Zowel apraxie als dysartrie zijn motorische spraakstoornissen die bij de geboorte of later in het leven kunnen optreden als gevolg van aandoeningen van het zenuwstelsel. Volgens de experts zijn zowel apraxie als dysartrie behandelbare motorische spraakstoornissen. De oorzaken van deze twee ziekten zijn verschillend, maar in beide gevallen moeten de communicatieve vaardigheden worden verbeterd, vandaar dat de behandeling vrij gelijkaardig is.
Apraxie versus dysartrie
Het verschil tussen apraxie en dysartrie is dat apraxie een complicatie is die ontstaat door een aandoening van de hersenen en het zenuwstelsel, terwijl dysartrie optreedt wanneer coördinatie afwezig is tussen de spieren van een persoon en geen spraak kan produceren. Patiënten met apraxie vinden het moeilijk om de woorden samen te voegen tijdens het spreken, terwijl dysartriepatiënten niet duidelijk kunnen spreken vanwege zwakke motorische bewegingen.
Apraxie wordt voornamelijk veroorzaakt door een hersenletsel, hoofdtrauma, beroerte of zelfs een hersentumor. Deskundigen hebben nog steeds geen duidelijk antwoord over wat apraxie in de kindertijd precies veroorzaakt, maar de belangrijkste reden kan een onjuiste signalering zijn tussen de hersenen en de spieren die worden gebruikt om te spreken. Enkele van de meest voorkomende symptomen van apraxie zijn het veelvuldig gebruik van non-verbale communicatie, het niet kunnen uitspreken van complexe woorden, het niet in staat zijn de woorden in de juiste volgorde te rangschikken, enz.
Dysartrie kan worden veroorzaakt door hersenverlamming, hersentumor, de ziekte van Lyme, de ziekte van Parkinson, amyotrofische laterale sclerose, enz. Patiënten met dysartrie vinden het moeilijk om luid of op een ritmische toon te spreken. Ze produceren een zeer monotone en snelle spraak die moeilijk te begrijpen is. Het is moeilijk voor dysartriepatiënten om hun tong en gezichtsspieren goed te bewegen.
Vergelijkingstabel tussen apraxie en dysartrie
| Parameters van vergelijking: | Apraxie | dysartrie |
| Wanorde | Apraxie wordt gedefinieerd als de aandoening van de hersenen en het zenuwstelsel. | Dysartrie wordt gedefinieerd als de aandoening van spieren die niet in staat zijn om spraak te coördineren en te produceren. |
| Symptomen | De belangrijkste symptomen van apraxie zijn het niet in staat zijn om de lettergrepen van een woord in de juiste volgorde te plaatsen en proberen overmatig non-verbale communicatie te gebruiken. | De belangrijkste symptomen van dysartrie zijn onduidelijke en snelle spraak en moeite met het bewegen van de gezichtsspieren. |
| Oorzaken | De belangrijkste oorzaken van apraxie zijn hersentumoren, hoofdletsel, beroerte of neurodegeneratieve ziekte. | Sommige ziekten die leiden tot de aandoening dysartrie zijn de ziekte van Parkinson, de ziekte van Lyme, hersenverlamming, de ziekte van Huntington, enz. |
| Diagnose | Een logopedist heeft op verschillende manieren interactie met het kind en onderzoekt ook de mond, tong en het gezicht op eventuele structurele problemen. | Er worden verschillende beeldonderzoeken (MRI, CT-scan), hersenbiopsie en neuropsychologisch onderzoek uitgevoerd. |
| Behandeling | Constante logopedie, werken met verschillende ritmes en melodieën en multisensorische benaderingen gebruiken. | Logopedie om de spraaksnelheid aan te passen, spieren te versterken en articulatie te verbeteren. |
Wat is apraxie?
Apraxie is een neurologische aandoening, aangezien de patiënten die aan deze ziekte lijden, goed functionerende spieren hebben, maar het moeilijk vinden om onze normale spraak uit te dragen. De mildere vorm van apraxie staat bekend als dyspraxie. Patiënten die aan apraxie lijden, vinden het moeilijk om hun tong te gebruiken of hun gezichtsspieren te bewegen (knipogen, likken, enz.), ook al kunnen ze de actie begrijpen.
Er zijn twee soorten apraxie, verworven apraxie en apraxie bij kinderen. In het geval van verworven apraxie komt het voor bij mensen van alle leeftijden en ze verliezen het vermogen om te spreken of de juiste woorden te vormen die ze ooit bezaten. Dit kan gebeuren als gevolg van een hersenletsel, hersentumor, trauma, enz. Kinderen met apraxie in de kindertijd hebben sinds hun geboorte een motorische spraakstoornis. Maar met de juiste behandeling en logopedie is er ruimte voor enorme verbetering.
Tijdens apraxie verschijnen veel merkbare symptomen. Sommigen van hen zijn niet in staat lettergrepen van een woord in de juiste volgorde te plaatsen, kunnen geen complexe en lange woorden uitspreken, gebruiken een non-verbale vorm van communicatie, kunnen geen medeklinkers uitspreken aan het begin en einde van een woord, enz. Herhaalde oefening uitspraak en het werken met ritmische melodieën helpen bij het herstellen.
Wat is dysartrie?
Dysartrie is een spraakmotorische stoornis die optreedt als een persoon zwakke gezichtsspieren heeft of moeilijk te beheersen is. In het geval van dysartrie helpen logopedie en medicijnen veel bij het verbeteren van de aandoening. Veel aandoeningen van het zenuwstelsel veroorzaken gezichtsverlamming en het is een van de belangrijkste oorzaken van dysartrie. De meest voorkomende oorzaken van dysartrie zijn de ziekte van Parkinson, de ziekte van Lyme, hersenverlamming, de ziekte van Huntington, hoofdletsel, multiple sclerose, enz.
Enkele van de meest voorkomende symptomen van de ziekte zijn onduidelijke spraak, zeer snel spreken zonder enig ritme, onvermogen om luid en gespannen te spreken, moeite hebben met het bewegen van de tong of andere gezichtsspieren, enz. Dysartrie is een ernstige motoriek spraakstoornis en men dient onmiddellijk de arts te raadplegen.
Er zijn verschillende tests om dysartrie te diagnosticeren. Sommige daarvan zijn beeldvormend onderzoek (MRI en CT-scan), hersen- en zenuwonderzoek (EMG), bloed- en urineonderzoek, hersenbiopsie, neuropsychologische tests, enz. Om dysartrie te genezen, is constante logopedie uiterst belangrijk. De nadruk ligt op het versterken van de gezichtsspieren en het aanpassen van de spreeksnelheid tijdens de therapie.
Belangrijkste verschillen tussen apraxie en dysartrie
Gevolgtrekking
Zowel apraxie als dysartrie zijn behandelbare spraakmotorische stoornissen. Apraxie komt vaak voor in de kindertijd, terwijl dysartrie op elke leeftijd kan optreden. Apraxie bij kinderen treft een kind vanaf de geboorte, maar er vindt veel verbetering plaats met de juiste therapie. Gezichtsverlamming is een van de meest voorkomende oorzaken van dysartrie en kan daarom in elke levensfase leiden tot spraakstoornissen.
Hoewel de oorzaken van deze twee ziekten verschillend zijn, ondergaan patiënten die door deze ziekten worden getroffen een soortgelijk type logopedie. Bij apraxie helpt logopedie bij een juiste uitspraak en woordvorming, terwijl bij dysartrie hetzelfde helpt bij het versterken van de gezichtsspieren.
