De termen ALS (amyotrofische laterale sclerose) en MS (multiple sclerose) worden vaak verwisseld (multiple sclerose). Beide ziekten beïnvloeden en richten zich op het centrale zenuwstelsel van de patiënt. Mensen met ALS en MS hebben meer kans op cognitieve (weten en waarnemen) en geheugenproblemen. Patiënten met MS hebben meer kans op het ontwikkelen van psychische stoornissen dan patiënten met ALS. Het meest voorkomende symptoom van ALS is een verlies van fysieke vaardigheden.
ALS versus MS
Het verschil tussen ALS en MS is dat bij ALS, waar de gezondheid van een persoon in de loop van de tijd gestaag verslechtert, het beloop van MS onvoorspelbaar is en van persoon tot persoon verschilt. Op het moment van diagnose kunnen artsen de ernst, snelheid van progressie of specifieke symptomen van MS niet voorspellen.
De ziekte van Lou Gehrig, algemeen bekend als ALS, is een chronische, degeneratieve ziekte. Het beïnvloedt de motorneuronen van het zenuwstelsel, die zich in de buurt van het ruggenmerg bevinden. Motorneuronen zenden berichten door het hele lichaam in een gezond lichaam en instrueren spieren en lichaamssystemen om te functioneren. ALS zal deze neuronen snel doden, waardoor ze niet normaal kunnen functioneren.
MS is een ziekte van het centrale zenuwstelsel (CZS) die de hersenen en het ruggenmerg aantast. De beschermende laag van het centrale zenuwstelsel wordt vernietigd. De overdracht van informatie van de hersenen naar het lichaam wordt vertraagd, waardoor motorische activiteiten bemoeilijkt worden. Het vertraagt ook de overdracht van zintuiglijke informatie naar de hersenen, waardoor het gevoel afneemt. MS is zelden dodelijk of volledig arbeidsongeschikt.
Vergelijkingstabel tussen ALS en MS
| Parameters van vergelijking: | ALS | MEVROUW |
| Gemeenschappelijk | Bij mannen. | Bij Vrouw. |
| doelen | Het centrale zenuwstelsel en de hersenen. | Ruggenmerg en de hersenen. |
| lijdt aan | Patiënten hebben meer fysieke problemen en problemen. | Patiënten met MS hebben meer mentale problemen en uitdagingen dan die van Als. |
| gediagnosticeerd | leeftijden van 40 en 70 jaar. | 20 en 50 jaar oud. |
| Laat stadium | Patiënten die zich in de late stadia van deze ziekte bevinden, zijn vaak verlamd. | Personen in de late stadia van deze ziekte kunnen bewegingsproblemen hebben, hoewel het onwaarschijnlijk is dat ze volledig gehandicapt raken. |
Wat is ALS?
ALS is een ziekte die motorneuronen beschadigt en snel vordert, met symptomen die met de tijd erger worden. De ziekte wordt gekenmerkt door het verlies van echte motorneuronen in het ruggenmerg, wat resulteert in zwakte en degeneratie in de armen, benen, mond en keel.
Afgestorven zenuwcellen kunnen geen impulsen meer doorgeven aan de spieren. Als gevolg hiervan treedt secundaire atrofie (Amyotrofie) van de door deze cellen aangestuurde spieren op. De aandoening staat bekend als "laterale sclerose" vanwege de hardheid van de laterale kolommen van de wervelkolom. Hoewel beide zijden van het lichaam worden aangetast door ALS, kan atrofie aan één kant beginnen en symmetrisch worden naarmate de ziekte voortschrijdt.
Het intelligente denken, het gezichtsvermogen, het gehoor of de smaak-, geur- of aanrakingsgewaarwordingen van de persoon worden niet beïnvloed door ALS. Het heeft meestal weinig invloed op de seksuele, darm- of blaasfuncties. Er is geen remedie voor ALS en geen effectieve therapie om de ontwikkeling van de ziekte te vertragen of te stoppen. ALS doodt uiteindelijk alle neuronen in de hersenen. Wanneer dit gebeurt, reageert het lichaam niet meer op instructies van de hersenen en raken mensen met ALS in een laat stadium verlamd.
Wat is MS?
Multiple sclerose (MS) is een ziekte van de hersenen en het ruggenmerg die slopend kan zijn (centraal zenuwstelsel). De beschermende laag (myeline) die de zenuwvezels omringt, wordt bij MS aangevallen door het immuunsysteem, waardoor communicatieproblemen tussen de hersenen en de rest van het lichaam ontstaan. De ziekte kan uiteindelijk leiden tot onomkeerbaar zenuwletsel of degeneratie. De hoeveelheid zenuwbeschadiging en welke zenuwen beschadigd zijn, bepaalt de tekenen en symptomen van MS.
Sommige personen met ernstige MS verliezen hun vermogen om zelfstandig of helemaal niet te lopen, terwijl anderen gedurende langere tijd in remissie gaan zonder nieuwe symptomen te ervaren. Multiple sclerose heeft geen bekende remedie. Aan de andere kant kunnen behandelingen patiënten helpen sneller te herstellen van aanvallen, het verloop van de ziekte te veranderen en symptomen onder controle te houden. De meerderheid van de mensen met MS heeft relapsing-remitting symptomen. Ze hebben terugvallen of perioden van nieuwe symptomen die dagen of weken aanhouden en daarna gedeeltelijk of volledig herstellen.
Slagen Na deze recidieven kan de rustige periode van remissie van de ziekte maanden of zelfs jaren duren. Kleine stijgingen van de lichaamstemperatuur kunnen de MS-symptomen voor een korte tijd verergeren, maar het zijn geen echte terugvallen van de ziekte. Binnen 10 tot 20 jaar na het begin van de ziekte heeft ten minste de helft van de mensen met relapsing-remitting MS een continue progressie van symptomen, met of zonder perioden van remissie. Secundair-progressieve MS is de naam voor dit soort MS.
Belangrijkste verschillen tussen ALS en MS
Gevolgtrekking
Over het algemeen is de prognose van MS aanzienlijk beter dan die van ALS. Mensen met MS kunnen een redelijk normale levensduur hebben, hoewel ze ongeveer zes tot zeven jaar korter zijn dan mensen zonder de ziekte. De prognose van MS-patiënten kan variëren van uitstekend tot slecht, afhankelijk van hun respons op de therapie en het bestaan van comorbiditeiten.
Aan de andere kant hebben mensen met ALS een levensverwachting van slechts 2 tot 5 jaar na diagnose, maar ongeveer 20% van de bevestigde patiënten overleeft langer. Omdat zenuwcellen het doelwit zijn van ALS, ontwikkelt het zich sneller dan MS, en is de prognose op zijn best redelijk tot slecht. ALS is een pijnloze, snelle en constant verslechterende start. Het meest voorkomende teken is progressieve spierzwakte. Bij ALS komen problemen met cognitieve processen of de vijf zintuigen minder vaak voor.
