
De belangrijkste instrumenten die in Kuchipudi worden gebruikt, zijn mridangam, fluiten en violen, en thamburi. De uitvoering wordt altijd geleid door de hoofdmuzikant, traditioneel de Sutradhara genaamd, die op het bekken slaat en zo het ritme van de uitvoering bepaalt en ook muzikale lettergrepen reciteert. Er is ook een klarinettist, violist. Er kan ook een fluitist aanwezig zijn.
Er zijn verschillende stijlen van Kuchipudi, vanwege de wisselende creativiteit van de leraren die het door de jaren heen hebben onderwezen. De Margi en Desi bestaan al heel lang en worden genoemd in de Nrittaratnavali van Jaya Senapati. Eigenlijk is de Desi-stijl een openlijk meer innovatieve versie van de meer conservatieve Margi-stijl.
Verschil tussen Bharatnatyam en Kuchipudi
Gevolgtrekking
Dans is een vorm van pure uiting van emoties en als het effectief wordt uitgevoerd, kan het een heel epos op een zeer dramatische en emotionele manier uitbeelden. Of het nu Bharatnatyam of Kuchipudi is, de uitvoering en emoties die door dans worden uitgedrukt, zijn volledig gebaseerd op de vaardigheden van de artiest.
Zelfs de muziek die door de muzikanten wordt uitgevoerd, of het nu de dreun van de mridanga is of het hoge gekraak van cimbalen, brengt een universele noot voort die bij iedereen weergalmt. Al deze voorstellingen zijn immers bedoeld om een verhaal te vertellen, een verhaal dat iedereen zou kunnen leren kennen. Het verhaal van het oude India.
